چکیده مقدمه: طی چند دهه اخیر تمرکز محققان در زمینه دارو و وابستگی به آن از دیدگاههای خطرنگر به سوی دیدگاههای تاب آوری تغییر جهت یافته است. این تغییر تمرکز از عوامل خطر به سوی عوامل محافظتی ناشی از مشکلاتی در شناسایی و تاکید بر عوامل خطر می باشد. در این میان روانشناسی مثبت با شعار تمرکز و پرورش توانمندی ها، فضیلت ها و هیجانهای مثبت نقش بسزایی در تحقیقات تاب آوری داشته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی روان درمانی مثبت در ارتقای تاب آوری در افراد وابسته به مواد طراحی و اجرا گردید. روش: روش پژوهش در قالب یک طرح نیمه آزمایشی و انتخاب 16 نفر از افراد وابسته به مواد بودند که به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش به طور تصادفی جایگزین شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه های تاب آوری و پرسشنامه روان درمانی مثبت بودند و داده های بدست آمده به کمک نرم افزار spss و از طریق روش کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته ها نشان دهنده این بود که روان درمانی مثبت در ارتقای تاب آوری موثر است. همچنین روان درمانی مثبت تعهد، معنا و لذت را در زندگی افراد وابسته به مواد افزایش داد. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها به نظر می رسد که روان درمانی مثبت می تواند تاب آوری را از طریق هیجان های مثبت و توانمندی ها را در افراد وابسته به مواد افزایش دهد. و لذت و تعهد را بالا برده، و معنا را در زندگی آنها ایجاد کند. کلید واژه ها: افراد وابسته به مواد، روان درمانی مثبت ، تاب آوری.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ابعاد کمال گرایی و شیوه زندگی با انتخاب گرایش در هنرهای تجسمی انجام شد. تعداد 250 نفر از دانشجویان و هنرجویان شهر تهران در سال 1389 که یکی از پنج گرایش هنرهای تجسمی (نقاشی، گرافیک، خوشنویسی، عکاسی و مجسمه سازی) را انتخاب کرده بودند، پرسشنامه کمال گرایی چند بعدی (هویت و فلت، 1991) و پرسشنامه مقیاس های اساسی آدلری برای موفقیت بین فردی basis_a (کارلت و همکاران، 1993) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها در بخش توصیفی از میانگین، انحراف استاندارد، فراوانی و درصد فراوانی و در بخش استنباطی از همبستگی پیرسون، آزمون معنی داری همبستگی و رگرسیون لوجستیک و تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد. نتایج نشان دادکه بین ابعاد کمال گرایی و انتخاب گرایش رابطه وجود ندارد. از بین خرده مقیاس های شیوه زندگی، تلاش برای کمال و مسئولیت پذیری با انتخاب گرایش رابطه دارند. هر سه بعد کمال گرایی با تلاش برای کمال و مسئولیت پذیری رابطه مثبت و با کنار آمدن رابطه منفی دارند. کمال گرایی خودمدار با ملایمت و کمال گرایی دیگر مدار با مستحق بودن رابطه مثبت دارد. هم چنین کمال گرایی جامعه مدار با محتاط بودن رابطه مثبت دارد و بعد دیگرمدار و جامعه مدار با مورد علاقه همه بودن رابطه مثبت دارند. بین گروه های هنری از نظر کمال گرایی تفاوت وجود ندارد. بین گروه های هنری از نظر شیوه زندگی تفاوت وجود دارد.

تحقیق حاضر اثربخشی مداخلات روان درمانی مثبت را بر کاهش افسردگی و افزایش خودکارآمدی دانش آموزان دختر مقطع اول دبیرستان منطقه 11 شهر تهران با استفاده از طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون، پس آزمون، (مرحله پیگیری) با گروه آزمایش و کنترل مورد بررسی قرار داد. ابتدا از بین تمامی دبیرستان های منطقه 11 شهر تهران یک مدرسه به صورت تصادفی انتخاب شد. سپس بر روی دانش آموزان پایه اول آن مدرسه پرسشنامه افسردگی بک و خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران اجرا گردید و در نهایت از بین کسانی که نمرات افسردگیشان از متوسط تا شدید و مایل به شرکت در جلسات بودند، 28 نفر انتخاب و در دو گروه 14 نفری آزمایش و کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. مداخلات روان درمانی مثبت در 8 جلسه دو ساعته بر روی گروه آزمایش اجرا شد. ابزارهای اندازه گیری یکبار پس از اتمام جلسات و بار دیگر یک ماه و نیم بعد از اتمام جلسات بر روی گروه آزمایش و کنترل انجام شدند. داده ها با استفاده از آزمون های آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. فرضیه های تحقیق به شرح زیر بودند: 1ـ مداخلات روان درمانی مثبت موجب کاهش افسردگی دانش آموزان می شود. 2ـ مداخلات روان درمانی مثبت موجب افزایش خودکارآمدی عمومی دانش آموزان می شود. مقایسه میانگین نمرات افسردگی و خودکارآمدی دانش آموزان در دو مرحله پیش و پس آزمون و نیز تحلیل داده ها نشان دادند که مداخلات روان درمانی مثبت تاثیر معنا داری در کاهش افسردگی و افزایش خودکارآمدی دانش آموزان داشته است. به عبارت دیگر مداخلات روان درمانی مثبت موجب کاهش افسردگی و افزایش خودکارآمدی عمومی دانش آموزان میشود.