در این تحقیق از دی متیل دی اکسیران (dmd)، که از واکنش اکسون و استون در شرایط بافری ph خنثی حاصل می شود، به عنوان اکساینده استفاده شد. واکنش های اپوکسیداسیون پلی بوتادی ان و پلی بوتادی ان با گروه انتهایی هیدروکسیل در حضور نانو ذرات معدنی مانند نانو خاک رس و نانو دی اکسید تیتانیوم با درصد های متفاوت، در زمان های گوناگون و در دمای ثابت 0.1± 25 درجه سانتی گراد مورد بررسی قرار گرفتند. در این فرایند از نانو خاک رس به عنوان کاتالیست انتقال دهنده فاز در اپوکسیداسیون پلی بوتادی ان ها استفاده گردید و نتایج بدست آمده از طیف های 1hnmr، 13cnmr و ft-ir اثبات نمود که نانو خاک رس بر روی پیوند دوگانه سیس بصورت انتخابی عمل می نماید و این پیوند دوگانه را نسبت به پیوند های دوگانه ترانس و وینیل بیشتر اپوکسید می نماید. نانو خاک رس بدلیل انتخابی عمل نمودن بر روی پیوند دوگانه سیس، بازده اپوکسیداسیون پلی بوتادی ان با درصد بالای ترانس و وینیل را کاهش می دهد. همچنین نانو دی اکسید تیتانیوم در مقادیر متفاوت مورد بررسی قرار گرفت که مشخص شد نانو دی اکسید تیتانیوم با تشکیل کمپلکس با دی متیل دی اکسیران، موجب افزایش محسوسی در بازده اپوکسیداسیون پلیمر های پلی بوتادی ان می گردد. علاوه بر این، از بررسی نتایج و آزمایشات بدست آمده از این تحقیق، معلوم گشت که سرعت اپوکسیداسیون پیوند های دوگانه وابسته به ریز ساختار آن بوده که بصورت زیر می باشد: 2،1- وینیل < 4،1- ترانس < 4،1- سیس از مهمترین مزیت های این روش می توان به عدم وقوع واکنش های جانبی، سریع بودن، دسترسی آسان به مواد اولیه و بی خطر بودن برای طبیعت اشاره داشت.

پلی کربنات یکی از پلاستیکهای مهمی است که به صورت گسترده در تولید لوحهای فشرده، قطعات رایانه، مواد ساختمانی و غیره مورد استفاده قرار می گیرد. این پلیمر بصورت عمده از تراکم مونومر بیس فنولa (bpa) و کربنیل کلرید یا دی متیل کربنات ها بدست می آید. در سالهای اخیر بازیافت شیمیایی پلی کربنات بیشتر مورد توجه بوده است. بازیافت شیمیایی پلی کربنات برای بدست آوردن مواد اولیه آن با روشهای متفاوتی مانند تجزیه گرمایی، الکل کافت، متانول کافت و آب کافت گزارش شده است. بر اساس این روشها، بدست آوردن بیس فنول a خالص توسط تجزیه گرمایی دشوار است و بیس فنولa خالص تنها به روش آب کافت امکان دارد. به هرحال با توجه به غیر محلول بودن پلی کربنات در متانول، واکنش متانول کافت برای وابسپارش (depolymerization)، به دما و فشار بالا نیاز دارد، همچنین مصرف میزان زیادی از اسید یا باز بعنوان کاتالیزورگزارش شده است در این مطالعه برای بدست آوردن بیس فنلa از ضایعات سی دی و دی وی دی از حلال سه جزئی گلیسرین/ آب/ سوربیتول به روش حرارتی استفاده شد. نتایج نشان داد که بهترین حالت برای بدست آوردن محصول (100%) هنگامی است که سه حلال گلیسرین/ آب/ سوربیتول به نسبت 0.6/0.3/0.1 باشد. همچنین از حلال سه جزئی گلیسرین/ آب/ پنتااریتریتول به روش حرارتی استفاده شد. نتایج نشان داد که بهترین حالت برای بدست آوردن محصول (100%) هنگامی است که سه حلال گلیسرین/ آب/ پنتااریتریتول به نسبت 0.6/0.3/0.1 باشد. آزمایش دیگری با استفاده از گلیسرین به عنوان حلال در ترکیب با آب انجام شد و غلظت حلال ها برای بدست آوردن بیس فنول a مورد مطالعه قرار گرفت، و معلوم شد که تجزیه پلی کربنات 100% و محصول بیس فنول a بیش از 95% است. در این آزمایشات ما حلالی بی خطر و سبز(گلیسرین/آب) را برای محیط زیست یافتیم و همچنین نشان دادیم که ماکروویو در بازیافت ضایعات پلی کربنات می تواند انرژی و زمان را برایمان ذخیره کند. مواد حاصل توسط روشهای دستگاهی مانند nmr, ft-irمورد ارزیابی قرار گرفت، نتایج نشان داد که طیف بیس فنول a حاصل همانند نمونه خالص از شرکت مرک است.

در این پژوهش، نانوکامپوزیت های الاستومر پلی یورتان مغناطیسی با استفاده از نانوذرات اصلاح نشدهfe3o4 و اصلاح سطحی شده با دای پدال سیلان (eca) به روش پلیمریزاسیون درجا سنتز شدند. نانوذرات اصلاح نشده به دلیل نسبت سطح به حجم بالا و بر هم کنش های دو قطبی- دو قطبی، تمایل به تجمع یافتگی و کلوخه شدن دارند و به همین جهت نمی توانند به خوبی در ماتریس پلیمری توزیع شوند، از این رو فراهم کردن پوشش سطحی مناسب برای افزایش پایداری نانوذرات اکسیدآهن امری مهم می باشد. برای رفع این مشکل نانوذراتfe3o4 با eca اصلاح سطحی شد. اصلاح سطحی نانوذرات علاوه بر کاهش میزان تجمع یافتگی نانوذرات باعث بر همکنش بهتر نانوذرات با ماتریس پلی یورتانی می شود. دای پدال سیلان (eca)، بر پایه آمینو پروپیل تری اتوکسی سیلان (apts) و گاما-گلایسیدوکسی پروپیل تری متوکسی سیلان(gpts)، به عنوان عوامل اتصال دهنده سیلانی سنتز شد و به عنوان اصلاح کننده سطح نانو ذرات اکسید آهن استفاده گردید. مشخصه یابی و مطالعه خواص به وسیله ftir،vsm ، dmta و sem انجام شد. برای بررسی میزان سازگاری نانوذرات اصلاح نشده و اصلاح شده و توزیع این نانوذرات در نانوکامپوزیت ها از آنالیز sem استفاده شد. تصاویر این آنالیز نشان داد که نانو ذرات fe3o4@eca در نانو کامپوزیت های fe3o4@eca/pu پراکندگی بهتری در مقایسه با نانو ذرات خالص fe3o4 در نانو کامپوزیت fe3o4/pu دارند، که می توان به سازگاری بهتر نانوذرات اصلاح شده با ماتریس پلی یورتانی پی برد. خواص حرارتی نانوکامپوزیت های مغناطیسی تهیه شده با آنالیز tga مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از پراکنش و سازگاری بهتر نانو ذرات fe3o4@eca، با ماتریس پلی یورتان در مقایسه با نانو ذرات خالص fe3o4 می باشد. برای بررسی خواص مغناطیسی نانوکامپوزیت ها ازvsm استفاده شد. نتایج نشان داد که، نمونه ها دارای خواص سوپر پارامغناطیسی می باشند. اثر نانوذرات بر رفتار ویسکوالاستیک نمونه های تهیه شده با استفاده از آنالیز dmta بررسی شد. نتایج حاصله نشان داد که، لگاریتم مدول ذخیره برای نانوکامپوزیت fe3o4@eca/pu از نانوکامپوزیت fe3o4/pu و همچنین الاستومر پلی یورتان خالص بیشتر می باشد. به نظر می رسد که نانوذراتfe3o4@eca برهم کنش مناسبی با ماتریس پلیمری داشته و توانسته حرکات زنجیرها را در ماتریس پلیمری کاهش دهد، این افزایش نه تنها به دلیل برهم کنش مناسب بین نانوذرات fe3o4@eca با ماتریس بوده، بلکه به پراکنش مناسب نانوذرات @eca fe3o4 در ماتریس پلیمری نیز مربوط می شود.

از واکنش گاما- آمینو پروپیل تری اتوکسی سیلان با گلیسیدوکسی پروپیل تری متوکسی سیلان ترکیب eca حاصل میشود. اصلاح شیمیایی سطح نانوذرات اکسید آهن با این ترکیب منجر به تشکیل ترکیب ( eca/mio/si) میشود که بدلیل دارا بودن خاصیت مغناطیسی و نیز دارا بودن گروه هیدروکسیل کاندیدای مناسبی جهت استفاده در تهیه نانو کامپوزیتهای فوم نرم پلی یورتان خواهد بود

چکیده ندارد.