در کار حاضر، پاسخ گذرا و ماندگار ترموسیفون با جریان دوفازی به کمک ترکیبی از مدل های شبکه گرمایی و ظرفیت کلی مطالعه و از آن برای تحلیل ترموسیفون های با طول بلند استفاده شد. معادلات دیفرانسیلی حاکم بر مسأله با روش زمانی پیشگو-بهبودگر جدید حل و با روش های مرسوم مقایسه شدند. همچنین برای ارزیابی مدل ریاضی پیشنهادی جواب های گذرا و ماندگار با نتایج تجربی و تئوری دیگران مقایسه شدند. نتایج چنین مقایسه ای حاکی از تطابق خوب بین آنهاست. در این کار تغییرات اندازه قسمت های مختلف ترموسیفون و نیز شرایط محیطی و میزان گرمای ورودی و غیره بررسی شده است. از جمله نتایج مهم این قسمت این است که افزایش طول تبخیرکننده تاثیری در دمای بخار بعد از حالت گذرا ندارد ولی سبب کندشدن پاسخ زمانی ترموسیفون می شود. در این پایان نامه از نتایج مدل ترکیبی برای تحلیل چرخه ترمودینامیکی سیال عامل ترموسیفون بر روی نمودار دما-آنتروپی استفاده شده است. نتایج این چرخه حاکی از این است که مایع چگالش یافته در چگالنده باید به صورت مایع متراکم باشد. سیالی که در درجه حرارت کاری نزدیک به دمای بحرانی کار می کند دارای دبی جرمی بیشتری است. تحلیل اکسرژی المان های مختلف ترموسیفون نشان داد که برای همه سیال ها بیشترین شدت افت اگسرژی در چگالنده اتفاق می افتد و با افزایش ضریب انتقال گرمای محیط، کاهش می یابد و در سیال های خشک برای ناحیه ای که شیب خط بخار اشباع با کاهش آنتروپی همراه است، حتماً ناحیه بخار فوق گرم در چگالنده وجود دارد.