حفاظت از سازه ساکنین و وسائل موجود در آن، در مقابل بارهای محیطی مانند زلزله، یکی از چالشهای مهم در مهندسی عمران میباشد. در گذشته روشهای طراحی بر اساس تغییر شکل غیرارتجاعی مرسوم بوده، و امروزه کنترل سازه ای مورد توجه خاصی قرار گرفته است. الگوریتمهای کنترل کلاسیک به یک مدل ریاضی دقیق از سازه برای کاهش ارتعاش، نیاز دارند. امروزه سازه هایی که ساخته میشوند، باریکتر، انعطافپذیرتر و دارای خصوصیات پیچیده تری هستند. بنابراین، کاهش پیچیدگی مدل سازه نادرست است و مکانیزم کنترل بر اساس این مدل بهینه نخواهد بود. کنترل فازی به مدل ریاضی دقیق از سازه نیاز ندارد و به مدل کاهش یافته نیز وابسته نیست. در این مطالعه کنترل کننده فازی برای یک سازه با چند درجه آزادی همراه با میراگر جرمی تنظیم شده غیرفعال و نیمه فعال برای کاهش ارتعاشات حاصل از زمین لرزه، طراحی شده است. میراگر جرمی تنظیم شده نیمه فعال، توان خارجی پایینی برای تعدیل میرائی مصرف میکند. کنترل کننده فازی بخاطر خصوصیت مقاوم بودن و کارائی بالا، به طور موثر و آسانی در کنترل استفاده میشود. در این مطالعه، میراگر نیمه فعال مگنتورئولوجیکال (mr) استفاده شده و یک مدل با ده درجه آزادی همراه با میراگر جرمی نیمه فعال که در طبقه دهم قرار داده شده، مورد بررسی قرار گرفته است. اثر کنترل کننده در محدود کردن جابجایی ها و شتابها و همچنین جابجایی میراگر جرمی نیمه فعال، مطالعه گردیده است. کارائی کنترل کننده فازی برای زمینلرزههای el centro ، hachinohe، northridge و طبس، توسط مدل شبیه سازی شده در نرم افزار matlab، محاسبه و بررسی شده است. پاسخهای به دست آمده با پاسخهای سازه کنترلشده توسط میراگر جرمی غیرفعال مقایسه شده است.