هدف از طراحی یک کنترل کننده تطبیقی، طراحی یک کنترل کننده است بطوریکه خروجی سیستم بتواند در حضور تغییر پارامترهای ساختار سیستم، مقدار مطلوب را ردیابی کند. یک کنترل کننده تطبیقی معمولااز یک جبران ساز خطی به همراه یک مکانیزم تنظیم پارامترها تشکیل شده است که در مجموع یک کنترل کننده غیرخطی را تشکیل می دهد. به علت غیرخطی بودن کنترل کننده، پاسخ گذرای سیستم اغلب نامطلوب بوده و علاوه بر آن سیگنالهای کنترل ممکن است بزرگ باشند. در این پایان نامه هدف بررسی روشی جدید در کنترل تطبیقی است بطوریکه ردیابی مطلوب سیستم را در فاز گذرا تضمین کند. روش کنترل تطبیقی مورد استفاده در پایان نامه، روش کنترل تطبیقی مدل مرحع است. یکی از راههای بهبود پاسخ گذرای سیستم، استفاده از کنترل کننده های خطی متناوب (lp) است. در این روش به جای تخمین پارامترهای سیستم، سیگنال کنترل ایده آل تخمین زده می شود. روش دیگر استفاده از فیلتر های پائین گذر را در خروجی سیستم و کنترل کننده مجاز می دارد، بطوریکه در این روش، می توان با تغییر پارامترهای فیلتر به عملکرد گذرای مطلوب و همچنین تلورانس نویز چشمگیر در پاسخ، دست یافت. این دو روش و سایر روشهای دیگر هر یک مزایا و معایب خود را دارند که در این پایان نامه بررسی خواهد شد. ‍