هدف اصلی در این طرح پژوهشی، سنتز یک سری پلی سولفون اترهیدرازید و تبدیل آنها به پلی اتراکسادی آزولهای جدید مقاوم گرمایی با قابلیت حل شوندگی بالا می باشد. برای سنتز این پلیمرها مونومر 2?,2 سولفون بیس) 4 کلروفنوکسی هیدرازید( طی چهار مرحله از ماده اولیه 4 کلروفنول، تیونیل کلراید و alcl3 تهیه گردید. مونومر دی هیدرازید توسط روشهای طیف سنجی و آنالیز عنصری مورد شناسایی قرار گرفت. یک سری از پلی سولفون اترهیدرازیدهای محلول آلی از این مونومر جدید با دی اسیدهای گوناگون تحت یک پلیمریزاسیون تراکمی مستقیم با تری فنیل فسفیت و پیریدین سنتز گردیدند. پلی اکسادی آزولهای مقاوم گرمایی از طریق حلقه زایی همراه با از دست دادن آب پلی هیدرازیدهای مربوطه در محلولی از پلی فسفریک اسید تهیه شدند. این پلیمرها توسط طیف سنجی و آنالیز عنصری شناسایی شدند و خواص فیزیکی آنها شامل حلالیت، گرانروی ذاتی، پایداری حرارتی مورد مطالعه قرار گرفت. پلیمرها حلالیت نسبی خوبی را در حلالهای قطبی آپروتیک آمیدی شامل )دی متیل فرمامید، دی متیل سولفوکسید، دی متیل استامید و n متیل 2 پیرولیدون( و همچنین در حلال های کمتر قطبی نظیر پیریدین نشان دادند. دمای انتقال شیشه ای پلیمرها در محدوده c 111 تا 141 بودکه توسط ?گرماسنجی پویشی تفاضلی (dsc) اندازه گیری شد. تنزل دمایی برای 11 % وزن کاسته شده تمامی پلیمرها بالای c ?292 و بازده زغالی بیشتر از 19 22 % در - c 11 در جو نیتروژن اتفاق افتاد.

در این تحقیق، کارکرد سه نوع رزین کاتیونی شامل na+ ، h+ ویک نوع رزین ترکیبی بررسی شده است. به علت استفاده زیاد و روزمره از آب، کیفیت بالای آن مهم است. از یونهای مهم و موثر آب که استفاده صنعتی و خانگی دارد می توان به، یونهای کلسیم و منیزیم اشاره کرد. افزایش بیش از حد کلسیم و منیزیم در آب، آب را به آب سخت تبدیل می کند، که منجر به رسوب گذاری در ظرف حاوی آن می شود. به همین دلیل کاهش این یونها و رساندن آن به مقدار استاندارد ، مهم است. استفاده از رزین کاتیونی یکی از معمولترین روش هایی است که برای کاهش یونها بکار می رود. این رزین ها با تعویض یونهای سدیم و هیدروژن با یون های کلسیم و منیزیم، سختی آب را کاهش می دهند. البته رزین فرم na+کاربرد بیشتری دارد، چون ph آب را تغییر نمی دهد. علاوه بر این تاثیر عوامل مختلف همچون سرعت عبور، دما، زمان و ph بر عملکرد رزین مطالعه شده است. علاوه براین عملکرد رزین ترکیبی، نحوه استخراج یونهای کلسیم و منیزیم از رزین، کارکرد رزین در مقیاس نیمه صنعتی و نحوه عامل دار کردن رزین تعیین شده است. در نهایت کارکرد رزینها با یکدیگر مقایسه گردیده است. با توجه به نتایج به دست آمده در مراحل مختلف می توان گفت که رزین c-100 فرم na+ از نظر کارکرد و دانه بندی مناسب تر از رزین امبرلایت و رزین آچ تل می باشد.

اخیرا اسیدهای برونشتد تثبیت شده روی سیلیکا استفاده گسترده¬ای به عنوان کاتالیست¬های اسیدی در سنتز ترکیبات آلی داشته¬اند. اصلاح بسترهای جامد کاتالیستی توسط نانوذرات مغناطیسی، جداسازی دشوار آنها از محیط واکنش و واکنش¬گرها را بسیار آسان کرده است. در این ارتباط، نانوذرات پوشش داده شده با sio2 عامل¬دار شده با سولفوریک اسید در یک فرآیند ساده به عنوان اسید جامد جدید تولید شد. با توجه به خواص و اهمیت ترکیبات هتروسیکل، می¬توان از خاصیت کاتالیستی نانوذرات پوشش داده شده با سیلیکا سولفوریک اسید در سنتز واکنش¬های چند جزیی تک ظرفی مشتقات زانتن در یک تراکم سه جزئی آلدهید با 2-نفتول یا دیمدون و یا 2-هیدروکسی نفتالن 1،4-دی¬اون و یا مخلوطی از 2-نفتول و دیمدون در شرایط بدون حلال بهره جست