فرایند اکسیداسیون پیشرفته کاتالیزوری (caop) بوسیله ازن/h2o2/mgo به همراه راکتور ناپیوسته متوالی (sbr) نشان داد که یک روش ترکیبی موثر جهت تصفیه کامل فاضلاب حاوی غلظت های بالای فرمالدهید است. تاثیر چند عامل گوناگون از قبیل ph، میزان دوز پودر mgo و غلظت های h2o2 و ازن در فرایند ازن/h2o2/mgo جهت تصفیه فاضلابی با غلظت mg/l 7000 مورد بررسی قرار گرفت. شرایط بهینه برای phبرابر 5/8، برای میزان دوز mgo برابر g/l 5، برای غلظت h2o2 برابر mol/l 09/0 و برای ازن g/l min 153/0 بدست آمد. در این شرایط بهینه در caop میزان حذف غلظت فرمالدهید و cod، در زمان 120 دقیقه به ترتیب 79% و 6/65% بود. در پساب حاصل از این فرایند غلظت باقی مانده برای فرمالدهید برابر mg/l 1500و برای cod برابر mg/l 3200 بود. تجزیه فرمالدهید در caop براساس واکنش درجه اول با یک ثابت /min015/0 اندازه گیری شد. همچنین اکسیداسیون رادیکالی مکانیزم تجزیه در این فرایند نتیجه گیری شد. پساب خروجی از caop در یک سیستم sbr با زمان سیکل کامل 24 ساعت، مورد تصفیه نهایی قرار گرفت. سیستم sbr فرمالدهید را به صورت کامل حذف نمود و cod را 98% کاهش داد و غلظت آن را به کمتر از mg/l 60 رساند. از این رو، فرایند تلفیقی ازن/h2o2/mgo و sbr نشان داد که یک روش مناسب برای تصفیه کامل فاضلاب با غلظت های بالا از مواد سمی و ترکیبات بازدارنده مانند فرمالدهید می باشد.

صنایع متعدی مثل پالایشگاههای نفت خام، کارخانه های پتروشیمی، فراوری روغن زیتون، سازندگان حشره کشها و فعالیتهای نفتی، فاضلابهای شور حاوی مقادیر قابل توجهی فنل و مشتقات آن را تولید می نمایند. به دلیل اینکه فنل به عنوان ترکیب خطرناک سمی و پر اهمیت شناخته شده است، باید قبل از تخلیه جریانهای آلوده به محیط زیست تصقیه شود. به هنگام تصفیه چنین فاضلابهایی، چالشهای عمده، غلظت بالای نمک و تجزیه پذیری سخت این مواد است. بنابراین تصفیه فاضلابهای شور حاوی فنل از جمله چالشهای زیست محیطی است و تلاشهای بسیاری در سراسر دنیا برای یافتن فرایند موثری جهت پیش تصفیه برای فرایندهای بیولوژیکی و یا یک گزینه مستقل متمرکز شده است. در سالهای اخیر فرایندهای تصفیه پیشرفته (aops )که در آن رادیکالهای بسیار فعال (به خصوص •oh) تولید می شوند، به طور افزاینده ای جهت تجزیه انواع مختلف مواد آلی بکار گرفته شده اند. در میان آنها توجه عمده ای اخیرا به تحقیق در مورد فرایند ازن زنی کاتالیزوری(cop) به عنوان یک aop جدید شده است. در واقع cop از جمله aops بسیار امیدوار کننده و تازه توسعه یافته می باشد که در آن از کاتالیزور برای افزایش تجزیه ازن استفاده می شود و رادیکالهای هیدروکسیل بسیار فعاال و غیرانتخابی تشکیل می شود. یکی از پراستفاده ترین و مناسب ترین کاتالیزورهای بکار گرفته شده در cop برای حذف ترکیبات سخت تجزیه پذیر کربن فعال است. در این تحقیق تاثیر فرایند ازن زنی کاتالیزوری (cop) با کاتالیزور کربن فعال بر اساس تجزیه cod و حذف فنل از فاضلاب شور در مقایسه با فرایند ازن زنی تنها (sop) مورد بررسی قرار گرفت. برای تولید ازن از دمیدن هوا به ژنراتور دارای ظرفیت g/h 5 ازن استفاده گردید. دوز ازن در کلیه آزمایشات به طور ثابت g/h 25/0 بود. cop در مقایسه با ازن زنی تنها، باعث تجزیه مقادیر بیشتری از فنل می شود. تاثیر متغیرهای مختلف مثل ph محلول، غلظت نمک و مقدار کربن فعال، به منظور بررسی تاثیر آنها در تجزیه فنل با cop در فاضلاب شور سنتتیک حاوی mg/l 1200 فنل مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین تجزیه فنل در ph 8 و با کربن فعال g/l 20 حاصل شد. نمک در محدوده g/l 50 - 5/0 تاثیر نامطلوبی در حذف فنل با ازن زنی کاتالیزوری نداشت. کربن فعال به عنوان کاتالیزور در تجزیه ازن و تولید رادیکال هیدروکسیل عمل می نمود. همچنین کربن فعال ویژگی کاتالیزوری خود را بعد از 5 بار استفاده مجدد حفظ نمود. قابلیت تصفیه بیولوژیکی پساب حاصل از فرایند ازن زنی کاتالیزوری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که در ازن زنی کاتالیزوری با زمان واکنش 10 دقیقه و در شرایط اپتیمم، غلظت فنل و cod به مقادیر قابل قبول برای تصفیه نهایی به وسیله راکتور بیولوژیکی رشد معلق در زمان ماند 4 ساعت، می رسد. بنابراین تلفیق cop با فرایند بیولوژیکی یک روش فنی و اقتصادی موثر برای تصفیه فاضلابهای شور حاوی ترکیبات سخت تجزیه پذیر است. کلمات کلیدی: فرایند اکسیداسیون پیشرفته، ازن زنی کاتالیزوری، تصفیه بیولوژیکی، فاضلاب شور، فنل

چکیده: زمینه وهدف: وضعیت زمین شناسی و یا آلودگیهای حاصل دست بشر می تواند غلظت کروم 6 ظرفیتی و برخی جامدات محلول(tds) مانند سولفات را در آبهای زیرزمینی به بیش از حداکثر مجاز (g/lµ50) برساند. از آن جایی که این ترکیبات خطرات عمده ای همچون سرطان ریه ، پوست وعوارض شدیدی به کلیه و کبد و حتی عوارض آلرژیک را در کودکان و بزرگسالان ایجاد می کنند،لذا هدف بررسی فرایند غشایی نانو فیلتراسیون به عنوان یک روش امیدوار کننده در حذف کروم6ظرفیتی همزمان با جامدات محلول و سولفات به عنوان یون تداخل کننده در فرایندهای غشایی در رسیدن به استانداردهای آب آشامیدنی می باشد. روش بررسی: به منظور بررسی تاثیر فشار،ph ونوع کاتیون و آنیون همراه در میزان حذف کروم6 و 3 ظرفیتی ، غلظت های 1/0 و 5/0 (mg/l) کروم در محدوده غلظت mg/l800-100 سولفات(محدوده های غلظتی در آب) و mg/l 2500-500 جامدات محلول تحت محدوده فشار نانوفیلتراسیون یعنی 2 تا 10 بار انتخاب گردید . آزمایشات با استفاده از نمکهای کلرور سدیم، سولفات سدیم، کلرور 6 آبه کروم سه ظرفیتی و دی کرومات پتاسیم ساخت شرکت مرک و با درجه خلوص بالای 99% و طبق دستور العمل موجود در کتاب روش های استاندارد برای آزمایشات آب و فاضلاب انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که زمانی که غلظت کروم 6 ظرفیتی کاهش می یابد، بهترین راندمان حذف در فشار 4 بار معادل 96% دیده می شود. با افزایش غلظت، پلاریزاسیون غلظتی و افزایش بار منفی غشاء راندمان حذف را تا 98% افزایش داد. ولی حذف کروم 3 ظرفیتی وابسته به غلظت یونی و غیر وابسته به فشار در سیستم است. همچنین افزایش جامدات محلول در آب باعث حذف کامل کروم6 گردید. بهترین راندمان حذف به میزان98% و در ph خنثی ومتمایل به قلیایی رخ داد. نتیجه گیری: تحقیق نشان داد که نوع الکترولیت همراه کروم، فشار بهره برداری وph بیشترین اثر را در عملکرد نانو فیلتر داشته است . بر اساس نتایج بدست آمده نانو فیلتراسیون روش مناسبی در حذف همزمان کروم،tds و سولفات از آب است .

زمینه وهدف: وضعیت زمین شناسی و یا آلودگیهای حاصل دست بشر می تواند غلظت کروم 6 ظرفیتی و برخی جامدات محلول(tds) مانند سولفات را در آبهای زیرزمینی به بیش از حداکثر مجاز (g/lµ50) برساند. از آن جایی که این ترکیبات خطرات عمده ای همچون سرطان ریه ، پوست وعوارض شدیدی به کلیه و کبد و حتی عوارض آلرژیک را در کودکان و بزرگسالان ایجاد می کنند،لذا هدف بررسی فرایند غشایی نانو فیلتراسیون به عنوان یک روش امیدوار کننده در حذف کروم6ظرفیتی همزمان با جامدات محلول و سولفات به عنوان یون تداخل کننده در فرایندهای غشایی در رسیدن به استانداردهای آب آشامیدنی می باشد. روش بررسی: به منظور بررسی تاثیر فشار،ph ونوع کاتیون و آنیون همراه در میزان حذف کروم6 و 3 ظرفیتی ، غلظت های 1/0 و 5/0 (mg/l) کروم در محدوده غلظت mg/l800-100 سولفات(محدوده های غلظتی در آب) و mg/l 2500-500 جامدات محلول تحت محدوده فشار نانوفیلتراسیون یعنی 2 تا 10 بار انتخاب گردید . آزمایشات با استفاده از نمکهای کلرور سدیم، سولفات سدیم، کلرور 6 آبه کروم سه ظرفیتی و دی کرومات پتاسیم ساخت شرکت مرک و با درجه خلوص بالای 99% و طبق دستور العمل موجود در کتاب روش های استاندارد برای آزمایشات آب و فاضلاب انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که زمانی که غلظت کروم 6 ظرفیتی کاهش می یابد، بهترین راندمان حذف در فشار 4 بار معادل 96% دیده می شود. با افزایش غلظت، پلاریزاسیون غلظتی و افزایش بار منفی غشاء راندمان حذف را تا 98% افزایش داد. ولی حذف کروم 3 ظرفیتی وابسته به غلظت یونی و غیر وابسته به فشار در سیستم است. همچنین افزایش جامدات محلول در آب باعث حذف کامل کروم6 گردید. بهترین راندمان حذف به میزان98% و در ph خنثی ومتمایل به قلیایی رخ داد. نتیجه گیری: تحقیق نشان داد که نوع الکترولیت همراه کروم، فشار بهره برداری وph بیشترین اثر را در عملکرد نانو فیلتر داشته است . بر اساس نتایج بدست آمده نانو فیلتراسیون روش مناسبی در حذف همزمان کروم،tds و سولفات از آب است .

تشکیل محصولات جانبی گندزدایی یکی از مهمترین نگرانیها در رابطه با گندزدایی آب با کلر است. در گندزدایی آب با کلر، در نتیجه واکنش کلر با ترکیبات آلی طبیعی محصولات جانبی گندزدایی تشکیل می شود. در تصفیه آب، ازن برای مقاصد مختلف به خاطر قدرت اکسیداسیون و پتانسیل گندزدایی بالا استفاده می شود. ازن دارای معایبی از قبیل حلالیت پائین در آب، سرعت واکنش پائین با بعضی از ترکیبات آلی و عدم تجزیه کامل ترکیبات آلی مقاوم از قبیل ترکیبات آلی طبیعی می باشد. در سال های اخیر به منظور رفع این معایب ازن زنی متداول، استفاده از کاتالیزورها بصورت هموژن و هتروژن با ازن که بعنوان فرایند ازن زنی کاتالیزوری شناخته می شود مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه تلفیق فرایند ازن زنی کاتالیزوری با فرایند تصفیه بیولوژیکی در راکتور بستر سیال برای حذف ترکیبات پیش ساز تری هالومتانها استفاده شده است. از پارامترهای کل کربن آلی، شاخص جذب ماراء بنفش در طول موج 254 و پتانسل تشکیل تری هالومتانها به عنوان پارامترهای جایگزین اندازه گیری پیش ساز تری هالو متانها استفاده شد. در این مطالعه از کربن فعال به عنوان کاتالیزور در فرایند ازن زنی برای حذف اسید هیومیک از محلولهای مایی استفاده شد. تاثیرکاتالیزوری کربن فعال و پارامترهای موثر در این فرایند ازن زنی کاتالیزوری (ph، دوز کاتالیزور و تاثیر عوامل رباینده رادیکال ) مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز ترکیبات شیمیایی کربن فعال با تفرق اشعه ایکس نشان داد کربن فعال از آلومینیم، منگنز، منیزیم، آهن و سیلیس تشکیل شده است. نتایج مطالعه تجربی نشان داد فرایند ازن زنی کاتالیزوری در ph برابر 8، دوز کاتالیزور 2 گرم در لیتر و زمان واکنش 15 دقیقه بیشترین تاثیر را در حذف اسید هیومیک دارد و 85% از شاخص جذب ماراء بنفش در طول موج 254، 99% شاخص رنگ و 25% کل کربن آلی را حذف می کند. به منظور بررسی بهتر تاثیر کربن فعال در حذف اسید هیومیک، سینتیک تجزیه اسید هیومیک در فرایند ازن زنی کاتالیزوری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد استفاده از کربن فعال به عنوان کاتالیزور در فرایند ازن زنی باعث 5 و 8 برابر افزایش ثابت سرعت تجزیه اسید هیومیک در مقایسه با ازن زنی متداول در شرایط اسیدی و قلیایی می شود. از ترت بوتانل به عنوان کاتالیزور استفاده شد و نتایج نشان داد که تجزیه اسید هیومیک یک فرایند اکسیداسیون غیر مستقیم است. علاوه براین، نتایج بررسی تجزیه ازن نشان داد که تجزیه ازن در هردو فرایند ازن زنی متداول و کاتالیزوری با افزایش ph افزایش می یابد. سرعت تجزیه ازن در هر دو فرایند از سینتیک درجه یک تبعیت می کند. در ph بالاتر از phpzc کربن فعال، واکنش اسید های لوئیس که برروی سایت های فعال فلزی قرار گرفته اند با ازن، باعث افزایش سرعت تجزیه ازن می شود. این نتایج نشان می دهد که واکنش تجزیه ازن در سطح کربن فعال اتفاق می افتد و شیمی سطحی کربن فعال مهمترین نقش را در این زمینه دارد. نتایج این مطالعه نشان داد تلفیق فرایند ازن زنی کاتالیزوری با تصفیه بیولوژیکی در راکتور بستر سیال یک فرایند موثر در حذف پیش ساز تری هالومتانها است.

فرایند بیوفیلتراسیون، یک روش آسان مقرون به صرفه از نظر اقتصادی، ساده و کارآمد و همچنین دوست دار محیط زیست برای تصفیه ترکیبات آلاینده از جریان هوا می باشد. این تحقیق با هدف بررسی کارایی بیوفیلتر چکنده با استفاده از فرآیند snd در حذف آمونیاک از جریان هوا و همچنین تأثیر اثر زمان ماند (میزان جریان گاز)، بر کارایی این فرایند انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه، یک راکتور در مقیاس آزمایشگاهی ساخته شد و کارآیی بیوفیلتر چکنده در حذف غلظت های مختلف آمونیاک بررسی شد. علاوه بر این، کارایی فرایند snd در حذف آمونیاک در میزان جریان های مختلف هوا ( زماند ماند)، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد امکان حذف کامل نیتروژن آمونیاکی در یک ستون بیولوژیکی با استفاده کشت میکروبی مناسب و همچنین با برقراری شرایط بهینه وجود دارد. بیوفیلتر چکنده که در این مطالعه استفاده شد ظرفیت حذف به میزان 91 درصد ازطریق فرآیند snd را نشان داد. به این ترتیب با استفاده از فرآیند snd در بیوفیلتر چکنده حذف نیتروژن آمونیاکی آسان شده و تکنولوژی مقرون به صرفه برای تصفیه گاز حاوی آمونیاک می باشد. نتیجه گیری: بیوفیلتر چکنده می تواند به عنوان روش مناسب با کارآیی بالا برای حذف نیتروژن آمونیاکی از جریان هوای آلوده و بدون به جا گذاشتن اثرات زیست محیطی مجدد استفاده شود.

اخیراً ذرات بی متالیک بعنوان ابزار جدیدی برای احیاء آلاینده ها از آب استفاده شده اند. در مقایسه با فلزات آهن و منیزیم، مشخص شد که ذرات بی متالیک سنتز شده mg/cu دارای پتانسیل و کارایی مناسبی برای احیاء نیترات از محلول آبی هستند. این مطالعه پیشنهاد می کند که دنیتریفیکاسیون احیایی نیترات توسط ذرات بی متالیک mg/cu وابسته به پارامترهایی نظیر مقدار احیاء کننده، دمای محلول، غلظت اولیه نیترات و زمان تماس می باشد. ذرات بی متالیک mg/cu1% (با بارگذاری مس 1% وزنی) بخش عمده غلظتهای اولیه نیترات (50، 100، 150 و mg/l 200) را طی مدت کوتاهی حذف نمود. زمان مورد نیاز برای حذف 6/90% نیترات از محلول با غلظت اولیه نیترات mg/l 100 با استفاده از g/l 2 ذرات بی متالیک mg/cuدر ph اولیه محلول 6 حدود 20 دقیقه بود. انرژی فعال سازی برای احیاء نیترات توسط mg/cu1% برای گستره دمای 60-5 درجه سانتیگراد kj/mol 77/12 بود. نتایج آزمایشگاهی حاصل از مطالعات منقطع آنالیز کینتیک نشان داد که غلظتهای اولیه بالاتر نیترات، ثابت سرعت واکنش بالاتری را نتیجه می دهند و میزان دنیتریفیکاسیون با افزایش غلظت اولیه mg/cu1% افزایش می یابد. تاثیر شدت اختلاط بر میزان دنیتریفیکاسیون مشخص کرد که میزان واکنش تا شدت اختلاط rpm 100 بطور خطی افزایش می یابد و سپس برای مقادیر rpm بیشتر نسبتاً ثابت می ماند. یک راکتور با بستر mg/cuسیال برای احیاء نیترات نیز بکار گرفته شد. در این سیستم ph محلول با استفاده از گاز co2 برای احیاء سریع نیترات در مقادیر بهینه نگهداشته شد. نتایج نشان داد که میزان جریان گاز co2 ml/min 200 برای تامین h+ محلول و ایجاد شرایط محیط اسیدی برای واکنش احیاء نیترات کافی است. از آزمایش سنجش دوام mg/cu مشخص شد که این ذرات بعد از گذشت 9 ساعت بهره برداری مداوم راندمان آنها از حد مطلوب کاهش می یابد. برای تضمین احیاء رضایتبخش نیترات با استفاده از راکتور با بستر mg/cu سیال مقدار mg/cu بایستی بهینه گردد. محصول جانبی اصلی در مخلوط واکنش آمونیوم بود که مقدار آن با زمان ماند هیدرولیکی 10 دقیقه و مقدار mg/cu g 10 برابر با 68% بدست آمد. چونکه تشکیل آمونیوم یکی از نارسایی های این کار است، با یک راکتور چند مرحله ای مقدار آمونیوم در کمتر از 24 دقیقه به mg/l n 2/1 رسید.

در این مطالعه کارایی تصفیه آبهای زیرزمینی با استفاده از فرایند انعقاد الکتریکی صورت گرفته است. نمونه های مورد نیاز از چاههای پایش در پالایشگاه نفت تهران واقع در باقر شهر فراهم گردید. اثر متغیرهای مختلفی از جمله جنس الکترود آند و کاتد (با 3 جنس آهن، آلومنیوم و استیل)، ph محلول (11-4)، دانسیته جریان (18-2)، زمان واکنش (60-2 دقیقه)، اثر هوادهی و شرایط بهره برداری (در سیستم پیوسته و ناپیوسته) بر روی حذف tph، cod و کدورت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایشات نشان داد که بهترین راندمان در حالت استفاده از الکترود آهن به عنوان کاتد و الکترود استیل به عنوان آند در ph طبیعی به دست آمد. با افزایش دانسیته جریان از 2 به 18 راندمان حذف tph، cod و کدورت به ترتیب از 7/71، 7/74 و % 1/90 به 1/95، 7/94 و % 6/98 افزایش یافت. سرعت حذف این پارامترها از معادله درجه دوم تبعیت می کند. هوادهی، ثابت واکنش حذف ترکیبات نفتی را از l/g•min 078/0 به 477/0 افزایش داد. در سیستم پیوسته با افزایش زمان ماند هیدرولیکی از 10 دقیقه به 60 دقیقه راندمان حذف tph، cod و کدورت به ترتیب از 2/67، 3/68 و % 82 به 4/93، 3/93، % 5/96 افزایش یافت. بنابراین نتایج نشان می دهد که فرایند انعقاد الکتریکی به صورت راهبری ناپیوسته و پیوسته برای حذف tph، cod و کدورت به طور موثری کارآمد بوده و می تواند فرایند مناسبی برای تصفیه آبهای زیرزمینی آلوده به ترکیبات نفتی باشد

فرایند انعقاد الکتریکی ecp برای حذف سیانید از فاضلاب در یک شرایط بهره برداری جریان بسته و مداوم تحت شرایط متفاوت مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش جریان بسته نشان داد که الکترود آهن- آلومنیوم که به ترتیب آند- کاتد هستند به بالاترین راندمان حذف دست یافته است. در این تکنیک ترسیب فلزی هیدروکسید، پلی هیدروکسید و یا اکسی هیدروکسید در محل از طریق اکسیداسیون الکتروشیمیایی آند قربانی آهن تولید می شود، بنابراین در مقایسه با استفاده از منعقد کننده خارجی برتری دارد. این خصوصیت منحصر بفرد ecp را ساده، قابل اعتماد و تکنیک مقرون به صرفه بدون اضافه کردن ماده شیمیایی اضافی در حذف آلاینده ها از فا ضلاب ساخته است. بنابراین در مقایسه با منعقد کننده شیمیایی متداول، مزایای اصلی ecp شامل: الف) کاهش میزان یونهای منعقد کننده مورد نیاز ب) افزایش نرخ حذف آلاینده ج) عدم نیاز به اضافه کردن مواد شیمیایی و در نتیجه از الودگی ثانویه جلوگیری می نماید و کاهش مقدار لجن تولیدی جهت دفع را به دنبال دارد د) کاهش زمان واکنش و در نتیجه ابعاد کوچکتر راکتور ه) بهره برداری راحت تر و نگهداری. افزایش دانسیته جریان از 2 تا 15 ma/cm2 نتیجه آن افزایش حذف سیانید از 43% تا 98% برای مدت 20 دقیقه در عدم حضور هوادهی می باشد. تحت شرایط هوادهی راکتور، راندمان حذف را تا 45% تا 98% افزایش داده است. در شرایط بهره برداری جریان مداوم راکتور ecp با مدت زمان هیدرولیکی متفاوت (hrt) منجر به افزایش راندمان حذف از 57% در یک hrt 15دقیقه ای به حذف کامل در یک hrt 140 دقیقه ای می شود. بنابراین نتیجه می گیریم که انعقاد الکتریکی یک فرایند نوید دهنده و مقرون به صرفه برای موثر بودن تصفیه فاضلاب حاوی سیانید می باشد.

چکیده فورفورال، ترکیب شیمیایی سمی است که دارای منابع تولید و مصرف فراوانی است. مهم ترین صنایع مصرف کننده ی آن نفت و پتروشیمی و پالایشگاه های نفت، لاستیک و پلاستیک سازی، و کاعذسازی می باشد. بنابراین فورفورال در پساب حاصل از این صنایع می تواند وجود داشته باشد. در این مطالعه، حذف فورفورال از فاضلاب با استفاده از روش های شیمیایی و بیولوژیکی مورد بررسی قرار گرفت. از فرآیند اُزن زنی کاتالیزوری (cop) بعنوان روش شیمیایی اکسیداسیون شیمیایی پیشرفته استفاده شد و تأثیر پارامترهای مهمی چون ph محلول، زمان تماس، اندازه ی ذرات و دُز کاتالیزور و برخی رادیکال خوارها بر کارایی آن مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق مشاهده شد که با کاهش اندازه ی ذرات، افزایش دُز کاتالیزور (یا نسبت وزنی کربن فعال به فورفورال) و زمان واکنش، راندمان فرآیند در تجزیه ی فورفورال افزایش پیدا می کند. بعلاوه، اندازه گیری اکسیژن مورد نیاز شیمیایی (cod) در فرآیندهای اُزن زنی کاتالیزوری و اُزن زنی تنها نشان داد که مقدار معدنی شدن فورفورال در cop (2/80%) خیلی بیشتر از فرآیند اُزن زنی تنها (sop)(4/42%) می باشد. در بخش دیگر مطالعه، از راکتور بیولوژیکی سیکلی (cbr) برای حذف غلظت های نسبتاً بالای فورفورال و نیز فاضلاب حاوی فورفورال پیش تصفیه شده با فرآیند اُزن زنی کاتالیزوری استفاده شد. در این بخش نیز، تأثیر پارامترهایی چون زمان ماند هیدرولیکی، غلظت (بارگذاری) فورفورال و اثر میزان پیش تصفیه با cop در عملکرد راکتور مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این بخش نشان داد که cbr قادر است بیش از 98% فورفورال و 71% از cod معادل را در غلظت های ورودی تا mg/l 1200 از فورفورال در زمان ماند هیدرولیکی 1/12 با سیکل هوادهی 6 ساعته حذف نماید. میانگین کلی حذف فورفورال و cod در طول دوره ی راهبری cbr به ترتیب برابر 7/97% و 1/82% تعیین شد. نتایج مربوط به تأثیر میزان پیش تصفیه بر عملکرد راکتور بیولوژیکی نشان داد که 30% پیش تصفیه با cop باعث افزایش راندمان حذف فورفورال و cod به ترتیب به مقدار 6/21% و 2/40% در مقایسه با حالتی شد که فاضلاب بدون پیش تصفیه وارد راکتور بیولوژیکی شده بود. وقتی که پیش تصفیه به میزان 70% انجام گرفت، در کمترین زمان ماند هیدرولیکی استفاده شده در راکتور بیولوژیکی سیکلی (یعنی 5/10 ساعت) راندمان های حذف فورفورال و cod در مقایسه با شرایط مشابهی که پیش تصفیه ای انجام نگرفته بود به ترتیب 4% و 27% افزایش یافت. بنابراین استفاده از فرآیندهای تلفیقی اُزن زنی کاتالیزوری و راکتور بیولوژیکی سیکلی برای تصفیه ی فاضلاب های حاوی فورفورال می تواند یک فناوری مناسب و خوش آتیه باشد.

کاتکول بعنوان یک ترکیب فنلی می باشد و آن بعنوان یک آلاینده مهم محیط زیست در فاضلاب تولید شده از صنایع می باشد. هدف اصلی از این مطالعه، بررسی میزان حذف کاتکول با استفاده از فرآیند ازن زنی کاتالیز شده با نانوکریستال mgo در راکتور بستر سیال ترکیب شده با راکتور بیولوژیکی بستر چرخان (rbbr) از فاضلاب بود. این مطالعه دارای چهار مرحله اصلی بود. اهداف مراحل اول، دوم، سو م و نهایی این مطالعه، بررسی کارایی به ترتیب scr، rbbr و cop و فرایند ترکیبی cop با rbbr در تجزیه بیولوژیکی و معدنی سازی کاتکول بود. غلظت کاتکول با استفاده از hplc با مدل agilent 1200 و uv/vis اسپکتروفتومتر اندازه گیری شد. زمان خوگیری توده بیولوژیک به کاتکول در غلظت mg/l 630 و زمان ماند هیدرولیکیh 18، در حدود 41 روز تعیین گردید. فرایند scr بطور موثر توانست کاتکول و cod مربوط به آن را تا غلظت mg/l 1560 و بارآلی kg cod/m3.d 38/ 5، در زمان ماند هیدرولیکی 13 ساعت، حذف نماید. در شرایط مشابه بهره برداری scr، کارایی تجزیه و معدنی سازی کاتکول در rbbr با مدیا اسفنج پلی اورتان در شرایط پایدار به ترتیب 9/97% و 7/98% تعیین گردید پتانسیل کاتالیستی، کامپوزیت gac/mgo (mg/l10) با ازن در تجزیه کاتکول و حذف cod به ترتیب برابر با 48% و 49% در زمان واکنش 20 دقیقه بود. ترکیب cop با rbbr توانست کارایی rbbr از کار افتاده در بارآلی kg catechol/m3.d 31/8 و kg cod/m3.d 64/15 را بهبود داده و در شرایط پایدار و در زمان ماند هیدرولیکی 5/4 ساعت به 91% بر حسب تجزیه بیولوژیکی کاتکول و به 79% بر حسب حذف cod برساند. بنابراین ترکیب cop با rbbr، ارائه دهنده یک فرایند امیدوارکننده برای تصفیه موثر فاضلاب های حاوی غلظت بالایی از ترکیبات سمی و مقاوم در یک زمان ماند هیدرولیکی نسبتاٌ کوتاه می باشد.

با پیشرفت تکنولوژی و گسترش فضای مجازی، آسیب های جدیدی دامن گیر کاربران اینترنت گشته است. این آسیب ها بر روی زندگی فردی و جمعی افراد تأثیر می گذارد. در بُعد فردی آسیب های جسمانی، روان شناختی و اخلاقی مطرح است و در بُعد جمعی آسیب های خانوادگی و اجتماعی وجود دارد. ما در این تحقیق صرفاً به دنبال بررسی آسیب هایِ اخلاقیِ فضای مجازی نیستیم -که البته از آن ها در بُعد فردی سخن به میان خواهد آمد- بلکه به دنبال بررسی اخلاقی آسیب های این فضا می باشیم. این تحقیق یک تحقیق کاربردی است و روش تحقیق اسنادی است که از گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانهای و تحلیل اطلاعات با رویکرد توصیفی، تحلیلی- تجویزی صورت میپذیرد. در این تحقیق ابتدا یک چارچوب مفهومی از اخلاق اجتماعی اسلام و کنش اجتماعی کاربران در میدان فضای مجازی با تأکید بر کنش اجتماعی بوردیو به دست خواهد آمد و بعدازآن با تحلیل برخی از آسیب ها و بررسی اخلاقی آن ها به دنبال راهکارهایی برای برون رفت از این آسیب ها خواهیم بود. و در پایان برای اعتبار درونی راهکارهای آن را به تأیید چند نخبه خواهیم رساند. این تحقیق دارای یافته هایی مانند بررسی اخلاقی آسیب ها، تزاحم اخلاقی میان حریم خصوصی و امنیت کاربران و غیره است. نتیجه این تحقیق این بود که کاربران، ملزم به تمرین اصول اخلاقی و تبدیل آن به منشی ثابت (ملکه) هستند تا بتوانند کنش های اخلاقی و خودکنترلی در فضای مجازی داشته باشند این وظایف کاربر از دو طریق پیشگیرانه و درمان گرایانه قابل دستیابی است. همچنین این نتیجه به دست آمد که خانواده ها با ایجاد سرمایه های اجتماعی و سرمایه های فرهنگی می توانند به کاربران در این خودکنترلی کمک نمایند و نهادهای دولتی نیز از طریق حفظ امنیت کاربران و آموزش سواد رسانه ای می توانند در این امر مهم به کاربران کمک رسانند.

تولوئن یکی از ترکیبات آلی فرار بوده که کاربرد گسترده ای در صنایع دارد. بدلیل اثرات بهداشتی و محیط زیستی لزوم بکارگیری روش هایی برای حذف تولوئن از جریان هوای آلوده ضروری است. یکی از تکنولوژی های نوین در حذف آلاینده های فرار از جریان هوا فرایند ازن زنی کاتالیستی است. روش ازن زنی کاتالیستی در حذف آلاینده های آلی بسیار کارا، مقرون بصرفه و با راهبری آسان است. در این مطالعه از سه کاتالیست کربن فعال بدون پوشش، کربن فعال گرانولی پوشانده شده با اکسید منیزیم (mgo/gac) و کربن فعال گرانولی پوشانده شده با اکسید منگنز (mno/gac) برای حذف تولوئن از جریان هوا در فرایند ازن زنی کاتالیستی استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که پوشاندن کربن فعال با اکسیدهای فلزی منگنز و منیزیم مقدار مصرف کاتالیست برای حذف تولوئن از جریان هوا را بیش از 50% کاهش داده که از نظر اقتصادی مقرون به صرفه تر است.

پساب بسیاری از صنایع حاوی غلظت بالایی از نیترات (no3 >1000 mg/l) و ترکیبات آلی سمی می باشند. تخلیه نیترات به منابع آب های پذیرنده می تواند سبب آسیب های جدی به محیط زیست و مشکلات بهداشت عمومی گردد. هدف از این مطالعه بررسی کارایی بیوراکتور سیکلی دارای بستر متحرک (crbr) جهت دنیتریفیکاسیون غلظت های بالای نیترات با استفاده از ترکیب آلی سمی می باشد. اثر هر یک از متغییرهای غلظت اولیه نیترات، زمان ماند هیدرولیکی (hrt)، نسبت پر شدگی بستر، سرعت چرخش مدیا، نسبت cod/?no?_3^-، شوری و بارگذاری نیترات مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که پیش از بهینه سازی متغییرها، crbr قادر است در زمان ماند هیدرولیکی h 18 ? بیش %95 از نیترات ورودی با غلظت (mg ?no?_3^-)?l 1000 را احیاء کند. درصد پر شدگی بهینه مدیا %30 و سهم مدیا در احیاء نیترات %36 و همچنین سرعت چرخش بهینه مدیا rpm 20 و سهم سرعت چرخش مدیا %17 به دست آمد. حداکثر میزان احیاء نیترات در cod/?no?_3^- برابر با یک به دست آمد. crbr توانست در نسبت بهینه cod/?no?_3^-، نیترات ورودی تا غلظت mg/l 1250 که برابر با (kg?no?_3^-)?m^3 .d 3 می باشد را به طور کامل احیاء کند. شوری ( g nacl/l) تا غلظت g/l 20 تاثیری بر کارایی بیوراکتور نداشت. مهمترین گونه های غالب در لجن معلق با توجه به آنالیز فیلوژنیک و rdna s16 گونه های pseudomonas resinovorans، stenotrophomonas maltophila و bacillus cereus به دست آمد. فعالیت آنزیم دهیدروژناز در بیومس معلق و چسبیده به ترتیب (?g tf)?(?mg?_biomass.d). 5/3 و (?g tf)?(?mg?_biomass.d). 5/10 به دست آمد. به این ترتیب استفاده از فرآیند crbr می تواند یک فرآیند موثر در احیاء غلظت های بالای نیترات در حضور مواد آلی سمی باشد.