پژوهش های گوناگون تفاوت های قومی و نژادی نظامداری را در نمود بالینی اختلال دوقطبی نشان داده اند.هر چند اختلال دوقطبی دارای مولفه های زیست شناختی انکار ناپذیری است، با این وجود جنبه های روانی-اجتماعی، به ویژه مولفه های فرهنگی آن نادیده انگاشته شده است.پژوهش حاضر با هدف بررسی علائم و نشانه های اختلال دوقطبی در بیماران مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر تهران انجام گرفت.گروه نمونه ی پژوهش از 100 زن و مرد مبتلا به اختلال دوقطبی مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین تشکیل شده است.در این پژوهش از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد.نتایج پژوهش نشان داد که بیماران نمونه ی مورد بررسی به جسمانی کردن علائم اختلال خود گرایش دارند. عصبانیت و تحریک پذیری،کم خوابی، بی قراری و سبقت جویی افکار فراوان ترین علائم و نشانه های مانیا در نمونه ی مورد بررسی هستند. از سوی دیگر، کاهش علاقه و لذت، خلق افسرده، تغییرات وزن، خستگی و احساس تقصیر و گناه فراوان ترین علائم و نشانه های افسردگی دوقطبی در بیماران شرکت کننده در پژوهش می باشند.

اختلالات اضطرابی از شایع‏ترین اختلالات روان‏پزشکی در ایالات متحده و بسیاری از جمعیت‏های دیگری است که مورد مطالعه قرار گرفتند. در مطالعه ملی ابتلای همزمان گزارش است که از هر چهار نفر یکی واجد معیارهای تشخیصی لااقل یک اختلال اضطرابی است.اضطراب یکی از اختلالاتی است که از تنوع برخوردار است.نه تنها شیوه تأثیر پذیری افراد متغییر است بلکه آسیب پذیری افراد نیز به طرز شگفت آوری متغییر است که این تفاوت واضح وابسته به مولفه‏های متعددی نظیر تفاوت‏های زیستی، موقعیت‏های اجتماعی و برداشتی است که افراد از موقعیت‏ها دارند. موقعیت اجتماعی و زمینه فرهنگی و بوم‏شناسی نه تنها در نشانه‏های اختلال روانی تأثیر مستقیم دارد، بلکه در بروز و ابتلا به اختلال روانی سهم اساسی دارد.با توجه به نگاه رو به افزایشی که dsm به فرهنگ دارد و در هر تجدیدنظر آن شاهد اضافه شدن مطالبی در خصوص تأثیر فرهنگ و نگاه فرهنگی – اجتماعی به بیماریها هستیم.با توجه به این مسأله محقق بدنبال یافتن پاسخ به این پرسش است که نشانه‏های فرهنگی اضطراب در فرهنگ ایرانی کدامند؟ هدف اصلی پژوهش بررسی و شناسایی نشانگان اضطراب در بیماران مضطرب مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر تهران می باشد. در این تحقیق به منظوربررسی نشانه شناسی اضطراب در فرهنگ ایران تلاش شده است تا در قالب یک تحقیق توصیفی به هدف مورد نظر دست یابیم برای اجرای این تحقیق ابتدا مراکز درمانی از مناطق مختلف شهر تهران در نظر گرفته شد،سپس با تشخیص بالینی روانپزشک با مقیاس scl-90 و مجموعه ای از سوالات باز پاسخ به تحلیل علایم پرداخته و در نهایت با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی به تجزیه و تحلیل علایم پرداختیم. نتایج مشاهده شده از این تحقیق به اینصورت است. بروز اضطراب در بین ایرانیان بیشتر بصورت بروز روانی و هیجانی است. و بیشتر اضطراب هیجانی و ذهنی دارند تا اضطراب آشکار و بدنی. و در بیشتر ایرانیان اضطراب همراه باعلائم افسردگی از قبیل ناامیدی،احساس غمگینی و تنهایی،زود رنجی و گریه فراوان دیده می شود. فراموشی ، بحث و درگیری و بی اشتهایی از کمترین میزان فراوانی را در بین نشانه های رایج کسب کرده اند و دلخوری ، گریه زیاد ، احساس تنهایی ، احساس غمگینی ، و نا امیدی بیشترین میزان فراوانی را دارند.

سندرم روده تحریک پذیر یکی از شایع ترین اختلالات کارکردی دستگاه گوارش است که به علت ایجاد درد مزمن، احساس ناراحتی اثرات منفی بر کیفیت زندگی می گذارد. بنابراین بررسی تأثیر درمان های روانشناختی بر این اختلالات از اهمیت بسزایی برخوردار است. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی درمان فراشناختی بر اضطراب، افسردگی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر بود. این پژوهش به روش پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. پرسشنامه افسردگی بک نسخه دو (bdi-ii) و پرسشنامه اضطراب بک (bai) به عنوان مقیاس غربالگری مقیاس بیمارستانی اضطراب و افسردگی (hads) و پرسشنامه زمینه یابی سلامت- فرم کوتاه (sf-36) به عنوان مقیاس سنجش در پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. 22نفر زن (سن: 36/7=m؛ 9/99=sd) از بیماران مراجعه کننده به متخصص داخلی که نمره پرسشنامه افسردگی بک نسخه دو (bdi-ii) آنها بین 13 تا 28 و پرسشنامه اضطراب بک (bai) آنها از هشت تا 25 بود به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. پس از تکمیل پیش آزمون، گروه مداخله هشت جلسه تحت درمان فراشناختی قرار گرفتند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس تک متغیره توسط نرم افزار 21- spss، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل، کاهش معناداری را در اضطراب و افسردگی و بهبود قابل توجهی در شش خرده مقیاس از هشت خرده پرسشنامه زمینه یابی سلامت- فرم کوتاه (36- sf) که عبارتند از: محدودیت ایفای نقش ناشی از وضعیت سلامت جسمانی، محدودیت ایفای نقش ناشی از مشکلات هیجانی، خستگی یا نشاط، سلامت عاطفی، عملکرد اجتماعی، درد نشان داد؛ اما در دو خرده مقیاس عملکرد جسمانی و سلامت عمومی تفاوت معناداری بین دو گروه یافت نشد. براساس نتایج پژوهش بکارگیری درمان فراشناختی می تواند در کاهش اضطراب، افسردگی و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر موثر باشد.

هدف: این پژوهش با هدف اصلی بررسی اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر بهبود سازگاری اجتماعی و طرحواره های ناسازگار اولیه و کاهش علائم در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی صورت گرفته است. روش: پژوهش حاضر کاربردی و از نوع شبه آزمایشی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل تمام مردان دارای تشخیص اختلال شخصیت مرزی با سابقه بستری در بیمارستان ابن سینا بوده است، نمونه آماری تحقیق، با توجه به ملاک های در نظر گرفته شده انتخاب شد. حجم نمونه در این تحقیق تعداد 16 نفر بود که با توجه به معیارهای مذکور از بین افراد جامعه آماری به صورت در دسترس انتخاب شده و به صورت جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفته اند. بدین ترتیب در هر گروه تعداد 8 نفر حضور یافتند. در راستای آزمون فرضیات پژوهش تعداد 16 جلسه دو ساعته طرحواره درمانی برای افراد حاضر در گروه آزمایش انجام گرفت. در این پژوهش از پرسشنامه های چندمحوری بالینی میلون3 و پرسشنامه طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ و همچنین پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل، جهت بررسی اثربخشی مداخله صورت گرفته شده در پژوهش استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از نمرات پیش آزمون و پس آزمون دو گروه از روش تحلیل کواریانس چند متغیره استفاده شده است. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده به تایید ، فرضیه های مطرح شده در این پژوهش منجر شدطرح واره درمانی منجر به بهبودطرح واره های ناسازگار اولیه بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل می شود. نتایج به دست آمده از مقایسه پس آزمون طرح واره هایرهاشدگی، بی اعتمادی، نقص، وابستگی،خویشتنداری، بازداری هیجانی و معیارهای سرسختانه دو گروه با کنترل کردن اثر پیش آزمون حاکی از این است که پس از شرکت در جلسات طرح واره درمانی، نمرات طرحواره های مذکور افرادی که در گروه آزمایش شرکت داشتند نسبت به افرادی که در گروه گواه جایگزین شده بودند، کاهش معناداری داشته است .طرح واره درمانی منجر به بهبود سازگاری اجتماعی بیشتر بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل می شود (000/0=p، 14/88= (1.20)f). طرح واره درمانی منجر به کاهش معنادار نشانه های بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل می شود (000/0p=، 83.4=(1.130)f). نتیجه گیری کلی: طرحواره درمانی منجر به بهبود سازگاری اجتماعی و طرحواره های ناسازگار اولیه و نیز کاهش شدت علائم در بیماران حاضر در گروه آزمایش گردید و این تغییر در مقایسه با گروه کنترل معنادار بوده است.