آنالیز کاریوتیپی 12 جمعیت متعلق به 4 گونه از جنس اگروپیرون مشخص کرد که تعداد کروموزوم های پایه در ژنوتیپ های مورد بررسی برابر با 7= xمی باشد، اما از نظر سطح پلوئیدی در بین جمعیت ها تنوع زیادی مشاهده شد، بطوریکه سطوح دیپلوئیدی، تتراپلوئیدی، هگزاپلوئیدی و دکاپلوئیدی مشاهده گردید. ویژگی های کروموزومی از جمله طول کل کروموزوم، طول بازوی بلند، طول بازوی کوتاه، نسبت بازوها، درصد طول نسبی کروموزوم و شاخص سانترومری برای هر ژنوتیپ مورد مطالعه قرار گرفت. فرمول کاریوتیپی در جمعیت ها متاسانتریک و ساب متاسانتریک بود. بر اساس جدول دو طرفه استبینز، جمعیت های مورد مطالعه در کلاس a1 وa2 قرار گرفتند. بر این اساس ژنوتیپ های موجود در کلاس a2 در مقایسه با ژنوتیپ های موجود در کلاس a1 از تکامل بیشتری برخوردارند. برای تعیین تقارن کاریوتیپی و بررسی وضعیت تکاملی ژنوتیپ ها و گونه های مورد مطالعه پارامترهایی نظیر: a1، a2، drl، %tf و vrc محاسبه گردید. بر پایه شاخص %tf ژنوتیپ 13916 نامتقارن تر و ژنوتیپ 8683 متقارن ترین در بین ژنوتیپ های مورد مطالعه شناخته شد. تجزیه واریانس داده های حاصل از کلیه صفات مورد مطالعه در قالب طرح crd نشان دهنده اختلاف معنی داری بین ژنوتیپ ها در سطح 1% است و برای مقایسه میانگین از آزمون دانکن استفاده گردید. تجزیه به مولفه های اصلی نشان داد که سه مولفه اول در مجموع بیش از 96 درصد از واریانس موجود بین ژنوتیپ ها را توجیه می نماید. بر اساس دندروگرام حاصل از تجزیه کلاستر به روش ward بر مبنای کلیه صفات کاریوتیپی، ژنوتیپ ها در سه کلاس مختلف قرار گرفتند.