چکیده در این تحقیق هدف ما برآورد نرخ بازده مورد انتظار براساس مدل capm و مقایسه آن با نرخ بازده بازار با استفاده از بتای سنتی و بتاهای نا مطلوب در بورس اوراق بهادار تهران در بین سال های 86 تا 89 می باشد. در مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای، ریسک سیستماتیک یا بتا تنها عامل تبیین کننده اختلاف بازدهی دارایی هاست. بتا به عنوان معیار ریسک سیستماتیک، نتیجه ی حاصل از یک وضعیت تعادلی است که در آن سرمایه گذاران به دنبال حداکثر کردن تابع مطلوبیت خود بر اساس دو عامل میانگین و واریانس بازدهی هستند. از طرف دیگر نیمه واریانس بازدهی بنا به دلایل منطقی زیر می تواند معیار مناسبی از ریسک باشد. اولاً سرمایه گذاران از تغییرات مطلوب(مثبت) بازدهی بیزار نیستند، بلکه فقط از تغییرات نامطلوب(منفی)گریزانند. ثانیاً در هر دو حالت متقارن و نامتقارن بودن توزیع بازدهی، نیمه واریانس می تواند به طور مستقیم بیان کننده ی مفهوم ریسک سرمایه گذاری باشد. در پژوهش حاضر برآنیم تا با جایگزینی دو نوع معیار ریسک نامطلوب به جای معیار سنتی ریسک(بتا)، عملکرد مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای را در تبیین رابطه میان ریسک و بازده مورد بررسی قرار دهیم. اطلاعات مورد نیاز در این پژوهش از طریق نرم افزارهای بازار سهام مانند برنامه نرم افزاری ره آورد نوین و مجلات بورس بدست آمده اند و برای تجزیه و تحلیل این داده ها از نرم افزارهای excel و spss و eviews استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان دهنده این موضوع می باشد که در سال های مورد بررسی بتا های نامطلوب 1 در برآورد نرخ بازده مورد انتظار از بتا سنتی توانایی بیشتری دارد...در پایان این پژوهش پیشنهاداتی برای پژوهشهای بعدی ذکر شده است.