در این پژوهش سعی کردیم تا نشان دهیم که جهانی شدن دارای دو پیامد متعارض ومتفاوت میباشد که از یکسو باعث میگردد تا دولت ها در سیاست خارجی خود رویکردهای همگرایانه(همسو) اتخاذ نمایند و از سوی دیگر رویکردهای واگرایانه(ناهمسو) در پیش بگیرند.بنابراین جهانی شدن در ابعاد مختلف دارای دو ویژگی متعارض همگرایی و واگرایی میباشد که منجر به اتخاذ رویکردهای همگرایانه و واگرایانه در سیاست خارجی میگردد. پیامدهای متعارض جهانی شدن در سیاست خارجی ج.ا.ایران در دو دوره خاتمی واحمدی نژاد نمایان میگردد.سیاست خارجی خاتمی در قالب گفتمان صلح گرایی مردم سالار واصول تنش زدایی وگفتگوی تمدن ها، نمود پیامد همگرایانه جهانی شدن در بعد سیاسی میباشد و سیاست خارجی احمدی نژاد در قالب گفتمان اصول گرایی عدالت محور واصول عدم تعهدگرایی ارزش محور وتجدیدنظرطلبی هویت محور، نمود پیامد واگرایانه جهانی شدن در بعد سیاسی میباشد.