امروزه وقایع گوناگونی در کشورهای اسلامی به وقوع می پیوندد از حنگ و کشتار گرفته تا فقر و عقب ماندگی، غرب نیز با الگوی تفرقه بینداز و حکومت کن بر اختلافات و جنگها در کشورهای اسلامی دامن می زند. همه اینها موجب ناامنی جهان اسلام گشته است. امام خمینی (ره) با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، تلاش نمود که با نزدیک کردن مسلمین به یکدیگر و احیاء اندیشه تقریب از مشکلات جهان اسلام بکاهد و امنیت آنان را تأمین نماید. تقریب به معنای همکاری مسلمانان (شیعه و سنی) در زندگی اخلاقی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی و نظامی و ترویج و حفظ مشترکات دینی و معذور دانستن یکدیگر در موارد اختلاف و در نتیجه دوستی و برادری با هم و عدم توهین به پیشوایان و اصول مذهبی سایر مذاهب اسلامی است. حال با توجه به دیدگاه امام خمینی (ره) که احیاء گر اندیشه تقریب بودند، چگونه می توان با ایجاد تقریب بین مسلمانان امنیت کشورهای اسلامی را بالا برد؟ برای پاسخ به این سوال نیازمند یک الگو برای پیشبرد منظم بحث می باشیم. این الگو از میان نظریه های همگرایی انتخاب شد. با توجه به این الگو در فصل دوم پژوهش از عوامل ایجاد تقریب (عوامل انسانی و غیر انسانی) و حوزه هایی که تقریب باید در آنها ایجاد شود (مانند حوز? سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و...) و اهداف تقریب سخن به میان آمد. گر چه برای تقریب اهداف گوناگونی ذکر شده ولی هدف نمایی آن امنیت می باشد. برای ایجاد امنیت کشورهای اسلامی، باید قدرت آنان را بالا برد. قدرت از نظر امام خمینی (ره) تنها تقویت بعد خاصی مثل بالا بردن توان نظامی تعریف نمی گردد بلکه در بهبود وضعیت جهان اسلام در شبکه پیچیده ای از روابط داخلی و خارجی تعریف می شود. برای ایجاد این قدرت عوامل گوناگونی دخیل می باشند که وحدت ایجاد شده در حوزه های تقریب می تواند این عوامل را تقویت نماید. همچنین امنیت امری چند بعدی است و در نتیجه لازم است در حوزه های گوناگون امنیت را تأمین نمود که باز وحدت ایجاد شده در حوزه های تقریب می تواند، ایجاد امنیت در این حوزه ها را تسهیل نماید. پس می توان گفت که اندیشه تقریب از طریق تقویت همگرایی در جهان اسلام منجر به افزایش قدرت مسلمین می گردد و به ارتقای امنیت آنان در ابعاد معنوی، فردی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و نظامی کمک می کند.

از نظر مقام معظم رهبری شاخص ها و معیارهای عدالت اجتماعی ـ سیاسی عبارتند از: دسترسی همگان به فرصت های برابحقاین رساله پیرامون عدالت اجتماعی ـ سیاسی در اندیشه مقام معظم رهبری می باشد. پرسش ر در جامعه، رعایت شایستگی ها و اهلیت ها در عرصه اجتماعی ـ سیاسی، برخورداری از حق اظهارنظر و آزادی بیان در عرصه اجتماعی ـ سیاسی، برخورداری از حمایت قانونی و برخورداری ازوق دادرسی. وجود این معیارها در جامعه نشانگر وجود عدالت در جامعه است. از طرف دیگر برای اجرای عدالت قطعاً وجود حکومت اسلامی لازم است. در سایه حکومت اسلامی است که می توانیم عدالت را اجرا کنیم و ساز و کارها را محقق سازیم. این ساز و کارها در اندیشه مقام معظم رهبری عبارتند از: ساز و کار سیاسی: محور عمده ساز و کار، مشارکت مردم و گزینش صحیح مسئولان می باشد. مردم از طریق شرکت درمیدان های مشارکت باید در سرنوشت سیاسی اجتماعی کشور خود شرکت کنند و افراد شایسته و لایق را در رأس امور بگمارند. ساز و کار اقتصادی: در این محور ساز و کار، بررسی اصل 44 و توجه به اقشار مختلف جامعه حائز اهمیت می باشد. اجرا شدن اصل 44 به تحقق عدالت در جامعه کمک عمده و فراوانی می کند، از طرف دیگر دولت باید به امور اقتصادی جامعه رسیدگی کند و همه اقشار جامعه از امکانات در فرصت های مناسب برخوردار باشند. ساز و کار فرهنگی: محور عمده ساز و کار فرهنگی، اسلام گرایی و گرایش به معنویت و امر به معروف و نهی از منکر می باشد. هر چه در جامعه به توجه به تعالیم اسلام و امربه معروف و نهی از منکر بیشتر شود، امکان رسیدن جامعه به عدالت بیشتر است. ساز و کار حقوقی: در این محور قانون گرایی از اهمیت خاصی برخوردار است. قانون باید برای همه یکسان و مساوی باشد و در اجرای قانون فرقی بین یک مسئول و یک فرد عادی نباشد. امید است با اجرای این ساز و کارها، جامعه ما به سمت جامعه عادلانه اسلامی پیش رود.