فناوری اطلاعات در همه ابعاد زندگی تغییرات شگرفی را موجب گردیده است ، که بازاریابی نیز از این امر مستثنی نبوده است . با توجه به آمار رو به رشد کاربران وب سایت ها و شبکه های اجتماعی و افزایش حجم استفاده تجاری از اینترنت و مزایای متعدد بازاریابی اینترنتی مانند کسب اطلاعات سریع درباره مشخصات محصول و خدمات و قیمت آن ها ، هزینه پایین ارتباطات ، قابلیت به روز نمودن سریع اطلاعات ، حمایت فنی به هنگام و ... شرکت ها در حال تغییر سبک بازاریابی خود از شیوه سنتی به بازاریابی اینترنتی می باشند.در ایران بازاریابی اینترنتی رواج چندانی ندارد و بیشتر از لحاظ تئوریک مورد بررسی قرار گرفته است و راهکارهای کاربردی در این خصوص ارائه نگردیده است .البته اعمال تحریم ها از سوی کشورهای خارجی که امکان خرید از بسیاری از وب سایت ها و شبک های اجتماعی را برای ایرانیان محدود نموده است و هم چنین فیلتر نمودن بسیاری از سایت ها و شبک های اجتماعی و محدود نمودن دسترسی به آنان ها از سوی دولت در عدم شناخت و رواج بازاریابی اینترنتی بی تاثیر نبوده است . در این تحقیق به دنبال بررسی عواملی مانند آگاهی بخشی ، جذاب و جالب بودن ، حفظ رابطه ، محتوا ، فیلترینگ بوده ایم که با موفقیت بازاریابی اینترنتی مرتبط بوده و موجب افزایش بازدید ، خرید و مراجعه مجدد مشتریان به سایت و صفحه های شرکت ها در شبک های اجتماعی می گردند.برای بررسی عوامل فوق با استفاده از پرسشنامه به استخراج داده ها پرداخته و سپس با استفاده از نرم افزار spss داده ها را تجزیه و تحلیل نموده و از آزمون های آماری چون آزمون ناپارامتریک رتبه ای فریدمن و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. پس از مطالعات و تحقیقات انجام شده مشخص گردید که مهمترین عامل در موفقیت بازاریابی اینترنتی کارایی وب سایت ها و شبکه های اجتماعی در حفظ رابطه با کاربران می باشد.

در مطالعه حاضر دو پلی مرفیسم تک نوکلئوتیدی single nucleotide polymorphisms;(snps) در نواحی t129c در اگزون 1 و t1236c در اگزون 12 ، ژن mdr1 در 200 بیمار مصروع ایرانی ( شامل دو گروه بیماران مصروع مقاوم به دارودرمانی و بیماران مصروع پاسخ دهنده به درمان دارویی، هر گروه 100 نفر) در کنار 100 نفر سالم به روشrflp pcr- مورد بررسی و تعیین ژنوتیپ قرار گرفت و فراوانی ژنوتیپ و هاپلوتیپی در این سه دسته مقایسه شد. نتایج: فراوانی ژنوتیپی و هاپلوتیپی در بیماران مقاوم به دارو تفاوت آماری با بیماران پاسخ دهنده به دارو و افراد نرمال نشان ندادند. در بیماران ایرانی تفاوت معنی داری بین ژنوتیپ این دو snps در ژن mdr1 و مقاومت داروئی مشاهده نشد و رابطه ایی در خصوص این ژن و موضوع مقاومت دارویی پیدا نشد. همچنین الگوی هاپلوتیپی این دو snp در بین بیماران مصروع مقاوم به دارو با بیماران مصروع پاسخ دهنده به دارو و افراد نرمال تفاوت خاصی را نشان نمی دهند.