بهبود خصوصیات خاکهای رسی در وضعیت در جا با استفاده از مواد افزودنی به پایدار کردن یا تثبیت خاک معروف است. این روش بیشتر برای خاکهای ریزدانه مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع تثبیت خاک فرایندی است که طی آن مواد طبیعی و مصنوعی با عنوان مواد افزودنی به خاک اضافه شده و باعث بهبود مشخصات خاک می شود. یکی از روشهای تثبیت استفاده از سیمان می باشد، اثرات سیمان به عنوان ماده تثبیت کننده بر خواص خاکهای رسی به تفصیل در تحقیقات پیشین مورد پژوهش قرار گرفته است. در تحقیق حاضر اثرات میکروسیلیس که یک نوع ماده پوزولانی و محصول فرعی حاصل از کوره های قوس الکتریکی می باشد بر تغییرات مقاومت و حدود اتربرگ خاکهای رسی تثبیت شده با سیمان مورد مطالعه قرار گرفته است. در این خصوص لازم به ذکر است که میکروسیلیس در ایران به وفور تولید می شود، در صورتیکه اثرات آن بر بهبود خواص سمنتاسیون، افزایش مقاومت فشاری و کاهش تورم خاک های تثبیت شده قابل ملاحظه می باشد.. در این تحقیق برای نمونه های خاک تثبیت شده با درصدهای مختلف سیمان آزمایش بررسی تغییرات تنش –کرنش و حدود اتربرگ انجام گرفته است و نتایج بدست آمده با نتایج حاصله از آزمایش مذکور برای نمونه های خاک تثبیت شده با درصد سیمان بهینه به همراه درصدهای مختلف از میکروسیلیس و نیز نمونه های خاک طبیعی بدون سیمان و میکروسیلیس و نیز خاک طبیعی با میکروسیلیس مقایسه گردیده است. در بخش دوم پژوهش برای نمونه های فوق الذکر آزمایش تعیین حدود اتربرگ صورت گرفته است. از نتایج بدست آمده روند اثر میکروسیلیس بر پارامترهای حدود اتربرگ و مقاومت بررسی می گردد. عمل آوری نمونه ها 2 روزه و 7 روزه و 28 روزه خواهد بود. در این خصوص بدیهی است اثر میکروسیلیس به پارامتر زمان عمل آوری نیز بستگی خواهد داشت که بررسی و نشان دادن این رابطه نیز از اهداف تخقیق حاضر می باشد.

آرتریت روماتوئید جوانان شایعترین بیماری روماتیسمی میباشد. این ترم به بیمارانی با سن کمتر از 16 سال با ابتلا به مفصل یا بیشتر که دچار تورم واضح بوده، با طول مدت بیماری مساوی یا بیش از 6 هفته که در طی 6 ماه اول به صورت 3 تیپ پلی ارتریت، اولیگوارتریت و بیماری سیستمیک تظاهر کرده و همچنین سایر اشکال ارتریت جوانان نیز رد شود، اطلاق می گردد. ‏‎jra‎‏ بیماری نادری نمی باشد، گرچه انسیدانس واقعی آن شناخته شده نیست ولی در مناطق مختلف 9 تا 19 درصد هزار کودک در معرض خطر در سال را مبتلا می کند. دختران در مجموع 2 برابر پسران مبتلا می شوند. اتیولوژی ‏‎jra‎‏ ناشناخته است. عواملی مانند عفونت، اتوایمیونیتی تروما، استرس و عوامل مستعد کننده ایمونولوژیک مطرح می باشد وجود زمینه وراثتی در ‏‎jra‎‏ تایید شده است. ‏‎jra‎‏ دارای علایم مفصلی و علایم خارجی مفصلی متعددی می باشد از میان آنها می توان اختلال رشد ژنرالیزه، اختلال رشد موضعی، ندولهای زیر جلدی، بیماری عضلانی، درگیری قلبی و ریوی کلیوی و ... را نام برد. از علایم متنوع لابراتوری ‏‎jra‎‏ می توان افزایش ‏‎ig,crp,esr‎‏ سرم، مثبت شدن ‏‎rf‎‏ و ‏‎ana‎‏ را ذکر کرد. ‏‎jra‎‏ علایم رادیولوژیکی متنوعی دارد. درمان ‏‎jra‎‏ درمان حمایتی است و نقش معالجه کننده ندارد. بنابراین باید ساده ترین بی ضررترین و از نظر محافظتی بهترین رژیم درمانی را برگزید. ‏‎jramanagement‎‏ شامل استراحت، فعالیت متعادل، درمان فیزیکی و دارودرمانی می باشد. داروهایی مانند آسپرین، ‏‎nsaids‎‏ داروهای آنتی مالاریا، نمکهای طلا، پنی سیلامین، سولفاسالازین، کورتیکواستروئید و داروهای ایمونوساپرسیو در درمان ‏‎jra‎‏ استفاده می شود. درمان جراحی بیشتر نقش پروفیلاکتیک دارد و جراحی ترمیمی بندرت انجام می شود. پیش آگهی بیماری در 70 تا 90 درصد مبتلایان به ‏‎jra‎‏ رضایتبخش می باشد. یک گروه با درصد نامشخص حدود 5 درصد مانند بالغین دچار عود بیماری می شوند و حدود 10 درصد کودکان مبتلا با ناتوانی شدید وارد دوره بزرگسالی خواهند شد. تحقیق و بررسی درباره طبیعت بیمار و نحوه درمان آن همچنان ادامه دارد.