برای رسیدن به التذاذ ادبی در شعر فارسی نیاز به بهتر دانستن و درک زیبایی های هنری، ادبی- بلاغی همیشه احساس می شده است که در همین راستا، این پایان نامه به بررسی آرایه ی پارادوکس در غزل شاعران قرن 8 ه.ق پرداخته است. به همین منظور نخست در فصل اول به تعریف مباحث کلی چون ادبیات ، شعر، غزل و سیر تحول صناعی و معنوی آن، بلاغت، بدیع و سیر تاریخی آن پرداخته شده و آرای اندیشمندان و صاحب نظران را درباره ی آن بیان می کند. در فصل دوم، ماهیت پارادوکس، عوامل پیدایش و گسترش مضامین پارادوکسی، پارادوکس در لغز و چیستان، پیشینه ی پارادوکس در ادب فارسی و ارزش ادبی و هنری آن، تعریف پارادوکس از منظر اندیشمندان و صاحب نظران بزرگ، اهمیت زبان پارادوکسی و شیوه ی درک آن، انواع پارادوکس و ساختمان آن، بررسی شده است. در فصل سوم، آرایه ی پارادوکس در غزل شاعران قرن 8 ه.ق مورد بررسی قرار گرفته و مختصری از احوال شاعران این قرن همراه با تحول فکر و اندیشه ی آنان و آثاری که از خود بر جای گذاشته اند، آمده است. در پایان هم نتیجه گیری به دست آمده همراه با مشخصات منابع و مآخذی که مورد استفاده قرار گرفته، ذکر شده است.