توسعه هر کشور در گرو هدایت پس اندازهای افراد جامعه آن به سمت سرمایه گذاری در بخش های تولیدی است. از طرفی هدف اصلی سرمایه گذاران ،از سرمایه گذاری در سهام شرکت های تولیدی،دستیابی به بازدهی معقول است.از این رو یکی از موضوع های قابل توجه و با اهمیتی که همواره پژوهش های زیادی را به خود اختصاص داده،تشریح رفتار بازده سهام است.در این خصوص مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه-ای،که در دوره نظریه های مالی مدرن مطرح شد،تنها عامل تبیین کننده بازده سهام را ریسک سیستماتیک و یا به عبارت دیگر ضریب بتا معرفی می کند.با این وجود، شواهد تجربی حاکی از آن است که بتا به عنوان شاخص ریسک سیستماتیک،به تنهایی قادر به تشریح رفتار بازده سهام نیست و متغیرهای دیگری نظیر اندازه شرکت و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار حقوق صاحبان سهام،در تبیین بازده سهام نقش دارند. پژوهشگران این شواهد تجربی را تحت عنوان پدیده های غیر عادی یا استثنائات مالی نامگذاری نمودند.در این پژوهش نیز به بررسی رابطه برخی از این استثنائات مالی با بازده سهام پراخته شده که شامل اندازه شرکت،نسبت ارزش دفتری به ارزش بازارحقوق صاحبان سهام و اثر شتاب می باشند. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد که تعداد 107 شرکت با استفاده از روش نمونه گیری حذف سیستماتیک در قلمرو زمانی سال های 1380 تا 1387 به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند.براساس آزمون های انجام شده داده های جمع آوری شده به صورت رگرسیون کلاسیک در نظر گرفته شده اند.در نهایت فرضیه های پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری stata مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج حاصل نشان می دهد اندازه شرکت با بازده سهام رابطه ای مثبت دارد، بین نسبت ارزش دفتری به ارزش بازارحقوق صاحبان سهام با بازده سهام رابطه منفی و نیز رابطه بین اثر شتاب با بازده مثبت بوده وتمامی رابطه ها به لحاظ آماری معنی دار هستند.نتایج پژوهش حاضر می تواند برای کارگزاران، سرمایه گذاران و پژوهشگران، به ویژه در بازارهای مالی نوظهور ودر حال توسعه مفید باشد. واژه های کلیدی :اندازه شرکت،،نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار سهام ،اثرشتاب، بازده سهام، استثنائات مالی