انفجار ابرنواختری یک واقعه ی جالب اخترفیزیکی است که در انتهای مراحل تحول ستاره ای رخ می دهد. در این مطالعه، بعد از بررسی ساختار و تحول ستاره ای، به مراحل انتهایی تحول ستاره ای توجه شده است. انفجار ابرنواختری انواع مختلف داشته و با مکانیسم های متفاوت رخ می دهد. بنابراین ابرنواخترها از جنبه ی رصدی و نظری(مکانیسم انفجار)، طبقه بندی می شوند. سپس مکانیسم های انفجار انواع ابرنواخترها و فیزیک منحنی نوری آن ها مطالعه می شود. با به دست آوردن قدر ظاهری، از ابرنواخترهای فراکهکشانی به عنوان شاخص فاصله ( شمع استاندارد) در کیهان شناسی استفاده می شود. برای دو گروه ابرنواخترهای نوع ia و ابرنواخترهای نوع ii-p با دو روش متفاوت، مقدار میانگین ثابت هابل برابرkm s-1mpc-1 6±69 به دست آمده است و فاصله سنجی انجام شده است. همچنین در این مطالعه، سن عالم از مرتبه ی چهارده میلیارد سال تخمین زده شد. در نهایت با استفاده از معادلات دینامیک شاره ها، امکان شبیه سازی موج ضربه ی انفجار بررسی می شود.