هدف این پژوهش بررسی رابطه بین منبع مهار تحصیلی، خودکارآمدی و به-زیستی روانشناختی در دانشجویان دختر مقطع کارشناسی دانشگاه یزد در سال تحصیلی 88-87 می باشد. نمونه این پژوهش شامل 393 نفر از دانشجویان دختر است، که به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی از مجتمع های علوم انسانی، فنی-مهندسی، علوم پایه و هنر معماری دانشگاه یزد انتخاب شدند. ابزارهای سنجش عبارت است از: پرسشنامه منبع مهار تحصیلی ترایس(aloc)، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران (gse) و پرسشنامه کوتاه شده به-زیستی روانشناختی ریف (1989). جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای آماری همبستگی پیرسون، رگرسیون و آزمون تحلیل واریانس استفاده شد. داده های پژوهش حاکی از آن است که: بین منبع مهار تحصیلی درونی دانشجویان و خودکارآمدی آنان رابطه معنادار و مثبت وجود دارد. بین منبع مهار تحصیلی درونی و به-زیستی روانشناختی رابطه معنادار و مثبت وجود دارد. بین خودکارآمدی و به-زیستی روانشناختی رابطه معنادار و مثبت وجود دارد. همچنین از نظر منبع مهار تحصیلی، خودکارآمدی و به-زیستی روانشناختی در بین دانشجویان مجتمع های علوم انسانی، فنی -مهندسی، علوم پایه و هنر و معماری تفاوت معناداری وجود ندارد. پیشنهاد می شود با برگزاری کلاس های آموزشی مهارت های زندگی برای دانشجویان به آنان آموخته شود که شکست های خود را ناشی از عدم تلاش و موفقیت هایشان را ناشی از توانایی های خویش بدانند که در این صورت به-زیستی روانشناختی بیشتری را تجربه خواهند کرد.