از آن جا که سمفونی عرصه مناسبی برای تجربه فرم ها و تکنیک های مختلف می باشد و بستر مناسبی را برای به کار گیری خلاقیت ها ی فردی و اندوخته های فرا گرفته شده در طول تحصیل فراهم می آورد به ساخت سمفونی در سه موومان مبادرت ورزیدم. این پایان نامه دارای دو قسمت می باشد: قسمت اول شامل تجزیه و تحلیل اثر می باشد و در قسمت دوم پارتیتور اثر و نسخه تنظیم شده سمفونی برای دو پیانو ارائه گردیده است.

این پژوهش به آنالیز اثر پیانویی اتودهای سمفونیک اثر روبرت شومان اختصاص دارد، در این پژوهش، اثر از جنبه های مختلف هارمونیک، فرم، همچنین از جنبه ی تکنیکی و پیانیستیک و مقایسه ی اجرای نوازندگان بزرگ و نسخه اهی (ادیسیون های)چاپ شده ی معتبر بررسی شده است.

چکیده در قطعه ی "مارپیچ" برای ارکستر، نتایج تحقیقات بخش نظری در چگونگی کاربست اعداد فیبوناچی در ساختار موسیقی معاصر، در قالب ساخت آن اثر تحقق یافته اند. در این قطعه، اعداد فیبوناچی تقریبا در تمامی ابعاد اثر موسیقی تعمیم یافته اند. این اعداد در بعد ارتفاع صوتی، ارزش های زمانی صداها، میزان ها و تقسیمات کوچکتر درون آنها، ارکستراسیون، فرم کلی قطعه و حتی تمپوی اثر نقشی اساسی و تعیین کننده دارند." سکوت چیست؟"، عنوان قطعه ی آزاد می باشد . اثری برای فلوت، گیتار، پیانو و سازهای کوبه ای که بر لبه ی صوت و صدا، بر ساختاری برآمده از ریتم طبیعی گفتار و بر بستری از سایه روشن های موسیقی ایرانی حرکت می کند. آثار تصنیف شده برای بخش عملی پایان نامه در بخش نظری تجزیه و تحلیل شده اند.

در این قطعه با نگاهی به موسیقی اسپکترال(طیفی) و تشابهاتی که ممکن است به صورت تخصصی در مشخصات این نوع موسیقی با موسیقی سنتی ایران باشد سعی بر این بوده تا از این تشابهات باری ایجاد یک اثر اسپکترال از نوع ایرانی و بومی آن باشد.

ساخت یک اثر سمفویک با عنوان پنج قطعه برای ارکستر و آنالیز اثر بررسی دیدگاه آهنگساز برای ساخت هر قطعه

در این پایان نامه اصطلاح های تخصصی موسیقی همان گونه که در حال حاضر رایج است و بیان می شود نگاشته شده است. برای به اتمام رساندن دوره کارشناسی ارشد، این سمفونی را در سه موومان نوشتم که در سالن اپرای russe اجرا شد. تمام سعی و هدف من در این سمفونی به تصویر کشیدن ذهنیات، صداهای درونی و همچنین دریافت شخصی ام از محیط پیرامون و مواجهه با شعر احمد شاملو و استفاده از تکنیک های آهنگسازی که تا به حال آموخته ام می باشد. این سمفونی از سه موومان لارگو، آداجیو، و اسکرتسو تشکیل شده است. موومان اول به فرم سونات است. ساختار موومان دوم، اسکرتسو (با ساختمانی یادآور منوئه) و تریو با طرح aba می باشد. موومان آخر شامل مقدمه و بخش aba می باشد، که در بخش a خواننده ی سوپرانو شعری از شاملو (بودن) را سرایش می کند. این قطعه در بخش نظری به تفصیل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. بخش آزاد نیز شامل یک موسیقی برای انیمیشن زمینی ها می باشد.

این پایان نامه به تجزیه و تحلیل و اجرای امپرومپتوی اُپوس 90 شماره 2 اثر فرانس شوبرت و نوکتورن شماره 4 اثر فرانسیس پولانک می پردازد. فرانس شوبرت به عنوان یکی از مهم ترین آهنگ سازان موسیقی کلاسیک که آثارش علاوه بر در بر داشتن تجربیات بزرگانی چون هایدن، موتسارت و بتهوون، حاوی نوآوری هایی در راستای همین تجربیات در فُرم و هارمونی ست که تأثیر شگرفی بر موسیقی پس از خود گذاشته است. آهنگسازان اواخر قرن 19م. و اوایل قرن 20م. در استیل های گوناگون دست به آزمون های متفاوتی زدند. یکی از این استیل ها نئوکلاسیسیم است که در چندین کشور اروپایی به صورت های متفاوت، ولی شبیه به هم، در آثاری خود را به نمایش گذاشت، از جمله در آثار فرانسیس پولانک. آثار او علاوه بر داشتن ویژگی های نئوکلاسیک در بر دارنده تجربیات آهنگ سازانی چون استراوینسکی و ساتی ست. نوکتورن اثر پولانک، که در این پایان نامه تجزیه و تحلیل می شود، نمونه خوبی از موسیقی قرن 20م. است که با وجود نوآورانگی چندان درگیر ساختارشکنی مفرط مکتب وین نشده است.

در دوران و فرهنگ های مختلف، موسیقیدان ها وظایف مختلفی بر عهده داشته اند. گاه یک موسیقی دان بر حسب توانایی ها و سبک موسیقی اش به طور هم زمان به نوازندگی، آهنگسازی و رهبری می پردازد و گاه یکی از این وظایف را بر عهده می گیرد. در دنیای امروز و به خصوص در حیطه ی موسیقی کلاسیک، به عنوانی سبکی بسیار پیچیده که از پشتوانه های فرهنگی، تاریخی و فلسفی ژرفی برخوردار است، این وظایف بیش از پیش از یکدیگر تفکیک شده اند. البته هستند همچنان موسیقی دان های بزرگی که در هر سه حیطه به کمال رسیده اند. اما از آن جایی که در همه ی هنرها و علوم، مباحث هر روز پیچیده تر و تخصصی تر می شوند، امروزه احتیاج به متخصصین در هر زیرمجموعه ای از زمینه های بزرگ هنری و علمی هر روز بیش از پیش می شود. هر چه بیشتر در گذشته پیش رویم این سه حیطه ی عالم موسیقی بیشتر به طور هم زمان در وجود یک نفر متجلی می شوند. ابرموسیقی دان هایی مانند باخ، بتهوفن و موتزارت از نمونه های بارز کمال در هر سه زمینه هستند. با گذشت زمان، پیچیده تر شدن موسیقی و بیشتر شدن جعمیت و به تبع آن بیشتر شدن شنوندگان موسیقی، بیش از پیش این وظایف تخصصی تر شدند. این تفکیک لاجرم دوری نوازنده و آهنگساز از یکدیگر و در نتیجه در برخی اوقات عدم شناخت کافی آن ها از یکدیگر را در پی داشت. همچنین حتی موسیقی دان هایی مانند باخ نیز همواره آثار خود را اجرا نمی کردند و بسیاری از آثار آن ها نیز هم نوازی بوده است. حال نوازنده ای را در قرن 21 میلادی در نظر بگیرید که اولاً به علت تخصصی شدن حیطه های مختلف موسیقی از عالم آهنگسازی به دور است و ثانیاً فاصله ی زمانی زیادی با قرن 17 و 18 میلادی دارد و با این وجود قصد اجرای قطعه و یا مجموعه ای را از این دوران دارد. وی برای اجرایی که منطبق با واقعیت های تاریخی باشد با مشکلات عدیده ای روبه رو است. حتی اگر وی قصد این را داشته باشد که تفسیری مطابق با واقعیت های قرن 21 را از ااثر مورد نظر ارائه دهد، باز هم در وهله ی اول احتیاج به درک ایده ی اولیه ی این اثر دارد و در نتیجه با همان مشکلات روبه رو خواهد بود. اولین مشکل آن است که وی به عنوان یک نوازنده و نه یک آهنگساز به اثر نگاه می کند. در نتیجه شاید حساسیت های نگارنده ی اثر را نادیده بگیرد. دوم آن که به علت فاصله ی زمانی زیاد بسیاری از رویه ها و اصول اجرایی، که در زمان نگارش اثر وجود داشته و شاید سینه به سینه و یا به طور حضوری از آهنگساز به نوازنده منتقل می شده ، از بین رفته اند. لازم به ذکر است که نمادگذاری موسیقی همواره با نقص همراه بوده است و هر چه بیشتر در تاریخ پیش رویم، این نقص نیز بیشتر می شود. همچنین هر اثر هنری، با توجه به دوره ای که در آن خلق شده، ویژگی های متفاوتی دارد. هر یک از این ویژگی ها چنین ژرف و عمیق هستند که یک محقق برای کند و کاو در در این مباحث احتیاج به بخش بندی آن ها دارد. یکی از این مباحث بسیار بحث برانگیز، مبحث تزیینات در دوران مختلف است. این مفهوم در مقایسه با ساختار اصلی یک اثر هنری مطرح می شود. به علت بزرگی بحث، این زیر مجموعه از این بررسی سیر تاریخی موسیقی نیز خود باید به چندین بخش تقسیم گردد. زیرا در هر دوره ی هنری ساختار و تزیینات تعاریف متفاوتی دارند. شاید در هیچ دوره ای مانند دوره ی باروک تزیینات از جایگا هی چنان ویژه برخوردار نباشند. این اهمیت در تمامی انواع هنری دوره ی باروک دیده می شود. طراحی های پرتجمل در معماری و نقاشی های پرزرق وبرق از نمونه های بارز آن هستند. در موسیقی نیز استفاده از تزیینات در اجراها بسیار رایج بوده است. این تزیینات گاه به صورت بداهه توسط خود اجراکننده اعمال می شدند و گاه به اطناب و یا توسط نمادهایی توسط نگارنده ی اثر در متن اثر نوشته می شدند. رویه های اعمال این تزیینات نزد آهنگسازان و اجراکنندگان مختلف در برهه های مختلف دوره ی باروک متفاوت بوده است. گاه نیز یک موسیقی دان رویه های مختلفی را در طول عمر خود و یا در آثار متفاوت خود به کار می گرفته است. یوهان سباستیان باخ، بی شک یکی از بزرگ ترین آهنگسازان دوره ی باروک و تاریخ موسیقی، مجموعه ی بسیار وسیعی شامل بیش از 1100 اثر موسیقی، که گاه هر کدام خود مجموعه ای چند قسمتی هستند، از خود بر جای گذاشته است. بدیهی است که این آثار در یک شب نگاشته نشده اند و حاصل فعالیت موسیقایی تمام عمر او هستند. پس همان گونه که شخصیت و افکار باخ در طول عمر وی تغییر کرده، افکار و ایده ای موسیقی او نیز دچار تغییرات و تحولات زیادی شده است. وی در طول عمر خود از آثار بسیاری از آهنگسازان دیگر الهام گرفت. نتیجه ی این تأثیرات سعی او در نگارش آثاری به پیروی از سبک آهنگسازان فرانسوی و ایتالیایی بود. تأثیراتی که وی از سبک ایتالیایی گرفت به نگارش یک کنسرتو توسط وی به نام «کنسرتوی ایتالیایی» انجامید. یکی از آهنگسازان ایتالیایی که تأثیری فراوان بر وی گذاشت، آنتونیو ویوالدی بود. این تأثیر چنان عمیق بود که باخ چندی از کنسرتوهای ایتالیایی ویوالدی و دیگر آهنگسازا ایتالیایی را برای هارپسیکورد تنظیم کرد (bwv 972-987). مجموعه ی آثار باخ سرشار از آثاری به سبک ایتالیایی است که باخ خود شخصاً به ذکر سبک آن آثار نپرداخته است. نمونه هایی از چنین آثاری در مجموعه ی آثار باخ، سونات در سل مینور (bwv 1001) و سونات در لا مینور (bwv 1003) برای ویولون است. هر سبکی مشخصه هایی دارد که با توسل به آن ها می توان سبک یک اثر را تشخیص داد. تشخیص سبک این آثار نیز با توجه به مشخصه های سبک ایتالیایی انجام پذیرفته است. یکی از این مشخصه ها رویه های ایتالیایی در اعمال تزیین هاست. تغییر و تحول تاریخی این تزیین ها برای درک نحوه ی اجرای آن ها ضروری است. نگارنده ی این پایان نامه در نظر دارد به بررسی پشتوانه های تاریخی تزیین های ایتالیایی بپردازد. برای این کار ابتدا باید مفهوم تزیین و ساختار اصلی را در هنر باروک تعریف کرد. سپس به تحول تاریخی تزیین ها در ایتالیا به اطناب و در فرانسه و آلمان به ایجاز پرداخته خواهد شد. با گذر از این سیر تاریخی، به توضیح انواع مختلف تزیین هایی ایتالیایی خواهم پرداخت. در آخر با توجه به این سیر تاریخی اثری از میان آثار باخ برگزیده می شود که مشخصه هایی دال بر سبک ایتالیایی دارد و در آن به بررسی ساختار و تزیین های اثر پرداخته خواهد شد. تشخیص تزیین ها و ساختار از یکدیگر برای نایل شدن به اجرایی که بر واقعیت های تاریخی منطبق باشد ضروری است زیرا نت های ساختاری و نت های تزیینی همواره باید به نحوی متفاوت از یکدیگر اجرا شوند.

مقوله ی سازبندی یکی از مهمترین مسائلی است که درآهنگسازی مورد توجه قرار دارد ، و آهنگسازان و تئوریسین های موسیقی در به کارگیری و چگونگی استفاده از سازهای ارکستر و نوع صدادهی ارکستر ، در قالب کتابهای ارکستراسیون صحبت کرده اند . شیوه و سبک و همچنین تفکرات آهنگساز در سازبندی ارکستر تاثیر بسیار دارد ، و این امر باعث میشود که سازبندی در آثار آهنگسازان یک نوع و یک شکل نباشد . تفاوت در سبک و شیوه ی هر آهنگسازی ، باعث می شود که نوع بافت ارکستری و همچنین رنگ صوتی در ارکستر در آثار آهنگسازان متفاوت باشد . اما این موارد باعث نمی شود که اصول پایه در ارکستراسیون فراموش شود ، و تنها نوع بکار آن در ارکستر متفاوت است . در قرن بیستم استفاده از مدالیته ، آتنالیته و یا پلی مدالیته و همچنین نوع هارمونی ، در نوع ارکستراسیون تاثیر گذار بوده است . به طور مثال آهنگسازانی مانند بلا بارتوک ، آلبان برگ ، ترو تاکیمتسو و فیلپ گلاس ، هریک سبک و ویژگی متفاوتی در ساخت موسیقی دارند ، که تکنیکهای سازبندی آنها براساس ویژگی سبک آنها مورد استفاده قرار گرفته است . تفاوتهای سازبندی در آثار آهنگسازان نام برده ، به نوع سبک و شیوه ی آهنگسازی آنها برمیگردد ، که با بررسی کرن تفاوتهای سازبندی در آثار آنها، باید به مقوله ی غیر ازسازبندی بپردازیم ، که از بحث سازبندی فراتر رفته و در مباحثه دیگری همچون روش های آهنگسازی پرداخته میشود . ولی با بررسی شباهت های سازبندی آنها ، میتوان این بحث را به صورت مستمر ادامه داد . در سازبندی تکنیک هایی وجود دارد که هر آهنگسازی بسته به تفکرات و نوع موسیقی خود از آنها استفاده کرده است . که در اینجا سعی شده تا این تکنیک ها با توجه به ویژگی سبک در آثار آهنگسازانی همچون بلا بارتوک ، آلبان برگ ، ترو تاکیمتسو و فیلپ گلاس ، بررسی و مقایسه شود .

ساختن قطعاتی برای آواز و ارکستر موضوع کار بود، در این مورد غیر از مرور تجربه های دیگر آهنگسازان و آموختن از آنها، تنها چیزی که در دستم بود، فقط شعر بود و تمام سعی من بر این بود که بتوانم راه حلهایی پیدا کنم که موفق شوم را از خود شعر اخذ کنم، یعنی راه حلی که منجر به استنتاج موسیقی از شعر شود. به طور خلاصه این راه حل عبارت بود از تجزیه ی شعر به کوچکترین عوامل تشکیل دهنده، تحلیل ارتباط بین اجزا در ارتیاط با کل، سپس استفاده دوباره از تمام این عوامل در بوجود آوردن اثری دیگر یعنی قطعه ای برای آواز و ارکستر.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.