در سال های اخیر گزارش های متعددی از بیماری پاخوره گندم با عامل قارچی gaeumannomyces graminis var.tritici در ایران وجود دارد. در این تحقیق کنترل بیولوژیک این بیماری توسط باکتری های سودوموناس فلورسنت مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، 130 جدایه سودوموناس فلورسنت از ریزوسفر گندم در نواحی مختلف استان خراسان جداسازی شد. به منظور انتخاب جدایه های سودوموناس فلورسنت با قابلیت کنترل با لا کشت متقابل با قارچ ggt در محیط کشت kb+pda انجام شد. در میان آنها 21 جدایه با قابلیت بازدارندگی بین 25/51- 25/11 درصد به عنوان جدایه های برتر بر روی قارچ ggt انتخاب شدند. برای ردیابی ژن مسئول تولید آنتی بیوتیک فنازین 1-کربوکسیلیک اسید، تکنیک pcr با استفاده از پرایمرهای pca2a و pca3b انجام شد. نتایج نشان داد، 12 جدایه از 21 جدایه انتخاب شده حاوی ژن تولید کننده آنتی بیوتیک فنازین 1-کربوکسیلیک اسید هستند. جهت بررسی تولید آنتی بیوتیک فنازین 1-کربوکسیلیک اسید، روش تولید رسوب سبز تیره یا کریستالی در محیط کشت انجام شد. نتایج نشان دهنده توانایی تولید این آنتی بیوتیک در 6 جدایه از 12 جدایه حاوی ژن تولید کننده آنتی بیوتیک فنازین 1-کربوکسیلیک اسید بود. در آزمایشات گلخانه ای نیز استرین های تولید کننده آنتی بیوتیک فنازین 1-کربوکسیلیک اسید، پتانسیل بسیار قابل توجهی را در برابر بیماری پاخوره گندم نشان دادند. این استرین ها شدت بیماری را 80-77 درصد کاهش دادند. نتایج قابل مقایسه ای در وزن تر ریشه و بخش های هوایی گیاهان مشاهده شد. این نتایج نشان دهنده نقش آنتی بیوتیک فنازین 1-کربوکسیلیک اسید در کاهش بیماری پاخوره در گندم می باشد. کلید واژه ها: آنتی بیوتیک فنازین 1-کربوکسیلیک اسید، پاخوره، خراسان، سودوموناس فلورسنت ، کنترل بیولوژیک ، گندم، gaeumannomyces graminis var.tritici