نام پژوهشگر: سید حسین شریفی

سطح فعالیت بدنی و الگوها و عادتهای غذایی مردان شهرستان اراک و رابطه آن با شیوع چاقی و سلامت عمومی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه گیلان 1389
  سید حسین شریفی   ارسلان دمیرچی

هدف از این مطالعه، ارزیابی میزان فعالیت بدنی، الگوها و عادتهای غذایی مردان شهر اراک و تعیین رابطه آنها با شیوع چاقی و سلامت عمومی می باشد. در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 400 نفر از مردان 20 تا70 ساله شهر اراک با روش نمونه گیری خوشه ای- تصادفی و با مراجعه به منازل، مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات فردی نمونه ها توسط پرسشنامه و از طریق مصاحبه جمع آوری شد. برای ارزیابی میزان فعالیت بدنی از پرسشنامه فعالیت بدنی بک، تعیین الگوها و عادتهای غذایی از پرسشنامه تغذیه آدامی و کوردرا و برای ارزیابی سلامت عمومی از پرسشنامه 12 سوالی سلامت عمومی (ghq) استفاده شد. وزن نمونه ها با ترازوی عقربه ای استاندارد و قد با استفاده از متر نواری اندازه گیری شد. برای تعیین شیوع چاقی، شاخص توده بدنی (bmi) محاسبه و مقادیر بین 25 تا 9/29 دارای اضافه وزن و 30 و بیشتر به عنوان چاقی در نظر گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کروسکال والیس، خی دو، یومن ویتنی و ضریب همبستگی اسپیرمن در سطح اطمینان 95 درصد استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss (نسخه 16) انجام شد. یافته ها نشان داد که گروه سنی 51 تا 70 سال نسبت به گروه های سنی دیگر کمترین میزان فعالیت بدنی و بیشترین bmi را داشت. بین فعالیت بدنی و الگوهای غذایی رابطه مثبتی وجود داشت (05/0?p) امّا بین فعالیت بدنی و عادتهای غذایی رابطه معنی داری مشاهده نشد. همچنین بین فعالیت بدنی و سلامت عمومی رابطه مثبتی وجود داشت (05/0?p). شیوع اضافه وزن و چاقی به ترتیب 05/21 و 02/9 درصد بود و با افزایش سن و کاهش فعالیت بدنی بیشتر می شد (05/0?p). طبقه چاق کمترین میزان فعالیت بدنی را داشت و بین الگوهای غذایی در طبقات مختلف bmi رابطه معنی داری وجود داشت (05/0?p). رابطه بین عادتهای غذایی در طبقات مختلف bmi معنی دار نبود. بین چاقی و وضعیت تأهل رابطه مثبتی مشاهده شد (05/0?p) اما این رابطه با سطح تحصیلات، درآمد، مصرف سیگار، سابقه بیماری های قلبی( فردی و خانوادگی) و وضعیت مسکن معنی دار نبود. در مجموع، یافته ها نشان داد انتخاب شیوه زندگی با میزان فعالیت بدنی پایین و الگوها و عادتهای غذایی ناسالم، موجب افزایش وزن، چاقی و کاهش سلامت عمومی می شود. بنابراین ضروری است برنامه ریزی مناسب برای دستیابی به راهکارهای عملی به منظور ارتقا دانش عمومی در زمینه سلامتی و اصلاح شیوه زندگی در جهت افزایش فعالیت بدنی و نیز بهبود تغذیه جامعه صورت پذیرد.