چکیده: بخش اول: ثابت های سرعت واکنش بی رنگ شدن مالاشیت گرین در مخلوط های دوتایی آب – الکل مطالعه شد. این واکنش ها تحت شرایط شبه مرتبه اول و در دمای 283-303 کلوین مطالعه شدند. مشاهده شد که با افزایش درصد وزنی متانول، اتانول، 1-پروپانول،2-پروپانول، اتیلن گلیکول، 1و2 پروپان دی ال و گلیسرول (تا حداکثر 3/19% ) ثابت های سرعت واکنش زیاد می شدند. در محلول های آبی گلیسرول بیشتر از 3/19% به علت اثرات ممانعت فضایی در ساختار الکل ثابت سرعت واکنش کاهش شدیدی یافت. همچنین ثابت های سرعت بنیادی و انرژی فعالسازی واکنش بی رنگ شدن مالاشیت گرین در این محلول ها توسط مدل sesmortac محاسبه گردیدند. بخش دوم: ثابت های سرعت واکنش بی رنگ شدن مالاشیت گرین در غلظت های مختلفی از tx-100, dtab, sds مطالعه شد. این واکنش ها تحت شرایط شبه مرتبه اول و در دمای 283-303 کلوین مطالعه شدند. مشاهده شد که در حضور dtab و tx-100سرعت واکنش بی رنگ شدن افزایش و در حضورsds کاهش می یابد. ثابت های اتصال برهم کنش های مولکول های سورفاکتانت به مالاشیت گرین و پارامترهای ترمودینامیکی بر هم کنش توسط دو مدل قدیمی ((تعاونی و شبه فاز)) و مدل جدید ((کلاسیکی)) محاسبه و با هم مقایسه گردیدند. نتایج نشان داد که اتصال مالاشیت گرین به tx-100 گرمازاست و اتصال مالاشیت گرین به dtabوsds در بعضی نواحی از غلظت آنها گرمازا و در بعضی نواحی دیگر گرماگیر است. بخش سوم: جذب سطحی مالاشیت گرین به روی سیلیکاژل در مخلوط های دوتایی اتانول، 1-پر.پانول، 2-پروپانول و ترشری بوتانول با آب، در حضورnacl و hcl در دماهای مختلف بررسی شد. مشخص گردید که جذب سطحی مالاشیت گرین با افزایش درصد وزنی الکل کاهش می یابد. همچنین مشاهده شد جذب سطحی مالاشیت گرین در غلظت های کمnacl و hcl کاهش شدید و در غلظت های زیاد آنها افزایش می یابد. ثابت های اتصال مالاشیت گرین به سیلیکاژل توسط ایزوترم لانگمایر و همچنین پارامترهای ترمودینامیکی مربوطه از روی آن محاسبه گردید.