سعدی، از شاعران بزرگ ایران و بوستان از شاهکارهای جاودانه ی ادب پارسی است. این اثر منظومه ای است شامل حکایت های بسیار که می توان آن ها را از لحاظ شگردهای داستان پردازی و عناصر داستان مورد بررسی قرارداد. تاکنون بیشتر پژوهش ها و تحقیقاتی که در مورد این اثر انجام شده، مربوط به لفظ و معنای آن، بررسی کلّی شخصیت و مقام سعدی، بررسی های واژگانی، دستوری و سبکی عبارت ها و مسایل اجتماعی و تربیتی مطرح شده در این منظومه می باشد، امّا در مورد تکنیک های داستان پردازی، بررسی ساختار حکایت های سعدی از دید داستان نویسی و جایگاه عناصر داستانی در حکایت های بوستان جزچند مورد که به سال های اخیرمربوط می شود کمتر مطلب درخور توجهّی یافت می شود. دراین پایان نامه کوشش شده است که به بررسی و تحلیل عناصر داستان در حکایت های بوستان و تکنیک های حکایت پردازی آن پرداخته شود. این پژوهش شامل یک مقدّمه و چهار فصل است. در فصل اوّل به کلیّات و تعاریف داستان، داستان کوتاه، حکایت و ... پرداخته شده است. فصل دوم به معرّفی عناصر داستان می پردازد. در فصل سوم به وجوه تمایز حکایت و حکایت واره و بررسی عناصر داستان در حکایت های بوستان پرداخته شده است. در فصل پایانی این پژوهش ، تحلیلی کلّی از عناصر داستانی به کار رفته در حکایت های بوستان ارائه گردیده است.