چکیده هدف از پژوهش حاضر، بررسی پیامدهای روانی – اجتماعی بمباران شیمیایی بر آسیب دیدگان آن در شهر سردشت به روش کیفی بود. بدین منظور 30 نفر(15 مرد و 15 زن) از آسیب دیدگان بمباران شیمیایی سردشت به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و برای بررسی پیامدهای روانی – اجتماعی شیمیایی روی آنها، از آنان مصاحبه نیمه ساختاریافته به عمل آمد. روش پژوهش تحقیق کیفی، از نوع تفسیری است. برای تحلیل داده ها، نتایج مصاحبه های انجام شده به مقوله هایی تقسیم شد. نتایج نشان داد که پیامدهای روانی – اجتماعی بمباران شیمیایی روی آسیب دیدگان، شامل شکایت هایی چون شکایت های خانوادگی، شکایت های جسمانی، شکایت های روانی، شکایت های شخصیتی، شکایت های عاطفی، شکایت های روابط اجتماعی و شکایت های شغلی و اقتصادی، می شد. به طور کلی از میان این شکایت ها، عدم رضایت از نقش والدینی، مشکلات چشم، پوست، ریه، تنگی نفس و سرگیجه، سردرد، خستگی و احساس خارش و سوزش در بدن، عصبانیت، عدم احساس امنیت، وابستگی عاطفی، کاهش تعاملات اجتماعی، و نارضایتی شغلی با پیامدهای روانی – اجتماعی بمباران شیمیایی همبستگی معنی دار مثبت و ارتباط ناسالم با والدین، ناراحتی قلب، تصور بدنی نامطلوب، شخصیت رویاپرداز، احساس حقارت، حسادت نسبت به خوشبختی دیگران، و عدم همسانی شغل با توانایی های فرد با پیامدهای روانی – اجتماعی بمباران شیمیایی همبستگی معنی دار منفی داشت. همبستگی برخی از این موارد در مردان، برخی در زنان و برخی هم در هر دو گروه مرد و زن معنی دار بود. همچنین نتایج تحلیل نشان داد که در هر دو گروه مرد و زن، مشکل در جنبه های جسمانی و روانی نقش بیشتری در پیامدهای روانی – اجتماعی بمباران شیمیایی نسبت به دیگر موارد پیامدهای روانی – اجتماعی ناشی از شیمیایی دارد. در پایان کار، به محدودیت ها و ارائه پیشنهادهایی پرداخته شده است. کلید واژه ها: پیامد های روانی – اجتماعی، بمباران شیمیایی، آسیب دیدگان، روش کیفی.