وضعیت جغرافیایی، شرایط زیست محیطی و پراکندگی جمعیت، تنوع و فراوانی رخدادهای طبیعی را در ایران افزایش داده است. به طوری که از 43 سانحه شناخته شده در جهان 33 نوع آن را می توان در ایران شاهد بود، به همین دلیل ایران در شمار 10 کشور اول حادثه خیز جهان قرار می گیرد. شبکه های آبرسانی شهری به عنوان شاهراه اصلی و شریان حیاتی در دل جوامع تلقی می شوند. بدین منظور لزوم توجه به مشکلات و پیش بینی نواقص در آن اهمیت می یابد. بنابراین در ارتباط با شبکه های انتقال آب و فاضلاب باید برنامه ریزی استراتژیک برای مواقع بحرانی مدنظر قرار گیرند. برنامه ریزی استراتژیک شیوه ای نظام یافته جهت اخذ تصمیمات و اجرای فعالیت ها در خصوص شکل دهی و رهنمود یک سیستم، کارکرد و علل آن است. در تحقیق حاضر ابتدا با بررسی محیط داخل و خارج شرکت، نقاط قوت و ضعف و تهدیدات و فرصت های پیش روی شرکت در مواقع بحرانی شناسایی شدند، سپس با مقایسه و تطبیق آنها توسط ماتریس swot چهار نوع استراتژی st، so، wo و wt برای شرکت تهیه شد. برای این منظور شرکت آب و فاضلاب شهر تبریز که مسئول تأمین و توزیع آب شرب و دفع فاضلاب شهر تبریز می باشد به عنوان جامعه انتخاب شده است. لازم به ذکر است که در جریان تحقیق هیچ نیازی به نمونه گیری نبوده وکل جامعه از طریق روش هایی همچون مصاحبه ، پرسشنامه و همچنین بررسی اسناد و سوابق تاریخی شرکت مورد مطالعه قرار گرفت. روش مورد استفاده در این پژوهش ماتریس swotاست که در جریان تحقیق از ماتریس ارزیابی عوامل خارجی، ماتریس ارزیابی داخلی، ماتریس داخلی و خارجی و ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمّی نیز استفاده شد. در پایان تحقیق و طبق نتایج بدست آمده از ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمّی و ارزیابی نمره جذابیت استراتژی های انتخاب شده در ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمّی، استراتژی پیش بینی و برنامه ریزی برای آبرسانی مکان های خاص در مواقع بحران و بعد از آن به عنوان بهترین استراتژی انتخاب شد.