امروزه یکی از معضلاتی که سازمان ها به آن مبتلا هستند مشکل نیروی انسانی و ناتوانی سازمان در استفاده بهینه از توان بالقوه کارکنان به ویژه در سطوح کارشناسی و تخصصی است. این امر سبب کاهش بهره وری و ناتوانی رقابت در عرصه های ملی و بین المللی گردیده است. یکی از متداول ترین راه ها برای برطرف ساختن این مشکل به کارگیری روش مدیریت مشارکتی است. برای شناسایی و رفع مشکلات هر سازمان، بایستی بیش از پیش به افراد همان سازمان اتکا کرد، زیرا نیروهای داخلی سازمان هم با مشکلات به صورت عینی و روزمره برخورد می کنند و هم شناخت بیشتری به وظایف و روابط رسمی و غیررسمی دارند. هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین تأثیر استقرار مدیریت مشارکتی از طریق نظام پیشنهادها بر عملکرد منابع انسانی شرکت پالایش نفت اصفهان می باشد. فرضیه اصلی پژوهش این بوده که استقرار نظام پیشنهادها بر عملکرد منابع انسانی شرکت پالایش نفت اصفهان تأثیر داشته است. در این پژوهش پس از بررسی ادبیات پژوهش نه متغیر به عنوان مولفه های مهم عملکرد منابع انسانی که نظام پیشنهادها بر آن ها اثرگذار است، در نظر گرفته شدند. این متغیرها عبارت از صرفه جویی در هزینه ها، سطح روابط افراد، رضایت کارکنان، تعهد کارکنان، اهمیت کارکنان به توسعه مهارت و معلومات خود، خلاقیت و نوآوری، بهبود روش های کار، مقاومت در برابر تغییر و مسئولیت پذیری کارکنان هستند. این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری را تمامی کارکنان و مدیران شرکت پالایش نفت اصفهان تشکیل می دادند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بوده است. در این پژوهش از نرم افزار آماری spss و آزمون های آماری مختلف مانند آزمون t تک نمونه ای، آزمون تحلیل واریانس یک عامله و آزمون فریدمن برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. با انجام پیش آزمون پایایی پرسشنامه 97/0 برآورد شد و میزان حجم نمونه 184 نفر تعیین و به همین تعداد پرسشنامه جمع آوری گردید. نتایج حاصل از پژوهش صورت گرفته، حاکی از آن است که استقرار نظام پیشنهادها بر عملکرد منابع انسانی شرکت پالایش نفت اصفهان تأثیرگذار نبوده است.