چکیده پدیده سالمندی سیری طبیعی است که در آن تغییرات فیزیولوژیکی و روانی ویژه ای در بدن رخ می دهد. چشم ها، گوشها، استخوان ها، عضلات و تمام اعضای بدن دستخوش تغییرات هماهنگ می شوند که روند پیری خوانده می شود. دوره سالمندی چون دیگر مراحل عمر، بخشی از زندگی است که به اندازه دوران جوانی و مستلزم پشت سر نهادن است. چگونگی گذراندن این دوران مهم است و نه به انتها رسیدن در آن، سالمندی ادامه بزرگسالی است، دورانی است که در آن، فرد به بهای گذراندن سالهایی چند به تجربه و پختگی و خرد دست می یابد تا بتواند با گامهایی سنجیده تر سالهای دیگر را در نوردد و به دیگران از توشه تجارب خود نصیبی برساند. افزایش تعداد افراد سالمند به عنوان نسبتی از کل جمعیت جهان توجه خاص به مشکلات سنین پیری و پیری شناسی را ضروری می سازد. در طول قرن بیستم نسبت جمعیتی افراد 60 سال به بالا، در تمام کشورهای دنیا افزایش یافته است. رشد جمعیتی سالمندان بر اثر همگرایی دو روند اصلی است : کاهش میزان تولد و بهبود شرایط بهداشتی و افزایش امید به زندگی. با توجه به مسائل ذکر شده می توان مسائل مربوط به سالمندان را مسئله روز قلمداد کرد و به آن اهتمام ورزید. فضاهایی باید با توجه به نیاز سالمندان تعریف و طراحی کرد. این فضا باید آنچنان سرگرم و جذاب باشد که سالمندان با انگیزه برای جبران کاستی ها در گذشته و با تمایل خود برای استفاده از این مکانها استقبال نمایند. آنها در این مکان زندگی دوباره ای را شروع خواهند کرد. در اینجا وظیفه معمار روشن است که با در نظر گرفتن تمامی خواسته ها، توانایی ها، مشکلات و ....... سالمند آشنا شود و فضایی بیافریند که بتواند جوابگوی تمامی خواسته های آنان باشد این فضاها باید طوری طراحی گردد که سالمند در آن احساس راحتی و آرامش کرده تا جایی که زندگی در آن به چشم بخورد و تحولی در زندگی یکنواخت آنان ایجاد شود، بطوریکه منزلگاه منتظران مرگ نشود.

این رساله در آمدی است بر بازنگری ارتباط دو مفهوم طبیعی و انسانی که هر دو رسالتی آگاهی دهنده بر خاطر انسانی دارند. مفهوم "نور" و "موزه" که اگرچه به ظاهر از یک جنس نیستند اما می توان با آمیختن معمارانه این دو مفهوم، فضائی را آفرید که نور را با تمامی قابلیت ها و اثرات زیبا برجسم و روح و روان آدمی به افراد جامعه امروزی که تنها از روشنائی فیزیکی آن استفاده می کنند، شناساند. موزه نور در شهر تبریز کنکاشی است بر مطالعه این دواصل که می توان با تکیه بر سابقه تاریخی این دو مفهوم و مکان طراحی که از شهرهای با هویت و دارای معماری کهن زیبائی است، فضائی جدید را با تکیه بر اصالت اثرات فیزیکی و روانی نور ایجاد کرد. از این رو در این رساله کوشش شده است تا در قلب بررسی مبانی نظری، پیمایشی داشت بر مفهوم و سابقه تاریخی و تاثیر پذیری انسان ها از نور و جلوه روانی و معنوی نور. از طرفی موزه ها نیز امروزه به مکان های با هویت اما منزوی در بین مردم تبدیل شده اند، می توانند با پذیرفتن کاربری بکر و نغز و امروزی از این انزوا تا حدی رهائی یابند. در ادامه به بررسی تماثیل معمارانه مفهوم نور در ساختمان هائی در گذشته و امروز در ایران و جهان پرداخته شده است. معرفی ویژگی های کالبدی طرح و تحلیل سایت و هم چنین فرآیند طراحی موضوعاتی است که در غالب پنج نوشتار در این رساله بیان شده است.

چکیده ندارد.

این رساله آخرین تمرین دانشگاهی من در مقطع فوق لیسانی می باشد. موضوع تحقیق و طراحی من، ساختارهای جدید در بافت های تاریخی وطراحی موزه بزرگ ایران در جوار بااهمیت ترین سایت تاریخی ایران، تخت جمشید می باشد. هدف از انتخاب این موضوع ایجاد یک فضایی فرهنگی به عنوان موزه بزرگ ایران و فضایی جهت گردهمایی ایرانیان در مراسم آیینی وفرهنگی در کنار تخت جمشید می باشد که می تواند به زنده نگه داشتن فرهنگ و تمدن اصیل ایرانی بسیار کمک کند. این رساله در سه فصل تحت عناوین شناخت بستر طرح، مطالعات پایه و مطالعات طراحی گرد آوری شده است که با شناخت و تجزیه و تححلیل سایت و بررسی محیط و نمونه های داخلی و خارجی موجود وارد مرحله طراحی می شویم. رساله ای که در پیش رو دارید مطالعات و تحقیقاتی است در این زمینه که شاید توانسته باشم گامی کوچک در جهت معماری این سرزمین برداشته باشم.