سابقه وهدف:کارخانه داروسازی ایران دارو در منطقه مسکونی واقع شده است وورود پساب تصفیه نشده این کارخانه با داشتن cod بالا به محیط زیست منطقه موجب آلودگی منابع آب وهمچنین شیوع بیماری خواهد شد.در این تحقیق با توجه به خصوصیات فاضلاب, تصفیه بیولوژیکی آن مورد مطالعه قرار گرفته است. در شرکت داروسازی ایران دارو جهت تصفیه فاضلاب واستفاده مجدد از آن ، از سیستم لجن فعال استفاده می شود. مواد وروشها:برای ارزیابی,پایلوتی شامل مخزن هوادهی ,مخزن ته نشینی ووسایل جانبی دیگر ساخته شده است که مدلی آزمایشگاهی از سیستم لجن فعال به حساب می آید. باکتریهای مورد استفاده از نوع باکتریهای هوازی می باشندکه به صورت آماده از مخزن لجن فعال کارخانه داروسازی ایران دارو گرفته شده است. انتخاب شرایط عملیاتی وفیزیکی مناسب از اهداف این پروژه بوده است. در این پژوهش تلاش شده تا به وسیله انجام آزمایشات و مطالعات بر روی نمونه آزمایشگاهی این سیستم پارامترهای مهم جهت افزایش راندمان حذف شناسایی شده و به عنوان راهکاری جهت بهبود کار سیستم تصفیه فاضلاب شرکت ایران دارو، به این شرکت ارائه گردد. بدین منظور پارامترهائی از قبیل ph,svi,t, cod,mlss در فواصل زمانی مشخص در طول مدت بهره برداری اندازه گیری شد.پایلوت مورد استفاده دارای حجم موثر 170 لیتر بوده و هوادهی در این سیستم به صورت نفوذی و به وسیله کمپرسور انجام شده است. یافته ها:جهت بررسی سیستم, آزمایشات در 5 مرحله برنامه ریزی شده بود در مرحله اول با تغییر بر روی میزان خوراک ورودی ,میزان بهینه خوراک دهی محاسبه گردید.سپس در مرحله بعدی ، مرحله دوم، با در نظر گرفتن میزان بهینه خوراک دهی مرحله قبل, نقش شدت هوادهی بر روی کاهش cod خروجی سیستم بررسی شد ودر مرحله سوم تاثیر افزایش یک مر حله بی هوازی قبل از مرحله هوازی بررسی گردید همچنین در مرحله چهارم نیزبا افزایش یک مرحله بی هوازی دیگر ، نقش این مرحله را بر کاهش cod خروجی بررسی کردیم ودر آخر در مرحله پنجم نقش افزایش یک مرحله ته نشینی ثانویه بعد ازحوض ته نشینی اولیه بر کاهش cod خروجی بررسی گردید. نتیجه گیری:پس از انجام مطالعات مختلف بر روی اعمال تغییرات عملیاتی مشخص شد که سیستم در میزان خوراک دهی 3/39 میلی متردر هر 10 ثانیه بهترین راندمان حذف را دارا بوده (راندمان 71/90 %) و همچنین سیستم نسبت به تغییر در شدت هوادهی از متوسط به زیاد و یا کم، عکس العمل خوبی نشان نمی دهد (راندمان در هوادهی کم 38/88 % و در هوادهی زیاد 94/85 % ). همچنین در مرحله سوم با افزایش یک مرحله بی هوازی قبل از مرحله هوازی بهبود نسبتاً خوبی در راندمان حذف مشاهده گردید (30/94%) .پس از آن در مرحله چهارم با افزایش یک مرحله بی هوازی دیگر قبل از مرحله بی هوازی اولیه راندمان حذف به 44/95% رسید و در نهایت در مرحله پنجم نیز با افزایش یک مرحله ته نشینی ثانویه پس از مرحله ته نشینی اولیه راندمان حذف به 81/96% رسید.

نانوکامپوزیت های پلی آنیلین/پلی استیرن با استفاده از پایدارکننده های گوناگون از جمله پلی وینیل پیرولیدون، سدیم دودسیل بنزن سولفونات، هیدروکسی پروپیل سلولز، پلی وینیل الکل و دی اکتیل فتالات در محیط آبی و آبی/غیرآبی تهیه شده است. خواص محصولات از قبیل شکل شناختی، اندازه ذرات ، ساختار شیمیایی و دمای انتقال شیشه ای بررسی شده است. شکل شناختی، اندازه ذرات ، ساختار شیمیایی و دمای انتقال شیشه ای نانوکامپوزیت به نوع و مقدار پایدارکننده بستگی دارد. بررسی تصاویر میکروسکوپ الکترونی نشان می دهد افزودن پایدارکننده علاوه بر اینکه سبب ریزتر شدن اندازه ذرات می شود، توزیع ذرات را هم یکنواخت تر می کند. ساختمان شیمیایی محصولات با استفاده از طیف سنج فروسرخ بررسی شده است. نتایج طیف سنج فروسرخ نشان می دهد که شدت پیک ها به نوع پایدار کننده بستگی دارد. بررسی گرماسنج پویشی تفاضلی نیز نشان می دهد که با افزودن پایدار کننده های مختلف، دمای انتقال شیشه ای افزایش پیدا می کند. برای مطالعه شکل شناختی، اندازه ذرات ، ساختار شیمیایی و دمای انتقال شیشه ای نانوکامپوزیت از آزمون های میکروسکوپ الکترونی (sem)، طیف سنجی فروسرخ (ftir) و گرماسنج پویشی تفاضلی (dsc) استفاده شده است. توانایی پلی آنیلین/پلی استیرن و نانوکامپوزیت های آن در حذف فلز کادمیوم از محیط آبی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین درصد حذف کادمیوم مربوط به نانوکامپوزیت پلی آنیلین/پلی استیرن همراه با دودسیل بنزن سولفونات سدیم در محیط بازی می باشد.