نواحی روستایی شهرستان شیروان چرداول از جمله مناطقی است که مطالعات علمی، عمیق و جدی در زمینه توسعه-یافتگی در آن صورت نگرفته است. از این رو ارزیابی درست و مبتنی بر روش¬های علمی از میزان برخورداری نقاط روستایی شهرستان شیروان چرداول از امکانات و تسهیلات کشاورزی، بهداشت و درمان، آموزش و پرورش و غیره وجود ندارد تا برنامه¬ریزان وسیاستگذاران (سطوح شهرستانی، استانی و ملی) بتوانند براساس آن برنامه¬های متناسب با ویژگی¬های اقتصادی، اجتماعی، امکانات و توانمندی¬های نقاط روستایی این شهرستان تنظیم و اجرا کنند. در این تحقیق به مطالعه سطح توسعه یافتگی مناطق روستایی شهرستان شیروان چرداول پرداخته شد و 52 شاخص در سطح بخش و 14 شاخص درسطح دهستان برای دو مقطع زمانی 1375 و 1385 و همچنین تعداد 10 شاخص درسطح روستا برای سال 1385 مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج بدست آمده، 57 روستا در گروه روستاهای برخوردار، 88 روستا در گروه روستاهای نسبتاً برخوردار و 57 روستا در گروه روستاهای محروم طبقه¬بندی شدند. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که شکاف و نابرابری بین مناطق روستایی شهرستان از نظر دسترسی به امکانات در طول دوره زمانی 1385- 1375در اکثر موارد کمتر شده ولی در عین حال بهبود سطح نسبی توسعه مناطق روستایی شهرستان هنوز توسعه متوازن، یکپارچه و پایدار را به همراه نداشته است.