پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش شناختی- رفتاری بر کاهش باورهای محدودکننده ی انتخاب همسر در دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد اجرا شد. 500 دانشجو از بین این دانشجویان به روش تصادفی چند مرحله ای براساس جدول کرجسی و مورگان (1970) انتخاب شدند و پرسشنامه ی باورهای محدودکننده ی انتخاب همسر را تکمیل نمودند. از این تعداد 30 دانشجو که نمره ی آن ها در این پرسشنامه 5/1 انحراف معیار بالاتر از میانگین و دارای هیچگونه سابقه ی بیماری روانی نبودند، به روش تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل واگذار شدند. به گروه آزمایش 8 جلسه آموزش شناختی- رفتاری به مدت 90 دقیقه، دو بار در هفته ارائه شد. در پایان جلسات آموزشی از هر دو گروه آزمایش و کنترل پس آزمون به عمل آمد. پایایی ابزار فوق رضایت بخش بود. ضریب آلفای کرونباخ کل مقیاس 60/0 و برای شش عامل استخراج شده 37/0 تا 78/0 بود. همچنین، همبستگی بین نمره کل و شش عامل به دست آمده از 60/0 (آرمان گرایی) تا 70/0 (هم خوابی) متغیر بود. یافته ها نشان داد که: آموزش شناختی- رفتاری، باعث کاهش باورهای محدود کننده ی انتخاب همسر در کل و در خرده مقیاس های « هم خوابی»، «یکی و تنها یکی»، «متضادها یکدیگر را کامل می کنند»، « آرمان گرایی » در دانشجویان گروه آزمایش شده است و این آموزش تأثیری در خرده مقیاس های « اطمینان کامل» و « آسانی تلاش» نداشته است.