هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رابطه مهارت های اجتماعی و سبک های مقابله با استرس با سلامت روان در دانش آموزان دختر پایه اول مقطع متوسطه شهرستان آران و بیدگل بود. به همین منظور پرسشنامه های سنجش مهارت های اجتماعی ایندربیتزن و فوستر، سبک های مقابله با استرس اندلر و پارکر و سلامت روان گلدبرگ و هیلیر روی 200 دانش آموزی که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند، اجرا گردید و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل رگرسیون و تحلیل واریانس، استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که: - سبک مقابله هیجان مدار همبستگی معنادار با سلامت روان دانش آموزان دارد (0/001=p)، یعنی دانش آموزان با سبک مقابله هیجان مدار، از سلامت روان کمتری برخوردارند. - سبک مقابله مسأله مدار با سلامت روان دانش آموزان همبستگی معنادار دارد (0/043=p ). - بین سبک مقابله اجتنابی با سلامت روان همبستگی معناداری وجود ندارد. - مهارت اجتماعی دانش آموزان، همبستگی معنادار با سلامت روان آنها دارد (0/001=p). - نتایج تحلیل رگرسیون نشان می دهد که متغیرهای پیش بین سبک مقابله هیجان مدار، سبک مقابله مسأله مدار و مهارت اجتماعی، پیش بینی کننده سلامت روان دانش آموزان هستند(0/001=p). - سبک مقابله مسأله مدار همبستگی مثبت معنادار با مهارت اجتماعی دارد (0/001=p). - سبک مقابله هیجان مدار با مهارت اجتماعی همبستگی منفی معنادار دارد (0/007=p)، اما بین سبک مقابله اجتنابی با مهارت اجتماعی همبستگی معناداری وجود ندارد. - نتایج تحلیل رگرسیون نشان می دهد که متغیرهای پیش بین سبک مقابله مسأله مدار و سبک مقابله هیجان مدار، پیش بینی کننده مهارت اجتماعی در دانش آموزان هستند (0/001=p). - دانش آموزان با سلامت روان بالا در مهارت اجتماعی (0/001=p) و سبک مقابله مسأله مدار (0/022=p)، نمرات بالاتری نسبت به دانش آموزان با سلامت روان پایین کسب کردند در حالی که، دانش آموزان با سلامت روان پایین در سبک مقابله هیجان مدار (0/001=p) نمرات بالاتری کسب نمودند.

چکیده: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه کودک آزاری با سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر سال اول دبیرستان شهر اراک بود. به همین منظور پرسش نامه های کودک آزاری و سلامت روان روی 386 دانش آموزی که به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند, اجرا گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل واریانس دو راهه و تحلیل واریانس چند متغیری (manova) استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که: - کودک آزاری رابطه معنی داری با سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارد . - سلامت روان در دو گروه دانش آموزان با تجربه کودک آزاری پایین و بالا تفاوت دارد (p=0/001) به این معنا که دانش آموزان با تجربه کودک آزاری بالا نسبت به کودکان با تجربه کودک آزاری پایین از سلامت روان پایین تری برخوردارند. - سلامت روان در دو گروه دانش آموزان دختر و پسر متفاوت است (p= 0/01) یعنی دانش آموزان دختر نسبت به دانش آموزان پسر از سلامت روان پایین تری برخوردارند. -پیشرفت تحصیلی در دو گروه دانش آموزان با تجربه کودک آزاری پایین و بالا تفاوت دارد (p=0/001) به این معنا که دانش آموزان با تجربه کودک آزاری بالا نسبت به کودکان با تجربه کودک آزاری پایین از پیشرفت تحصیلی پایین تری برخوردارند. - دانش آموزان دختر با تجربه کودک آزاری پایین نسبت به دانش آموزان پسر با تجربه کودک آزاری پایین از پیشرفت تحصیلی بالاتری برخوردارند، در حالی که دانش آموزان دختر با تجربه کودک آزاری بالا نسبت به دانش آموزان پسر با تجربه کودک آزاری بالا از پیشرفت تحصیلی پایین تری برخوردارند (p= 0/01). - بین آزار عاطفی و دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معنی دار وجود دارد ((p=0/05 یعنی دختران نسبت به پسران بیشتر مورد آزار عاطفی قرار می گیرند. واژه های کلیدی: کودک آزاری, سلامت روان, پیشرفت تحصیلی

هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه شادکامی، ویژگی های شخصیتی و سلامت روان در جوانان مذکر دارای اختلال لکنت زبان و عادی است. نمونه گیری تمام شمار بود و لذا جامعه و نمونه از نظر تعداد برابر بود و کلیه جوانان مذکری را که در مرکز روان درمانی به دلیل تشخیص لکنت زبان پرونده داشتند و خدمات گفتار درمانی دریافت می کردند را شامل می شد. برای آزمون افراد گروه سالم نیز از میان سازمان های دولتی شهرستان کرمانشاه 2 مرکز انتخاب شدند و از میان پرسنل 18 تا 35 سال آنها که به لکنت زبان مبتلا نبودند، 21 نفر به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند .افراد گروه کنترل در عامل های سن، تاهل و تجرد، سطح تحصیلات، و پایگاه اجتماعی- اقتصادی همتا شده بودند. به منظور جمع آوری اطلاعات سه پرسشنامه شادکامی آکسفورد ohi، سلامت عمومی ghq و پرسشنامه ویژگی های شخصیتیneo-ffi مورد استفاده قرار گرفت. از تجزیه و تحلیل آماری داده ها این نتایج به دست آمد: - بین احساس شادکامی در افراد دارای لکنت زبان و افراد عادی، تفاوت معنادار وجود دارد و افراد لکنتی کمتر از افراد عادی احساس شادمانی می کنند. - سلامت روان در افراد دارای لکنت زبان و افراد عادی تفاوت معنادار ندارد و در هیچ یک از زیر مقیاس ها نیز این تفاوت معنادار نیست. - ویژگی های شخصیتی افراد مبتلا به لکنت زبان و افراد عادی تنها در عامل برونگرایی تفاوت معنادار دارد و افراد مبتلا به لکنت به میزان معناداری درونگرا تر از افراد عادی هستند. - در افراد دارای لکنت زبان، شادکامی با زیر مقیاس اضطراب پرسشنامه سلامت عمومی رابطه منفی معنادار دارد. - در افراد عادی، احساس شادکامی با زیر مقیاس علائم جسمانی و نمره کلی سلامت عمومی رابطه منفی معنادار دارد. - بین هیچ یک از ویژگی های شخصیتی با شادکامی رابطه معنی دار وجود ندارد.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک های دلبستگی و سبک های هویت با سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود. به همین منظور از دانش آموزان دختر پیش دانشگاهی شهر قزوین در سال تحصیلی 88- 87 ، نمونه ای به حجم 324 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. متغیرهای پژوهش به وسیله پرسشنامه های،سبک هویت برزونسکی، مقیاس دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید و سلامت عمومی گلدبرگ سنجیده شد، و از معدل ترم اول آزمودنی ها به عنوان معیار پیشرفت تحصیلی استفاده شد. از روش آماری رگرسیون چند متغیره با روش گام به گام برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که : بین سبک هویت اطلاعاتی، سبک هویت هنجاری و تعهد هویت با سلامت روان و پیشرفت تحصیلی همبستگی مثبت معنادار وجود داشت (05/0p <). بین سبک هویت سردرگم و سلامت روان همبستگی معنادار وجود نداشت و همبستگی سبک هویت سردرگم با پیشرفت تحصیلی منفی معنادار بود (05/0p <). بین سبک های دلبستگی و سلامت روان همبستگی معنادار وجود داشت (001/0(p <. بدین صورت که با افزایش نمرات سبک دلبستگی ایمن و سبک دلبستگی اجتنابی، سلامت روان افزایش یافت. همبستگی بین سبک های دلبستگی و پیشرفت تحصیلی معنادار نبود. همچنین، بین سبک های دلبستگی و سبک های هویت همبستگی معنادار وجود داشت. همبستگی بین سبک دلبستگی ایمن با سبک هویت اطلاعاتی و سبک هویت هنجاری و تعهد هویت مثبت معنا دار بود (001/0(p <. همبستگی بین سبک دلبستگی اجتنابی با سبک هویت هنجاری مثبت معنادار(05/0p <) و همبستگی بین سبک دلبستگی دوسوگرا با تعهد هویت منفی معنادار بود (05/0p <).

در این پژوهش به بررسی تأثیر سبک های فرزندپروری بر الگوهای پاسخ دهی بین فردی شامل جرأت ورزی، انفعالی، پرخاشگری و انفعالی-پرخاشگری در دانش آموزان مقطع متوسّطه و هنرستان های شهر بوئین زهرا پرداخته شده است. جامعه آماری پژوهش دربرگیرنده 1129 نفر از دانش آموزان مقطع متوسّطه و هنرستان های شهر بوئین زهرا بوده که از میان آن ها 413 نفر به شکل نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده اند؛ 185 نفر از این نمونه دانش آموزان دختر و 228 نفر از آن ها را دانش آموزان پسر تشکیل می داده اند. ابزارهای مورد استفاده پژوهش عبارت بودند از پرسش نامه ادراک خود و مقیاس ادراک از شیوه های فرزند پروری (psq). همچنین پژوهش حاضر از نوع علّی-مقایسه ای یا پس رویدادی بود و در آن شیوه آماری آنوای یک راهه جهت تبیین تفاوت بین سبک های فرزند پروری از نظر الگوهای پاسخ دهی بین فردی، آزمون آماری t برای گروه های مستقل جهت تبیین تفاوت بین دانش آموزان پسر و دختر از نظر الگوهای پاسخ دهی بین فردی و آزمون غیر پارامتریک خی دو جهت تبیین تفاوت بین دانش آموزان دختر و پسر از نظر سبک های فرزندپروری مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل نتایج نشان داد سبک های فرزندپروری مختلف باعث شکل گیری الگوهای پاسخ دهی بین فردی متفاوتی در دانش آموزان دختر و پسر می گردد. به عبارتی بین دانش آموزان برخوردار از سبک های فرزندپروری مختلف به لحاظ الگوهای پاسخ دهی بین فردی تفاوت وجود دارد. نتایج حاصل از اجرای آزمون t برای گروه های مستقل نیز نشان داد که تفاوت بین دو گروه دانش آموزان دختر و پسر از نظر الگوهای پاسخ دهی بین فردی تنها در خرده مقیاس جرأت ورزی معنادار بود و دخترها جرأت ورزتر از پسرها شناخته شدند. نتایج حاصل از اجرای آزمون خی دو نیز نشان داد که بین دو گروه دانش آموزان دختر و پسر از نظر سبک های فرزندپروری تفاوت معناداری وجود دارد. به این معنی که عامل جنسیّت در شیوه ای که والدین برای تربیّت فرزندان خود در پیش می گیرند تأثیر گذار بوده است.

این مطالعه به منظور ساخت و هنجاریابی پرسشنامه سبک های شوخ طبعی د دانشجویان ایرانی انجام شده است . به این منظور 548 دانشجو با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند . با استفاده از روش تحلیل عاملی تاییدی ، آلفای کرونباخ و روش آزمون – بازآزمون اعتبار پرسشنامه آزمون شد . همچنین روایی محتوی با استفاده از نظر متخصصان در مورد ارتباط ماده های پرسشنامه با تعاریف مرتبط با سبک های شوخ طبعی مورد بررسی قرار گرفت . نتایج تحلیل عاملی تاییدی از الگوی ارائه شده حمایت کرد ، محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (85/0) و روش آزمون – بازآزمون (85/0-68/0) حاکی از پایایی قابل قبول ابزار است . توافق نظر متخصصان در مورد ارتباط ماده های پرسشنامه با تعاریف ارائه شده در مورد سبک های شوخ طبعی در منابع معتبر ، نشان? روایی قابل قبول پرسشنامه است .

هدف پژوهش حاضر مطالعه تفاوت طرح واره های ناسازگار اوّلیّه، ریشه های والدینی و رفتارهای مقابله ای اجتناب بین مردان مبتلا به وابستگی به موادّ شبه افیونی و افراد بهنجار بود. برای این منظور، تعداد 56 نفر بیمار مبتلا به وابستگی به موادّ شبه افیونی که به صورت در دسترس انتخاب شدند با 56 نفر از افرادی که دچار اختلال وابسته به مواد نبودند از لحاظ طرح واره های ناسازگار اوّلیّه، ریشه های والدینی و رفتارهای مقابله ای اجتناب مقایسه شدند. طرح واره ها به وسیله فرم کوتاه پرسش نامه ysq 3rd، ریشه های والدینی به وسیله پرسش نامه ypi، و پاسخ های اجتنابی به وسیل? پرسش نامه yrai سنجیده شدند. تحلیل نتایج که با روش های آماری t مستقل، خی دو و نیز محاسبه فراوانی ها انجام شد نشان داد که طرح واره های ناسازگار اوّلیّه، ریشه های والدینی و رفتارهای مقابله ای اجتناب در افراد مبتلا بیش از افراد بهنجار است. همچنین توزیع فراوانی ریشه های والدینی در طرح واره های های مربوطه معنی دار است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابط? بین خودکارآمدی و خودبسندگی درمبتلایان به سوء مصرف مواد در شهر تهران است. جامعه آماری این پژوهش را سه گروه از افراد تشکیل داده اند. گروه اوّل، مردان معتاد شهر تهران در سال 89-88 هستند، که برای درمان سوء مصرف مواد خود، به یکی از مراکز خصوصی ترک اعتیاد تحت نظارت وزرات بهداشت، درمان و آموزش پزشکی شهر تهران مراجعه کرده اند. از این تعداد 150 نفر انتخاب شدند. گروه دوم شامل معتادینی است، که مصرف مواد را ترک کرده و حداقل 6 ماه اخیر را به طور متوالی پاک بوده اند، این افراد از طریق پرونده های بایگانی موجود در مراکز ترک اعتیاد خصوصی تحت نظارت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی شهر تهران انتخاب شدند. تعداد این افراد نیز 150 نفر است. جامعه سوّم پژوهش را مردان غیر معتاد شهر تهران تشکیل داده اند، که از میان آن ها 150 نفر انتخاب شده اند. انتخاب افراد مبتلاء به سوء مصرف مواد و افرادی که مصرف مواد را ترک کرده اند، به شیوه خوشه ای تصادفی و مردان غیر معتاد به صورت نمونه در دسترس و به شکل همتا سازی با دو گروه دیگر انجام شد. از هدف های دیگر این پژوهش، تفکیک عینی و کاربردی میان دو مفهوم خودبسندگی و خودکارآمدی، متناسب با مبانی نظری این دو مفهوم است. اطّلاعات لازم از طریق اجرای پرسش نامه های خودکارآمدی و خودبسندگی به دست آمد. پس از جمع آوری اطّلاعات، داده ها با روش آماری تحلیل واریانس یک راهه و آزمون توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که میزان خودکارآمدی و خودبسندگی در سه گروه دارای تفاوت های معناداری بود. به این ترتیب که خودکارآمدی در افراد عادی و معتادین ترک کرده بالا و در افراد معتاد، در حد پایینی بود که این تفاوت از نظر آماری معنادار بود. در خصیصه خودبسندگی بین افراد عادی و دو گروه معتادین و معتادین ترک کرده تفاوت معنادار وجود داشت. میزان خودبسندگی در افراد عادی، نسبت به دو گروه دیگر، بالاتر بود و این تفاوت از نظر آماری معنادار بود.

چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر سبک های رفتاری والدین و روابط با همتایان در مدرسه بر احساس تنهائی دانش آموزان(پسر و دختر) ناشنوای مقطع راهنمائی شهرستان قزوین در سال تحصیلی89/88 است. جامعه تحقیق، دو مدرسه ی ناشنوایان(باغچه بان و لوازم خانگی پارس)، شهرستان قزوین در سال تحصیلی89/ 88 در مقطع راهنمایی است. با استفاده از نمونه گیری تمام شمار، نمونه ی تحقیق 35 نفر است. ابزارهای استفاده شده در این تحقیق عبارتند از: مقیاس درجه-بندی همتاگزینی، سیاهه ترغیب والدین به رابطه با همتایان، پرسشنامه پذیرش، غفلت و طرد والدینی، پرسشنامه سخت گیری، سهل گیری والدین و مقیاس احساس تنهائی کودکان ناشنوا. روش-های آماری مورد استفاده در این تحقیق عبارتند از: نمرات z استاندارد برای هر کودک به منظور طبقه بندی آنها در سه بخش روابط همتایان (پذیرش بالا، متوسط و کم). برای فرضیه های 1و2و3 ، از آزمون t استفاده شده است. برای فرضیه های4 و 5 و6 از تحلیل واریانس یک طرفه بین گروهی عاملی استفاده شده است. نتایج نشان می دهند که:بین نمرات احساس تنهائی پسران و دختران ناشنوا تفاوت معناداری وجود ندارد. بین نمرات احساس تنهائی کودکانی که والدین ترغیب کننده و والدین غیر ترغیب کننده دارند، تفاوت معنادار وجود دارد. بین احساس تنهائی کودکان ناشنوائی که والدین سخت گیر و سهل گیر دارند، تفاوت معنادار وجود دارد. بین احساس تنهائی کودکان ناشنوائی که والدینی با سبک های رفتاری پذیرنده، بی توجّه و طرد کننده دارند، تفاوت وجود دارد. بین احساس تنهائی کودکان دارای سطوح متفاوت پذیرش از سوی همتایان در مدرسه، تفاوت وجود دارد. اثر تعامل بین سطوح متفاوت پذیرش از سوی همتایان و سبک های رفتاری سخت گیر-سهل-گیر از سوی والدین، معنادار نبود. کلید واژه: احساس تنهائی، سبک های رفتاری والدین، ترغیب والدین، روابط با همتایان

بررسی رابطه خودکارآمدی و باورهای غیرمنطقی با سلامت عمومی دانشجویان دانشگاه امام خمینی (ره) پژوهش حاضر به بررسی رابطه خودکارآمدی و باورهای غیرمنطقی با سلامت عمومی دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره ) پرداخت. 400 نفر از دانشجویان این دانشگاه به چهار مقیاس سنجش خودکارآمدی شیرر، باورهای غیرمنطقی هووارد و کاسینوف و سلامت عمومی گلدبرگ پاسخ دادند. نتایج نشان داد: نمره پسران در خرده مقیاس های خودکارآمدی عمومی و خودکارآمدی کل، باورهای غیر منطقی بایدهای خویشتن مدار(sds)، بایدهای دیگر مدار(ods) و تحمل ناکامی پایین(lft) به طور معنی داری بالاتر از دختران است. هم چنین در مقیاس سلامت عمومی نمره پسران در خرده مقیاس اختلال در کارکرد اجتماعی به طور معنی داری پایین تر از دختران است که این امر به معنی سلامت بهتر پسران در این خرده مقیاس است. در هر دو گروه دانشجویان دختر و پسر بین خرده مقیاس های باید های خویشتن مدار و بایدهای دیگر مدار و تحمل ناکامی پایین با نمره سلامت عمومی رابطه مثبت، و بین خرده مقیاس های خودکارآمدی عمومی و اجتماعی با نمره سلامت عمومی رابطه منفی وجود دارد. هم چنین نتایج نشان داد در گروه دختران دو خرده مقیاس باورهای غیر منطقی خویشتن مدار (sds) و خودکارآمدی عمومی، و در گروه پسران خرده مقیاس های باورهای غیر منطقی خویشتن مدار (sds) و تحمل ناکامی پایین (lft) و خودکارآمدی عمومی و اجتماعی قادر به پیش بینی سلامت عمومی دانشجویان هستند. کلید واژه: خودکارآمدی، باورهای غیرمنطقی، سلامت عمومی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین هوش هیجانی ، خلاقیت هیجانی با عوامل شخصیتی انجام شد . بدین منظور از بین جامعه ی آماری که متشکل از کلیه دانشجویان دانشگاه بین الملل امام خمینی (ره) و دانشگاه علوم پزشکی قزوین که در نیمسال دوم سال تحصیلی 89-88 مشغول تحصیل بودند ، 300 نفر به عنوان نمونه ی پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. آزمودنی ها پرسشنامه ی هوش هیجانی برادبری و گریوز ، پرسشنامه تجدید نظر شده ی پنج عاملی شخصیت (neo) و پرسشنامه خلاقیت هیجانی اوریل ونولز را به منظور اندازه گیری میزان هوش هیجانی ، عوامل پنجگانه شخصیت و خلاقیت هیجانی تکمیل نمودند . داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های آماری تحلیل رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد . یافته های پژوهش نشان داد که بین ویژگی های شخصیتی به جز عامل پذیرا بودن و هوش هیجانی رابطه ی معنادار وجود دارد . و همچنین بین روان رنجور خویی و هوش هیجانی رابطه معکوس وجود داشت . همچنین آن بین کلیه ویژگی های شخصیتی به جز با وجدان بودن با خلاقیت هیجانی رابطه ی معنادار وجود دارد . علاوه بر آن ، بین هوش هیجانی و خلاقیت هیجانی همبستگی معنا دار اما ضعیفی وجود دارد . بر پایه ی این نتایج و مطالعات پیشین نتیجه گیری می شود که هوش هیجانی و خلاقیت هیجانی به عنوان بخشی از شخصیت انسان مطرح هستند و شخصیت بستر عملکرد هوش هیجانی و خلاقیت هیجانی تلقی می شود . بنابراین این دو سازه همواره باید به عنوان بخشی از نظام گسترده تر شخصیت مورد مطالعه قرار گیرند .

چکیده در این پژوهش، رابطه بین سبک های مقابله ای با جرأت ورزی و پرخاشگری در دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) بررسی شد. نمونه مورد بررسی، شامل 200 نفر (121 زن و 79 مرد) از دانشجویان دانشگاه مورد نظر در دو جنس است که از طریق روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی، انتخاب و به پرسشنامه های الگوهای پاسخ دهی بین فردی تونند و پرسشنامه سبک های مقابله ای اندلر و پارکر پاسخ دادند. همچنین از روش های آماری تحلیل واریانس یکراهه (way anova one) و آزمون t استفاده شد. نتایج نشان داد: بین جرأت ورزی و پرخاشگری افراد دارای سبک های مقابله ای مختلف تفاوت وجود دارد. به بیان دیگر، افراد دارای سبک مقابله ای مسأله محور جرأت ورزترند و افراد دارای سبک مقابله ای هیجان محور، پرخاشگرترند. به علاوه، نتایج بیانگر این بود که بین جرأت ورزی زنان و مردان تفاوتی وجود ندارد؛ اما بین پرخاشگری زنان و مردان تفاوت معنادار بود. به این معنا که مردان پرخاشگرتر از زنان هستند. کلید واژه: سبک های مقابله ای، جرأت ورزی، پرخاشگری. abstract this research, aims to study studied relationship between coping styles with assertiveness and aggressiveness among students imam khomeini university. using screening sample consisted of 200 students (121females and 79 males) of students university occasioned in two gender, via randomly cluster sampling, selection and they was responded to townand and endler and parker coping styles. also, was used statistic methods one way analysis of variance (anova) and t- test. the results was showed that there was different between assertiveness and aggressiveness students who have variety coping styles. in the other hand, students who have problem focused coping style, were more assertive and students who have emotion focused coping style, were more aggressive. in addition, the result revealed no difference between females and males assertiveness. but was significant different between females and males aggression. in the other hand, males were more aggressive than females. key words: coping styles, assertiveness, aggressiveness.

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی تصویر ویدئویی همسالان ، انیمیشن و کارت های تصویری بر ادراک کلامی کودکان درخودمانده بوده است.بدین منظور 4 دانش آموز مبتلا به درخودماندگی از میان دانش آموزان درخودمانده مدرسه کودکان استثنایی ایمان کرج انتخاب شدند.آزمودنی ها به صورت تصادفی در یکی از موقعیت های ارائه فیلم واقعی ، انیمیشن ، کارت های تصویری یا کنترل قرار گرفتند.در پژوهش حاضر از طرح ab استفاده شده است . در مرحله a برای آزمودنی ها 2 داستان خوانده و سوالاتی از داستان ها پرسیده شد و تعداد پاسخ های صحیح آزمودنی ها ثبت گردید.در مرحله bفیلم ویدئویی واقعی ، انیمیشنی و کارتهای تصویری به آزمودنی ها (با توجه به موقعیتی که قبلاً برای آنان تعریف شده بود) ارائه و مجدد سوالات از دا ستان فیلم ها پرسیده شد. پاسخ های صحیح آنان ثبت گردید. مقایسه درصد پاسخ های صحیح مرحله a و b هر آزمودنی و مقایسه درصد پاسخهای صحیح مرحله b آزمودنی ها با یکدیگر نشان داد که فیلم واقعی ، انیمیشنی و کارت ها (عکس ) ، ادراک کلامی کودکان شرکت کننده را افزایش داده است . شیوه فیلم انیمیشنی موثرتر از فیلم واقعی و کارت های تصویری بوده ؛ فیلم واقعی اثر بیشتر از ارائه کارتهای تصویری ( عکس ) داشته است.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر کاهش ترس دانش آموزان دختر مدارس ابتدایی شهر صنعتی البرز است . برای این منظور از بین کلی? دانش آموزان دبستان های دخترانه و پسران? این شهر 326 نفر به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. سپس از بین دانش آموزان دختر تعداد 28 نفر به روش تصادفی ساده به منظور کار مداخله ای انتخاب شدند . تعداد 14 آزمودنی به شکل تصادفی در گروه آزمایش و 14 آزمودنی نیز در گروه کنترل قرار گرفتند . برای ارزیابی ترس در دانش آموزان از فهرست تجدید نظر شد? ارزیابی ترس در کودکان و برای آموزش مهارت های اجتماعی نیز، از فهرست مهارت های اجتماعی استفنز استفاده شد . نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی بر کاهش نمره های ترس در خرده مقیاس های ترس از شکست و انتقاد و ترس از ناشناخته ها در دختران موثّر بوده است . همچنین نتایج تحلیل مانوا نشان داد که بین نمره های ترس دختران و پسران در همه خرده مقیاس ها و همچنین نمره کلّی ترس تفاوت معناداری وجود دارد . بنابراین می توان این گونه نتیجه گیری کرد که آموزش مهارت های اجتماعی بر کاهش ترس دختران اثر گذار بوده است . واژگان کلیدی : ترس ، مهارت های اجتماعی ، جنسیّت

هدف این پژوهش بررسی رابطه کمال گرایی و سبک های چند گانه شناختی شامل تفکر سازنده ، مقابله عاطفی ، مقابله رفتاری ، تفکر خرافاتی ، تفکر گروهه بندی شده، تفکر اسرار آمیز و خوش بینی ساده لوحانه است . در این مطالعه 432 دانشجوی دختر و پسر دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند ، به پرسش نامه کمال گرایی مثبت و منفی (هیل و همکاران ،2004) و پرسش نامه تفکر سازنده ( اپستین و میر،1989) پاسخ دادند . تحلیل داده ها به کمک روش رگرسیون چند متغیره به روش همزمان انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بین کمال گرایی مثبت و سبک های شناختی رابطه مثبت معنادار وبین کمال گرایی منفی با سبک های شناختی رابطه منفی معنادار وجود داشت . در کمال گرایان مثبت ، بین مقابله رفتاری و خوش بینی ساده لوحانه رابطه مثبت معنادار و بین مقابله عاطفی ، تفکر اسرار آمیز و تفکر خرافاتی رابطه معنادار وجود نداشت . و کمال گرایی منفی رابطه منفی معناداری با تفکر کلی سازنده، مقابله عاطفی و رفتاری داشت و با خوش بینی ساده لوحانه ، تفکر اسرار آمیز رابطه ای نداشت و با تفکر شخصی خرافاتی رابطه مثبت و معنادار داشت . یافته های پژوهش نشان می دهد که کمال گرایان مثبت ، متفکران سازنده خوبی هستند و به شکل فعالانه در قالب روش های رفتاری مناسب به حل مشکلات خود می پردازند و در مقابل کمال گرایان منفی ، متفکران سازنده ضعیفی هستند و در مقابله عاطفی و رفتاری با مشکلات از الگوهای ناسازگارانه فکری استفاده می کنند .

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی نارضایتی بدنی با رضایت از زندگی و ابعاد آن (خود، مدرسه، محیط پیرامون، دوستان و خانواده) در دانش آموزان 9 تا11 سال شهر کرج انجام شد. جامعه ی آماری مورد پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقاطع سوم، چهارم و پنجم دبستان شهر کرج است. نمونه ی پژوهش 400 نفر از دانش آموزان مقاطع سوم تا پنجم (200 دختر و 200 پسر) است که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه ی چند بعدی رضایت از زندگی دانش آموزان و خرده مقیاس تصویر بدنی یکی از خرده مقیاس های پرسش نامه ی تصویر خود است. برای تجزیه تحلیل آماری علاوه بر روش های آمار توصیفی از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که رابطه بین نارضایتی بدنی و رضایت از زندگی در دو مقطع چهارم و پنجم دبستان در هر دو جنس منفی و معنادار است. هم چنین نتایج حاکی از رابطه ی منفی و معنادار بین ابعاد رضایت از زندگی با نارضایتی بدنی در هر دوجنس است. تفاوت معناداری بین نارضایتی بدنی در دو جنس مشاهده نشد اما بین رضایت از زندگی و ابعاد خود، محیط پیرامون، دوستان و خانواده در دختران و پسران تفاوت معنی داری وجود دارد که در دختران بیشتر از پسران است.

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش تفکر مثبت به مادران بر کاهش اختلال های بیرونی شده کودکان آن ها بود. برای این منظور کلیه مادران کودکان مبتلا به اختلال های بیرونی شده که به کلینیک مشاوره و روان شناسی دانش آموزی منطقه نه شهر تهران مراجعه کرده و فرزندان آن ها در این مرکز پرونده داشته اند به عنوان جامعه پژوهش در نظر گرفته شده اند، تعداد آن ها 45 نفربوده است. تعداد 30 نفر به روش تصادفی ساده به منظور کار مداخله ای انتخاب شدند. 15 آزمودنی به شکل تصادفی در گروه آزمایش و 15 آزمودنی نیز در گروه کنترل قرار گرفتند. برای ارزیابی میزان شادکامی مادران از پرسش نامه شادکامی آکسفورد، برای ارزیابی اختلال های بیش فعالی/ کمبود توجه و لج بازی / بی اعتنایی مقابله ای کودکان آن ها از پرسش نامه علایم مرضی کودکان و برای آموزش تفکر مثبت نیز، از پکیج تفکر مثبت سلیگمن استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش تفکر مثبت در کاهش نمره های بیش فعالی/ کمبود توجه و لج بازی / بی اعتنایی مقابله ای کودکان و همچنین در افزایش نمره شادکامی مادران موثر بوده است. بنا براین می توان نتیجه گرفت که آموزش تفکر مثبت به مادران بر کاهش اختلال های بیرونی شده کودکان آن ها موثر است.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه شخصیت و خودکارآمدی در دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) بود. جامعه ی آماری این تحقیق را دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه بین المللی امام خمینی تشکیل می دهند. جامعه آماری را کلیه دانشجویان کارشناسی ارشد تشکیل می داد. نمونه آماری که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای صورت گرفت شامل 245 دانشجو بود (140 نفر زن و 105 نفر مرد) است. ابزار پژوهش را پرسش نامه 5 عامل بزرگ شخصیتی و مقیاس خودکارآمدی تشکیل می داد. در تجزیه و تحلیل داده ها ، علاوه بر استفاده از شاخص های توصیفی، از رگرسیون چند متغیره (گام به گام) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که: بین متغیرهای ویژگی های و خودکارآمدی همبستگی مثبت معنی دار وجود داشت. ویژگی های شخصیتی به طور معناداری خودکارآمدی– تصمیم گیری شغلی را پیش بینی می کنند.

چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین صفات شخصیّتی و سازکاروهای دفاعی با رضایت زناشویی در والدین دانش آموزان دوره ابتدایی شهر قزوین بوده است. 300 نفر (150 مرد و 150 زن) از والدین دانش آموزان شهر قزوین با تکمیل پرسش نامه پنج عاملی شخصیّت neo-ffi-60) (، پرسش نامه سبک های دفاعی(dsq-40) ومقیاس رضایت زناشویی انریچ در این پژوهش شرکت کردند. برای تحلیل داده های پژوهش در بخش توصیفی از شاخص های آماری نظیر فروانی، درصد، میانگین ، انحراف استاندارد و در بخش استنباطی از روش رگرسیون چند متغیّره ، تحلیل واریانس یک راهه و تحلیل واریانس چند متغیّره استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین ویژگی های شخصیّتی روان رنجور خویی، برون گرایی ، دلپذیری، با وجدان بودن، سازوکارهای دفاعی رشد یافته، و ساز و کارهای دفاعی رشدنایافته با رضایت زناشویی ارتباط معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل واریانس یک راهه جهت مقایسه میزان رضایت زناشویی در سه گروه سازو کارهای دفاعی رشد یافته ، رشد نایافته، و روان آزرده نشان دهنده تفاوت در میزان رضایت زناشویی افرادی است که از این سازوکارهای دفاعی استفاده می کنند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیّری نیز نشان داد که بین سه گروه با سازوکارهای دفاعی رشد یافته و رشدنایافته و روان آزرده در ویژگی های شخصیّتی تفاوت معناداری وجود دارد. واژگان کلیدی: صفات شخصیّتی ، سازو کارهای دفاعی ، رضایت زناشویی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گشتالت درمانی و آموزش بازآموزی اِسنادی بر افزایش عزّت نفس و کاهش اضطراب دانشجویان بوده است. جامعه آماری عبارت بود از کُلّیه دانشجویان دختر دانشگاه امام خمینی قزوین که در سال 91- 92 مشغول به تحصیل بوده‎اند. نمونه آماری شامل 36 نفر از دانشجویان بود برای انتخاب نمونه پژوهش، در مرحله اوّل به صورت تصادفی تعدادی از اتاق‎های خوابگاه انتخاب شد و پرسش‎نامه اضطراب کتل و عزّت‎نفس روزنبرگ بین دانشجویان ساکن در این اتاق‎ها توزیع شد. برای تحت پوشش قرار دادن دانشجویان غیرخوابگاهی و به منظور تکمیل نمونه تعداد 70 نفر از دانشجویان غیر خوابگاهی از دانشکده‎های مختلف داتشگاه انتخاب شدند و در مجموع 270 دانشجو پرسش‎نامه‎های پژوهش را تکمیل کردند. سپس از بین دانشجویانی که نمر? بالایی در اضطراب کسب کرده بودند به صورت تصادفی 36 نفر انتخاب و به شکل اختصاص دهی تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین گردیدند، در انتهای پژوهش (به دلیل ریزش ) هر گروه شامل هشت نفر بود. پس از اِعمال متغیر مستقل (گشتالت درمانی و بازآموزی اِسنادی) مجدّداً پرسش‎نامه اضطراب کتل و عزّت‎نفس روزنبرگ اجرا شد، همچنین برای مطالعه ماندگاری اثر درمانی، پس از گذشت دو ماه از درمان گروهی مجدّداً پرسش‎نامه اضطراب و عزّت‎نفس از سوی آزمودنی‎ها تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده‎ها با استفاده از نرم افزار spss انجام گرفت و به منظور تجزیه و تحلیل داده‎ها از روش آماری تحلیل واریانس آمیخته درون– بین‎آزمودنی استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که هر دو روش‎ گشتالت درمانی و بازآموزی اِسنادی نمره اضطراب را کاهش داده‎اند، و بین دو روش گشتالت درمانی و بازآموزی اِسنادی از نظر اثر بخشی بر اضطراب تفاوت وجود ندارد. به علاوه روش‎های گشتالت درمانی و بازآموزی اِسنادی اثری بر عزّت‎نفس نداشتند. همچنین نتایج درمانی با گذشت دو ماه از درمان همچنان پایدار بودند.

چکیده این پژوهش به منظور اثر بخشی روان درمانی بین فردی گروهی کوتاه مدّت (ipt) بر کاهش علائم افسردگی زندانیان زن و بهزیستی روانی انجام پذیرفته است. روش پژوهش نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است . جامعه آماری این پژوهش شامل 53 نفر از زندانیان زن ساکن در زندان مرکزی شهر خرم آباد بوده است، از بین این 53 نفر تعداد 16 نفر که نمره افسردگی بالایی داشتند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی(8 نفر) و کنترل(8 نفر) جایگزین شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش عبارت است از: پرسش نامه افسردگی بک – ii، پرسش نامه بهزیستی روانی 54 ماده ای ریف و بسته آموزشی ipt است. گروه آزمایش در مدت 8 جلسه ، هفته ای یک جلسه ، فنون ipt را آموزش دیدند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. در پایان دوباره آزمون ها برای همه افراد نمونه( نفر16) اجرا گردید. پس از گردآوری پرسش نامه ها، داده های به دست آمده با استفاده از روش های آماری تحلیل کواریانس و به وسیله نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان دادند که روان درمانی بین فردی گروهی می تواند در سطح معنی داری (000/0، 5 /0 p<) در کاهش افسردگی زنان زندانی موثّر باشد. همچنین، در سطح معنی داری( 02/0، 05/0 p< )، باعث بهبود بهزیستی روانی در زندانیان زن گردید.

هدف از پژوهش حاضر بررسی قدرت تحمّل ابهام و شیوه فرزند پروری در والدین کودکان با اختلال بیش فعّالی/کمبود توجّه و کودکان عادّی است. روش این پژوهش از نوع تحقیقات بنیادی و شیوه ی اجرای آن توصیفی از نوع پس رویدادی است. جامعه آماری عبارت بود از کلّیه ی والدین کودکان 6 تا 12 ساله با اختلال بیش فعّالی/ کمبود توجّه که در سال 1392به مرکز درمانی اخوان در تهران مراجعه کرده بودند و تمامی والدین دانش آموزان عادی که در سال تحصیلی 92-1391 در مدارس ابتدایی دخترانه و پسرانه منطقه 6 تهران در حال تحصیل بودند. تعداد نمونه 99 نفر بوده که 60 نفر از آن ها مربوط به والدین کودکان عادّی و 39 نفر از آن ها مربوط به والدین کودکان مبتلا به بیش فعّالی- نقص توجّه بود که از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای برای گروه عادّی و از روش نمونه گیری تمام شمار برای گروه بالینی استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از پرسش نامه اطّلاعات فردی، سبک والدگری آلاباما و قدرت تحمّل ابهام مک دونالد توسّط والدین جمع آوری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری t نمونه های مستقل و تحلیل رگرسیون چندمتغیّره همزمان استفاده شد. نتایج نشان داد که شیوه ی فرزندپروری تنبیه بدنی و فقر نظارت و مراقبت در والدین کودکان عادّی کمتر از والدین کودکان مبتلا به اختلال نقص توجّه و بیش فعّالی است و همچنین، شیوه ی فرزندپروری سایر شیوه های انضباطی و مشارکت در والدین کودکان عادّی بیشتر از والدین کودکان مبتلا به اختلال نقص توجّه و بیش فعّالی است. امّا از نظر میزان تحمّل ابهام، شیوه ی فرزندپروری والدگری مثبت و شیوه ی نظم و انضباط متناقض بین دوگروه از والدین، تفاوت معناداری وجود ندارد. به علاوه، یافته های جانبی تحقیق نشان داد، در گروه بالینی، بین شیوه ی فرزندپروری فقر نظارت و قدرت تحمّل ابهام رابطه ی منفی و معکوسی وجود دارد و در گروه عادّی، بین شیوه ی فرزندپروری والدگری مثبت و قدرت تحمّل ابهام، رابطه ی معناداری یافت نشد.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر افزایش هوش فرهنگی دانش آموزان مهاجر افغانستانی شهر قزوین بود. روش پژوهش نیمه تجربی ،به صورت پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری(2 ماهه)بود.جامعه آماری کلیّه ی دانش آموزان دختر و پسر مهاجر افغانستانی را در بر می گرفت که در سال تحصیلی 93-1392 در مقطع دبیرستان مشغول به تحصیل بودند. ابتدا از بین دانش آموزان تعداد 64 نفر به روش تصادفی ساده به منظور کار مداخله ای انتخاب شدند. تعداد 32 نفر(16پسر و 16 دختر) در گروه آزمایش و 32 نفر(16 دختر و 16 پسر) در گروه کنترل جایگزین شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسش نامه ی هوش فرهنگی بود که در سال (2004) از سوی مرکز مطالعات هوش فرهنگی در آمریکا ارایه گردید. مداخله های آموزشی مهارت های زندگی بر اساس دستورالعمل کارشناسان و پس از آماده سازی قالب جلسه ها، به مدّت 10 جلس? 90 دقیقه ای، هفته ای یک روز، روی گروه آزمایش انجام گرفت، به گروه کنترل هیچ آموزشی ارایه نشد. برای آزمون فرضیه ی اصلی پژوهش از تحلیل کوواریانس استفاده شد. و نتایج نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر افزایش هوش فرهنگی موثّر بوده است. برای مقایس? هوش فرهنگی دختران و پسران از آزمون، t مستقل استفاده شد و نتایج حاکی از عدم تفاوت معنا دار بین دو گروه بود همچنین نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین میزان اثر بخش آموزشی مهارت های زندگی بر هوش فرهنگی دختران و پسران تفاوت معنا داری وجود ندارد. نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه با اندازه گیری عملکرد نیز حاکی از افزایش هوش فرهنگی در دو مرحله پس آزمون و پیگیری بود. بنا براین می توان نتیجه گیری کرد که آزمون مهارت های زندگی باعث افزایش هوش فرهنگی دانش آموزان می شود. واژگان کلیدی: هوش فرهنگی، مهارت های زندگی، دانش آموزان دبیرستان

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه بین تصویر ذهنی از بدن و عملکرد جنسی در زنان باردار متقاضی سزارین و زایمان طبیعی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان باردار نخست زا و چندزای مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان ملایر در سال 1392 تشکیل می دهند. نمونه آماری شامل 210 زن بارداراست (105 نفر متقاضی زایمان طبیعی و 105 نفر متقاضی سزارین). نمونه ها از کلیه مراکز بهداشتی درمانی شهرستان ملایر و به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. روش تحقیق از نظر نوع پژوهش بنیادی و از نظر روش پژوهش توصیفی (همبستگی) است. مقیاس های مورد استفاده در این پژوهش، علاوه بر پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه روابط چند بعدی خود-بدن و شاخص عملکرد جنسی زنان است. نتایج نشان داد که بین نمرات خرده مقیاس های عملکرد جنسی در دو گروه زنان متقاضی زایمان طبیعی و سزارین تفاوت معنا داری وجود ندارد. گرایش به وضع ظاهری و دل مشغولی وزن در زنان متقاضی سزارین بالاتر از زنان متقاضی زایمان طبیعی است. در زنان متقاضی زایمان طبیعی بین عملکرد جنسی و تصویر ذهنی آنها از بدن خود رابطه مثبت معنی دار وجود دارد و در زنان متقاضی سزارین عملکرد جنسی فقط با خرده مقیاس ارزیابی وضع ظاهری همبستکی مثبت معنادار دارد

پژوهش حاضر با هدف تعیین فشارروانی مربوط به برنامه درسی پیش بینی کننده موفقیّت تحصیلی دانش آموزان مقطع تحصیلی دبیرستان درشهرسلیمانیه با استفاده از روش پژوهش توصیفی– پیمایشی انجام گرفت. جامعه آماری شامل کُلّیهدانشآموزان مقطع تحصیلی دبیرستان درشهر سلیمانیه به تعداد 41371 نفر می باشد که با استفاده از جدول کرجسی و موگان 380 نفر به عنوان نمونه محاسبه و به روش تصادفی خوشه ای چند مرحلّه ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه استاندارد شده فشار روانی اورسولامارکهام (1992) با در نظر گرفتن برنامه درسی استفاده شد. داده ها به وسیله نرم افزار spssمدل 22 استفاده از آنالیز واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی شفه تجزیه و تحلیل شدند. در این پژوهش شش فرضیه تدوین شدند نتایج آزمون آماری نشان داد که: فشارروانی مربوط به برنامه درسی پیش بینی کننده موفقیّتتحصیلیدانشآموزان مقطعتحصیلیدبیرستاندرشهرسلیمانیه است. فشارروانی مربوط به برنامه درسی پیشبینی کننده موفقیّتتحصیلیدانشآموزان دختر بیشتر از دانش آموزان پسر دبیرستانیشهرسلیمانیه است. فشارروانی مربوط به برنامه درسی پیشبینی کننده موفقیّت تحصیلی دانش آموزان رشته علوم پایه بیشتر از دانشآموزان علوم انسانی دبیرستانی شهرسلیمانیه است. فشار روانی مربوط به برنامه درسی پیشبینی کننده موفقیّت تحصیلی دانشآموزان دبیرستانی مدرسه نمونه ی کمتر از دانشآموزان دبیرستانی مدرسه معمولی شهر سلیمانیه است.

هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر استرس ادراک شده، خودکارآمدی و کیفیّت زندگی بیماران دچار سرطان پستان بود. روش: روش مطالعه نیمه آزمایشی با پیش آزمون پس آزمون و پی گیری دوماهه بود و جامعه آماری کلیه ی زنان مراجعه کننده به بخش آنکولوژی مرکز تشخیصی درمانی بیمارستان 7 تیر تهران به تعداد 1200 نفر را شامل می شدند که120 نفر آن ها مراجعه کنندگان تازه تشخیص در سال 1392 بودند و به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایشی 8 جلسه، هفته ای 1 بار به مدت 120دقیقه آموزش دیدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه های استرس ادراک شده کوهن، کامارک و مرملستین (1983)، خودکارآمدی شرر و مادوکس (1982؛ به نقل از ملکی پیربازاری، نوری و صرامی، 1390) و ویراست سوم پرسش نامه کیفیت زندگی سازمان پژوهش های اروپایی (آرونسون، 1987؛ به نقل از صفایی، دهکردی و طباطبایی، 1386 ) بود. هر دو گروه پرسش نامه ها را در مراحل پیش آزمون پس آزمون و پیگیری 2 ماهه پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس مختلط در محیط spss استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان دهنده اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی در استرس ادراک شده، خودکارآمدی و کیفیت زندگی بیماران بود و اثر آن پس از 2 ماه نیز باقی ماند. گروه گواه تفاوت معنی داری در 3 مرحله نشان ندادند. نتیجه گیری: از رفتاردرمانی دیالکتیکی میتوان به عنوان روش موثّری برای کاهش استرس ادراک شده، افزایش خودکارآمدی و کیفیّت زندگی بیماران دچار سرطان استفاده کرد.

چکیده ندارد.