استر ترکیبی است که ساختار آن از جایگزینی یک هیدروژن اسیدی با گروه های آلکیل، آریل، آلیسیلیک یا هتروسیلیک مشتق شده است. پراهمیت ترین پلی استرها از کربوکسیلیک اسیدها مشتق شده اند. پلی استرهای غیراشباع شامل گروه های آلیفاتیک غیراشباع هستند، که محل هایی را برای ایجاد اتصالات عرضی به وجود می آورند. این پلیمر برای اولین بار در سال 1946 در ایالات متحده از واکنش اتیلن گلیکول و مالئیک انیدرید تهیه شد و برای تهیه ی ورق های فایبرگلاس مورد استفاده قرار گرفت. امروزه پلی استرهای غیراشباع کاربردهای بسیار متنوع و وسیع را در صنایع دریانوردی، ساختمان، حمل و نقل و ... پیدا کرده اند و به علت داشتن ویژگی های مناسب، قالب گیری آسان و قیمت مناسب جایگزین خوبی برای سایر مواد گردیده اند. پلاستی نیشن تکنیکی است که در آن آب و چربی موجود در بافت خارج و به وسیله-ی یک پلیمر (پلی استر، اپوکسی رزین، سیلیکون) جایگزین می گردد. این تکنیک یک روش جدید برای حفظ و نگهداری اجساد و اندام های انسان و حیوان در مقابل فساد و تجزیه ی بافتی می باشد، که در سال 1978 توسط گونفرفون هاگنز در دانشگاه هایدلبرگ آلمان ابداع گردید. قبلا از پلی استرها فقط برای پلاستی نیشن مقطعی مغز استفاده می شد که این نمونه ها پس از پخت سخت و شکننده می باشند. در این پژوهش با اصلاح پلی استرهای غیراشباع، پلی استرهایی که پس از پخت دارای انعطاف پذیری و شفافیت مناسب هستند، تهیه گردید. این رزین در پلاستی نیشن حجمی ومقطعی قلب و مغز انسان و حیوان توسط دانشگاه علوم پزشکی اصفهان جایگزین رزین های سیلیکونی ساخت آلمان گردید. پس از ساخت، این پلی استر به وسیله ی تکنیک های دستگاهی و آزمایشگاهی مورد شناسایی قرار گرفت و خواص مکانیکی و همچین شفافیت آن بررسی گردید. برای بهبود کارایی و کاهش قیمت رزین های پلی استر غیراشباع پرکننده های مختلف استفاده می گردند. در این پژوهش از ذرات نانواکسیدروی که خاصیت پایدارکنندگی در برابر پرتوهای فرابنفش خورشید را دارد، به عنوان پرکننده استفاده گردید و تاثیر آن بر روی خواص مکانیکی، شفافیت و پایداری حرارتی بررسی گردید.

چکیده ???????پلی‎آمیدهای آروماتیک?(آرامید) پلیمرهایی با مقاومت حرارتی بالا هستند که بطور کلی خواص مکانیکی و گرمایی عالی دارند و در برابر اکسیداسیون حرارتی مقاوم هستند. پلیمرهای مقاوم حرارتی در دهه اخیر بخاطر افزایش تقاضا برای پلیمرهای با کاربرد???دمای?? بالا خیلی مورد توجه قرار گرفته اند و به عنوان جایگزینی برای فلزات و یا سرامیک ها درصنایع خودرو سازی، وسایل فضا پیما و صنایع الکترونیکی بکار می روند. به همین دلیل دراین کار تحقیقاتی یک سری پلی آمیدها s(pa) و کوپلی آمیدهای (cpa)s مقاوم حرارتی جدید دارای گروه جانبی حجیم و هتروسیکل بی پیریدین سنتز شده و برخی از خواص فیزیکی آنها بررسی گردید. ابتدا با شروع از 4-نیترو بنزآلدهید و 4-نیترواستوفنون، دی آمین جدید طی سه مرحله سنتز شد. ساختار این دی آمین نیز توسط روشهای طیف سنجی ir، h-nmr1 و c-nmr13 تأیید شد. سپس پلی آمیدها و کوپلی آمیدهای جدید بر پایه ی این مونومر با دی اسیدهای آروماتیک و به روش تراکمی مستقیم ( با استفاده از روش رفلاکس ملایم و همچنین با استفاده از تابش امواج ریز موج ) سنتز گردیدند. کلیه پلیمرهای سنتز شده با روش های اسپکتروسکوپی ir و 1h-nmr شناسایی شده و خواص فیزیکی آنها مانند حلالیت و ویسکوزیته مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آنالیز حرارتی بر روی این پلیمر ها نشان داد که این پلیمرها از پایداری حرارتی خوبی برخوردار بوده و به علت حضور گروه حجیم و هتروسیکل بی پیریدین در زنجیره ی پلیمری از حلالیت خوبی نیز برخوردار می باشند. مطالعات xrd بر روی این پلیمر ها درجه ی مقبولی از حالت بلوری را نشان داد. کلید واژه ها: بی پیریدین، گروه جانبی، سنتز و شناسایی، مقاومت حرارتی، پلی آمید

در بخش نخست این تحقیق، سطح پلی وینیل الکل (pva) با کوپلیمریزاسیون پیوندی از طریق فرایند انتقال زنجیر برگشت پذیر افزایشی-تجزیه اصلاح شده است. گروه های هیدروکسیل پلی وینیل الکل در دو مرحله مجزا ابتدا توسط برهمکنش با یک ترکیب آسیل کلراید به pva-cl تبدیل و سپس از طریق برهمکنش با 1-برمو نفتالن در حضور کربن دی سولفید توسط واکنش گرینیارد به یک عامل raft بر پایه پلی وینیل الکل تبدیل شد. در انتها پلیمریزاسیون پیوندی با مونومر استایرن در حضور pva-raft انجام گردید. تمامی مراحل توسط طیف سنجی ft-ir و nmr بررسی و پیوند پلی استایرن از سطح پلی وینیل الکل توسط پراش پرتوx، آنالیز حرارتی و همچنین ویسکوزیته پلیمرها به اثبات رسید. زنجیرهای پلی استایرن پیوند شده تحت شرایط اسیدی از سطح پلی وینیل الکل هیدرولیز شده و توسط gpc آنالیز گردید. در بخش دوم، نانوکامپوزیت های پلیمری/خاک رس با یک عامل raft جدید بر پایه بیس فنولa (bpa) از طریق فرایند raft تولید شده است. عامل انتقال مورد نظر از برهمکنش بیس فنولa با دی سولفید کربن و سپس با ترکیب 4-نیتروبنزیل برمید در دمای محیط سنتز شد. بهبود خواص نانوکامپوزیتهای پلیمری مستلزم اصلاح همزمان خواص ماتریس پلیمری (وزن مولکولی و کاهش توزیع وزن مولکولی pdi) و اصلاح نحوه پخش ذرات پرکننده درون ماتریس می باشد. پلیمرها و نانوکامپوزیت های پلیمری در حضور bpa-cta از طریق پلیمریزاسیون raft تهیه شدند. بررسی های لازم توسط ft-ir، nmr، gpc، xrd، tga، dsc،sem ، tem و همچنین دستگاه تست کشش انجام گردید.

امروزه تنوع محصولات پلیمری سنتزی بسیار بالا می باشد اما پیشرفت های اخیر به جای استفاده از طراحی پرهزینه جهت تولید یک ماده جدید، روند اصلاح مواد را در بر گرفته است. روش پلیمری شدن رادیکال آزاد کنترل شده/ زنده امکان سنتز و تولید دامنه ی وسیعی از محصولات پلیمری و مواد جدید را با ساختارهای از پیش تعیین شده در شرایط فرآیندی آسان تر نسبت به روش پلیمری شدن یونی فراهم می کند. فرایند انتقال به زنجیر افزایش- تجزیه برگشت پذیر (raft) بر پایه ی انتقال برگشت پذیر و تعویض سریع رادیکال های در حال رشد از طریق عامل انتقال پلیمری شدن استوار است که با افزودن مونومر به آن پلیمری شدن تا مصرف کامل آن ادامه می یابد. در این تحقیق ابتدا طی دو مرحله مونومر ?4-(4-هیدروکسی فنیل)2،?2:?6،"2-ترپیریدین را سنتز نموده و با استفاده از آن، یک نوع عامل انتقال به زنجیر که این ترپیریدین یک بار به عنوان گروه z و بار دیگر گروه rقرار گیرد، تهیه نموده و در پلیمری شدن انتقال زنجیر برگشت-پذیر افزایش/ تجزیه استفاده گردد. ساختار این عامل انتقال زنجیر توسط ft-ir ، uv-vis و 1h-nmr شناسایی شد و در پی آن پلی استایرن و پلی متیل متاکریلات سنتز گردید. پلیمرهای سنتز شده توسط ft-ir و 1h-nmr مورد بررسی قرار گرفت و میزان توزیع وزن مولکولی برای اثبات اینکه پلیمری شدن از طریق کنترل شده/ زنده پیش رفته است نیز توسط کروماتوگرافی ژل تراوایی (gpc) اندازه گیری شد. این آنالیزها دستیابی به نتیجه ی مطلوب را تأیید کرد.

در این تحقیق، سنتز جاذب جدیدی براساس قالب گیری یونی برای جداسازی و پیش تغلیظ گزینشی مس(ii)، در نمونه های آبی ارائه گردید. پلیمر قالب یونی توسط کوپلیمریزاسیون 4- وینیل پیریدین به عنوان مونومر، اتیلن گلیکول دی متاکریلات به عنوان عامل اتصال دهنده ی عرضی و بنزوئیل پراکساید به عنوان آغازگر در حضور کمپلکس مس-سالن تهیه گردید سپس یون های مس(ii) از پلیمر قالب یونی، توسط نیتریک اسید 1/0 مولار حذف شدند. پلیمر شاهد نیز تحت شرایط مشابه اما بدون حضور یون مس تهیه گردید. پلیمرهای تهیه شده، توسط روش جذبی مادون قرمز، آنالیز حرارتی و پراش اشعه ی x آنالیز و بررسی گردید. . جذب یون های مس(ii)، از محلول های آبی توسط پلیمر قالب یونی مس تهیه شده، در سیستم ناپیوسته استخراج فاز جامد بررسی گردید اثر غلظت اولیه یون فلزی، زمان تماس، دما و ph محیط روی ظرفیت جذب جاذب قالب یونی بررسی شد. مقدار یون فلزی در محلول شویش توسط طیف سنجی جذب اتمی شعله تعیین گردید. سپس پارامترهای مختلف که روی پیش تغلیظ مس موثرند به روش تک عاملی بهینه سازی شدند. ph بهینه جهت پیش تغلیظ مس برابر با 2/6 بوده و واجذب یون های مس از روی جاذب توسط 2 میلی لیتر نیتریک اسید 0/1 مولار در زمان 2 ساعت صورت گرفت ظرفیت جذب جاذب برای یون های مس برای غلظت ppm 30 برابر mg/g 26 به دست آمد. ضرایب انتخابگری نسبی ?_r، برای مس در حضور یون های فلزی نیکل، کبالت و روی به ترتیب برابر با 18/4، 2/14 و 78/5 می باشد دقت روش (rsd) برای 6 استخراج تکراری محلول ppm 5/0 مس مقدار 8/7% حاصل شد حدتشخیص روش براساس سیگنال معادل 3 برابر انحراف استاندارد نمونه ی شاهد برابر با ppm0/04 به دست آمد. روش حاضر در محدوده ی غلظت 05/0 تا ppm 1 رفتار خطی نشان داد در نهایت این جاذب برای پیش تغلیظ یون مس از نمونه ی آب رودخانه ی زاینده رود مورد آزمون قرار گرفت

در این تحقیق سعی بر آن بوده است که پلیمری با پیوندهای مزدوج در زنجیر اصلی طراحی و ساخته شود. بر این اساس دو پلیمر با مشتقاتی از 4[4-(alkoxy) phenyl] 2, 6-bis (4-bromophenyl) pyridine و مونومر بای تیوفن ساخته شد که با نام های p1 و p2 مشخص شدند. کلیه پلیمرها و حد واسط های مربوطه با تکنیک های ft—ir ، nmr و آنالیز عنصری شناسایی شدند. در این پلیمرها از استخلاف هایی با طول های مختلف استفاده شده است و تاثیر استخلاف نیز بر روی خواص آن ها تعیین شده است. بعد از ساخته شدن و انجام کارهای تایید کننده ساخته شدن پلیمر، ویژگی های نوری و انرژی پلیمر توسط انجام عملیات بر انگیختگی با اشعه نوری در ناحیه طول موجی uv-vis بررسی شد. برای پلیمر p1 مقدار گاف انرژی 17/2 الکترون-ولت و برای پلیمر p2 مقدار 13/2 الکترون-ولت بدست آمد. موقعیت های homo و lumo پلیمرها نیز توسط گرفتن ولتامتری چرخه ای از محلول پلیمر در محیط آلی تعیین شد که برای پلیمر p1 به ترتیب مقادیر 28/5- و 15/3- الکترون-ولت و برای پلیمر p2 مقادیر 41/5- و 32/3- الکترون-ولت بدست آمد. همچنین یک مولکول آلی با ساختار4-(naphthalen-1-yl)-2, 6-bis (4-nitrophenyl) pyridine (a1) جهت استفاده در سلول ها به عنوان گیرنده طراحی و ساخته شد که گاف انرژی آن 29/2 الکترون-ولت بود. سلول-های خورشیدی ساخته شده دارای اجزا ito/pedot:pss/active layer/lif/al می باشند که لایه فعال شامل مخلوطی از پلیمرها با هم، یا مخلوط پلیمرها و (a1)است. در حالت کلی سه نوع سلول طراحی شد که ترکیبی از p1/p2، p1/a1 ، p2/a1 ، به عنوان گیرنده / دهنده در لایه فعال می باشند. این سلول ها با درصد های مختلفی از دهنده و گیرنده تست شدند و درصد بهینه آن ها گزارش شده است. بر روی سلول های ساخته شده محاسبات جریان-ولتاژ (v-j) انجام گرفته و همچنین ضخامت لایه های مربوطه به کمک sem اندازه گیری شدند.

پلیمرهای مزدوج اخیرا به دلیل پتانسیل کاربردشان در ابزارهای الکترونیکی انعطاف پذیر و بزرگ مقیاس از قبیل دیودهای نشر نور، سلول های خورشیدی پلیمری و ترانزیستورهای لایه نازک آلی به دلیل فراوری محلول و ارزان آنها مورد توجه خاصی قرار گرفته اند. در بین این پتانسیل ها، سلول های خورشیدی پلیمری به عنوان منبع تجدید پذیر انرژی از جذابیت به خصوصی برخوردارند. در این پژوهش کوپلیمرهای جدید بر پایه مونومرهای تیوفنی و مونومرهای سنتزشده اتری/آنیلینی، از روش جفت شدن بین مقطعی فلز کاتالیست شده سوزوکی سنتز و با استفاده از روشهای ft-ir،nmr و chns شناسایی شدند. در نهایت خواص آنها با استفاده از تکنیک های جذب uv-vis، کروماتوگرافی ژل تراوا (gpc)، آنالیز حرارتی و ولتامتری چرخه ای مورد بررسی قرارگرفتند. پلیمرهای سنتز شده حلالیت خوبی در حلال های معمول آلی نشان دادند و همچنین از وزن های ملکولی بزرگ و گاف انرژی کوچکی برخوردار بودند. درقسمت بعد پلیمرهای سنتز شده به همراه نانو ذرات zno از روش پوشش دهی چرخشی، روی سطح ito لایه نشانی شدند.

چکیده این کار تحقیقاتی از اثراتی که فلزات سنگین و یون سرب (2+) بر کیفیت آب و همچنین بر سلامتی انسان، پرندگان و حیوانات دارند، منشا گرفت. در این کار تحقیقاتی، مطالعات بر سنتز پلی استایرن خالص و کامپوزیت های پلی استایرن با کربن فعال و پودر برگ درخت متمرکز شده است و علاوه بر سنتز آنها، جذب سطحی سرب (2+) از محلول های آبی توسط این مواد نیز بررسی شده است. معمولا روش های فراوانی برای برداشتن آلاینده هایی مثل ترکیبات سمی آلی (بنزن، فنول ها، نیتروبنزن ها، کلروبنزن ها، استایرن و... ) و فلزات سنگین (سرب، کادمیم، کبالت، کروم، منگنز، روی، جیوه و...) وجود دارد. از آنها می توان اسمز معکوس، الکترولیز، الکتروفورز، رسوب دادن شیمیایی و جذب سطحی فیزیکی و شیمیایی نام برد که از میان آنها، روش جذب سطحی در این کار پژوهشی استفاده شده است. در زمینه جذب سطحی، مواد زیادی وجود دارند که توانایی جذب ترکیبات آلی و فلزات سنگین در آنها وجود دارد. گرافن، گرافیت، گرافن اکسید، گرافیت اکسید، کربن فعال، نانولوله کربن ، دوده، خاک رس، زئولیت، پلیمرهای جاذب نمونه هایی از مواد جاذب می باشند که در این کار تحقیقاتی از کربن فعال، پودر برگ درخت، پلی استایرن و کامپوزیت های پلی استایرن با پودر برگ درخت و کربن فعال در نقش مواد جاذب استفاده شده است. به روش پلیمرشدن سوسپانسیون و پلیمرشدن سوسپانسیون درجا به ترتیب، پلی-استایرن خالص و کامپوزیت های آن تهیه شدند و در انتهای فرایند پلیمرشدن، ذرات پلیمر و کامپوزیت به صورت گرانولی بدست آمدند. بعد از تهیه پلی استایرن و کامپوزیت های آن، خواص جذبی آنها مورد بررسی قرار گرفت و معلوم شد که پلی استایرن، کربن فعال، پودر برگ درخت، کامپوزیت پلی استایرن/ کربن فعال و کامپوزیت پلی استایرن/ پودر برگ درخت، توانایی جذب یون سرب (2+) را از محیط آبی دارند. بعد از آشکار شدن پتانسیل جذب یون سرب (2+) در این مواد، جذب سطحی آنها با هم مقایسه شد و اثر پارامترهای مختلف (میزان ماده جاذب، غلظت اولیه یون سرب (2+) و زمان تماس) روی میزان جذب بررسی شد. کلید واژه ها: آلاینده ها، یون های فلزات سنگین، سرب (2+)، جذب سطحی، پلی استایرن، کامپوزیت پلیمری.

در بخش اول این کار تحقیقاتی بطری های نوشابه از جنس پلی(اتیلن ترفتالات) (pet) با روش گلیکولیز توسط اتیلن گلیکول(eg) و در حضور کاتالیزورهای زیست سازگارزیرکونیل کلرید(zirconyl chloride)(zrocl2)، بیسموتکلرید(bismuth chloride)(bicl3)و سدیم کربنات(sodium carbonate)((na2co3به منظور تولید بیس(2-هیدروکسی اتیل ترفتالات) (bhet) مورد مطالعه قرار گرفتند. تحت شرایط عملیاتی متفاوت از قبیل دما( ?c 198-185)، زمان واکنش(min75-20)، میزان کاتالیزور(gr02/0-2/0)و میزان eg(ml35-10) شرایط بهینه بازیافت مورد بررسی قرار گرفت. به منظور مطالعه ساختار شیمیایی محصولات از روش های ft-ir, nmr استفاده گردید. در بخش دوم با استفاده از مونومر bhet حاصل از گلیکولیز وبا افزودن اجزای اتیلن گلیکول، پروپیلن گلیکول، دی اتیلن گلیکول، مالئیک انیدرید، فتالیک انیدرید و آدیپیک اسید در ظرف، واکنش تراکمی بین اجزا انجام گرفت. بعد از اتمام واکنش از مونومر استایرن به منظور ایجاد شبکه عرضی استفاده گردید. به منظور بررسی پلیمر سنتز شده از روش های ft-ir, nmr, tga, dscاستفاده گردید. از آزمایش های ضربه و کشش به منظور بررسی خواص پلیمر پخت شده و بررسی استحکام آن استفاده شد.

در این پروژه ابتدا سنتز ترکیب دی آمینی 4-[4-(5،4-دی فنیل-1h-ایمیدازول-2-ایل)فنوکسی] بنزن-1،3-دی-آمین (dai) به عنوان یک مونومر در بر دارنده حلقه ایمیدازول متصل به گروه های جانبی آروماتیک بررسی شد. به این منظور، در ابتدا ترکیب 4-(5،4-دی فنیل-1h-ایمیدازول-2-ایل) فنول (dip) به روش گرمادهی معمولی در حمام روغن در حلال استیک اسید گلاسیال و تحت تابش ریزموج در حضور مایع یونی تترا بوتیل آمونیوم برماید (tbab) سنتز شد. در مرحله بعد، با استفاده از ترکیب dip، ترکیب 4-[4-(5،4-دی فنیل-1h-ایمیدازول-2-ایل)فنوکسی] بنزن-1،3-دی نیترو (dni) تهیه شد و در نهایت مونومر dai از احیای گروه های نیترو موجود در ترکیب dni به گروه های nh2 به دست آمد. در مرحله بعد، یک سری از پلی اتر ـ یورتان ـ اوره (peuu) های حاصل از واکنش تراکمی 4،? 4-متیلن بیس (4-فنیل ایزوسیانات) (mdi) با پلی تترا هیدروفوران (pthf) با وزن مولکولی 1000 و مونومر dai به روش های حرارت-دهی تدریجی (حمام روغن) و تابش دهی ریزموج در حلال آلی –n متیل پیرولیدون (nmp) تهیه شدند و شرایط بهینه از نظر نوع کاتالیزور برای واکنش پلیمر شدن سایر ایزوسیانات ها شامل تولوئن- 4،2- دی ایزوسیانات (tdi)، هگزامتیلن دی ایزوسیانات (hdi) و ایزوفوران دی ایزوسیانات (ipdi) به کار برده شد. اثر ساختار آریلی و ایمیدازولی مونومر dai، نوع ایزوسیانات، روش حرارت دهی و ترتیب اضافه شدن مونومرها (ترتیب شکل گیری قطعات نرم و سخت پلیمری) بر ویژگی های فیزیکی مانند بازده، ویسکوزیته و پایداری گرمایی این پلیمرها بررسی شد. سپس یک سری از peuuهای حاصل از واکنش mdi با pthf با وزن مولکولی 1000 و دی آمین dai تحت تابش دهی ریزموج در مایعات یونی تترابوتیل آمونیوم برماید (tbab)، تترابوتیل آمونیوم یداید (tbai) و تترا-n- بوتیل فسفونیوم برماید (tbpb) سنتز شدند. اثر ساختار آریلی و ایمیدازولی مونومر dai و نوع مایع یونی به کار رفته در واکنش پلیمرشدن بر ویژگی های فیزیکی مانند بازده، ویسکوزیته و پایداری گرمایی پلیمرها بررسی شد. در نهایت یک سری از پلی اوره-یورتان های پر شاخه (hbpuu) حاصل از واکنش ایزوسیانات های mdi و hdi با مونومر dai و مونومر سه عاملی تری اتانول آمین (teoa) بعنوان b3 به روش حرارت دهی تدریجی (حمام روغن) و پلی اتر- اوره-یورتان های پر شاخه (hbpeuu) حاصل از واکنش mdi با pthf با وزن مولکولی 1000 و مونومرهای dai و teoa به روش های حرارت دهی تدریجی (حمام روغن) و تابش دهی ریزموج در حلال nmp تهیه شدند. اثر ساختار آریلی و ایمیدازولی مونومر dai، نوع ایزوسیانات، روش حرارت دهی و ترتیب اضافه شدن مونومرها (ترتیب شکل گیری قطعات نرم و سخت پلیمری) بر ویژگی های فیزیکی مانند بازده، ویسکوزیته و پایداری گرمایی این پلیمرها بررسی شد.

تلاش های زیادی از سال 1950 در زمینه ی سنتز پلیمرهای مقاوم حرارتی انجام گرفته است. پلیمرهای مقاوم حرارتی می-توانند در دماهای بالا مورد استفاده قرار گیرند، بدین معنی که استحکام مکانیکی، مدولوس، پایداری در برابر تغییرات محیطی ( مواد شیمیایی، حلال ها،uv و اکسیژن ) و پایداری دیمانسیونی آنها در دماهای بالا قابل مقایسه با دیگر پلیمرها در دماهای پایین است. از طرفی پلی اترها دسته ای از پلیمرهای مقاوم حرارتی هستند که در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. به همین دلیل دراین کار تحقیقاتی یک سری پلی اترهای مقاوم حرارتی جدید سنتز شده و برخی از خواص فیزیکی آنها بررسی گردید. ابتدا، با شروع از ترکیبات مختلفی از جمله انواع گوناگونی از بنزآلدهید، 4- متیل استوفنون و nbs ترکیب های دی برمه جدیدی طی دو مرحله سنتز شدند. ساختار این ترکیبات دی برمو نیز توسط روشهای طیف سنجی ftir، h-nmr1 و uv تایید شد. سپس پلی اترهای جدید بر پایه ی این مونومرها با دی ال های آروماتیک تجاری سنتز گردید. مقاومت حرارتی و رفتار حرارتی پلی اترهای سنتز شده توسط تکنیک های آنالیز گرماوزن سنجی (tga) و گرماسنجی روبشی تفاضلی (dsc) بررسی شد و نتایج نشان دهنده پایداری خوب حرارتی این پلیمرها بود. پلیمرهای سنتز شده دارای حلالیت خوبی در حلال های مرسوم آلی بودند. محدوده ویسکوزیته درونی این پلیمرها از 25/0 تا 35/0 بوده که نشان از قابل قبول بودن محدوده جرم مولکولی این پلیمرها است.

در این تحقیق گروهی از پلیمرهای مقاوم حرارتی با ساختار آروماتیک و پایداری شیمیایی وحرارتی بالا سنتز گردید. در ابتدا یک سری پلی هیدرازید جدید حامل حلقه ی پیریدن و حلقه ی حجیم فنیل از واکنش دی-اسیدکلریدها با دی هیدرازیدها از طریق پلیمریزاسیون تراکمی محلول در دمای پایین تهیه شدند. همه ی این پلیمرها درحلال های قطبی نظیر dmf، dmso، dmacوnmp به راحتی حل شده و ویسکوزیته ذاتی حدود dl/g 72/0-24/0 از خود نشان دادند. این پلیمرها دمای تبدیل شیشه ای(tg) حدود oc 220-190 داشتند.پلی هیدرازیدها در پلی فسفریک اسید در دمای oc 175-160 به پلی( 1،2،4 تری آزول)هاتبدیل شدند. پلی( 1،2،4 تری آزول)ها (tg) حدود oc 250-220و ویسکوزیته ذاتی برابر با78/0-48/0 از خود نشان دادند ودر اسید سولفوریک غلیظ به طور کامل و در dmf، dmso dmac، وnmp با حرارت دادن به صورت جزئی حل می شوند. همه ی این پلی مرها مقاومت حرارتی بالایی دارند وتا دمای oc450 تحت نیتروژن پایدارند. ساختمان این پلی مرها توسط طیف سنجی زیر قرمز (ir) ، رزونانس مغناطیسی هسته (nmr) شناسایی شدند

فلزات سنگین یکی از رایج ‏ترین و در برخی موارد خطرناک‏ترین آلاینده ‏ها هستند که به مرور زمان با سختگیرانه شدن استاندارد‏های خروجی این مواد, یافتن روش‏های موثرتر حذف آن‏ها همواره یک چالش بوده است. روش‏های نوین به خصوص در زمینه ‏ی جذب, در بسیاری از موارد نتایج امیدوار کننده ‏ای حاصل کرده است. جاذب‏های پلیمری یکی از انواع جاذب‏ها می‏باشند که جهت حذف این آلودگی ‏ها مورد توجه قرار گرفته ‏اند. لذا در این پروژه ابتدا پلی ‏آمیک اسید بر پایه ‏ی بنزوفنون تتراکربوکسیلیک ‏اسید دی ‏انیدرید سنتز شده و توانایی آن در جذب سرب و کادمیوم بررسی شد, سپس برای بهبود خاصیت جذب, نانوکامپوزیت آن با زئولیت a تهیه شده و توانایی آن جهت حذف این فلزات مورد مطالعه قرار گرفت. اثر پارامترهای مختلف همچون دما، ph, زمان, غلظت اولیه¬ی محلول و مقدار جاذب بر فرآیند جذب بررسی شده و در هر مورد مقدار بهینه تعیین گردید. سنتز جاذب‏ها با استفاده از روش‏های ft-ir و nmr دنبال شده و میزان جذب فلزات سنگین pb2+ و cd2+ با استفاده از روش جذب اتمی اندازه¬گیری گردید. بیشینه ‏ی ظرفیت جذب در شرایط بهینه برای پلی ‏آمیک اسید و نانوکامپوزیت آن برای سرب به ترتیب برابر 95 و mg/g 116 و برای کادمیوم 37 و mg/g 51 به دست آمد.

در این کار تحقیقاتی یک سری پلی¬اترسولفون¬های مقاوم گرمایی، سنتز شده و برخی خواص فیزیکی آنها بررسی شد. ابتدا با شروع از مشتقات مختلف بنزآلدهید و 4- هیدروکسی¬استوفنون، مونومرهای جدید دی هیدروکسی سنتز شد. ساختار این مونومرها توسط روش¬های طیف سنجی ir، h-nmr1 تایید شد و سپس پلی¬اترسولفون¬های جدید بر پایه¬ی این مونومرها و ترکیبات دی¬فلوئورو آروماتیک سنتز گردید و پایداری گرمایی آنها توسط روش¬های گرماوزن سنجی (tga) و گرماسنجی روبشی تفاضلی (dsc) مورد بررسی قرار گرفت که نشان داد این پلیمرها از پایداری گرمایی خوبی برخوردارند. آزمایشهای بررسی حلالیت بر روی این پلیمرها نشان از حلالیت بالای این پلیمرها در حلال¬های مرسوم دارد. گروه حجیم در زنجیره پلیمری سبب بهبود حلالیت این پلیمرها می¬شود. همچنین نتایج ویسکوزیته نسبی که معیاری از وزن مولکولی است برای این پلیمرها در محدوده dl/gr 32/0_24/0 بوده که نشان از وزن مولکولی قابل قبول برای این پلیمرها می باشد.

پلی (4- وینیل پیریدین- کو-1- سولفونیک اسید بوتیل-4- وینیل پیریدینیوم) هیدروژن سولفات ([p4vpy-buso3h]hso4) دارای دو سایت برونستد اسید از واکنش پلی 4- وینیل پیریدین با 1،4 بوتان سولتون/ اسید سولفوریک تهیه شد و به عنوان سیستم کاتالیزوری هتروژن بسیار موثر برای سنتز هگزا هیدرو پیرانو پیریمیدینون ها (تیون ها) از طریق واکنش سه جزئی بین آلدئیدهای آروماتیک، اوره یا تیو اوره و 3،4- دی هیدرو-(h2)-پیران (dhp) تحت شرایط بدون حلال در دمای اتاق استفاده شد. مقدار سایت های برونستد اسید مستقر بر روی کاتالیزور 7/1 میلی مول بر گرم کاتالیزور بدست آمد. این کاتالیزور قابلیت استفاده مجدد بدون کاهش چشمگیر در خاصیت کاتالیزوری را دارد. همچنین پلی [تریس (4- وینیل- پیریدینیوم) فسفو تنگستات-کو- تریس(1- سولفونیک اسید بوتیل-4- وینیل- پیریدینیوم) فسفو تنگستات[ ([p4vpy-buso3h]3 pw12o40) از واکنش پلی 4- وینیل پیریدین با 1،4 بوتان سولتون/ دو دکا تنگستو فسفریک اسید تهیه شد و به عنوان کاتالیزور هتروژن بسیار موثر برای سنتز بیس کومارین ها از طریق واکنش 2 مول 4- هیدروکسی کومارین با یک مول آلدئیدها مورد استفاده قرار گرفت. مقدار سایت های برونستد اسید مستقر بر روی کاتالیزور 6/2 میلی مول بر گرم کاتالیزور بدست آمد این کاتالیزور قابلیت استفاده مجدد بدون کاهش چشمگیر در خاصیت کاتالیزوری را دارد.? کلید واژه ها: مایع یونی، واکنش های سه جزئی، هگزا هیدرو پیرانو پیریمیدینون ها (تیون ها)، برونستد اسید، کاتالیزور هتروژن، بیس کومارین، هترو پلی اسید، دو دکا تنگستو فسفریک اسید.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.