چکیده مثبت اندیشی یکی از ویژگیهای شخصیتی می باشد که نگرش ورفتار آدمی را تحت تاثیر قرار می دهد. نگرش ها قابل تغییر هستند وتغییر نگرش در آموزش وپرورش از اهمیت بالایی برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف تاثیر مثبت اندیشی بر نگرش معلمان نسبت به دانش آموزان انجام شده است. نمونه پژوهش شامل 30 نفر از معلمانی(مونث) است که در مدارس ابتدایی دولتی شهرستان فیروزکوه در سال تحصیلی 88-87 مشغول به تدریس بودند. نمونه گیری پژوهش به روش هدفمند وتصادفی مبتنی بر اجرای پرسشنامه ی سبک اسناد سلیگمن(asq) می باشد، که پس از اجرای asq ومحاسبه ی نمرات، معلمان بدبین به طور تصادفی در دو گروه (15 نفر کنترل و 15 نفر آزمایش) جایگزین شدند. جهت بررسی نگرش معلمان نسبت به دانش آموزان از نگرش سنج محقق ساخته با 30گویه که اعتبار آن 60/0 محاسبه شده است،استفاده گردید. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 5/1 ساعته تحت آموزش مثبت اندیشی قرار گرفتند وگروه کنترل هیچگونه آموزشی دریافت نکردند.پس از اتمام دوره آموزش مجددا دو گروه مورد پس آزمون قرار گرفتند. داده های پژوهش حاکی از تفاوت معنادار 59/4 = t در سطح معناداری 01/0 < p است بدین صورت که آموزش مثبت اندیشی توانسته سبب بهبود نگرش معلمان نسبت به دانش آموزان شود. در پایان با توجه به یافته های پژوهش، دوره های آموزشی مثبت اندیشی برای معلمان به صورت کلاسهای ضمن خدمت پیشنهاد می گردد. کلید واژه ها : مثبت اندیشی، معلمان ، نگرش