alpheus lobidens مثل دیگر گونه هایی که تک همسری اجتماعی دارند، بصورت جفت نر- ماده در زیر صخره ها زندگی می کنند. محافظت از جفت ( تشخیص مرحله پذیرندگی ماده ها) و دفاع از قلمرو را که منجر به ایجاد رفتار تک همسری اجتماعی در آنها می شود، مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که نر ها مرحله پذیرندگی ماده را تشخیص ندادند. دیگر آزمایشات نشان دادند که نر ها و ماده ها در ساخت نقب به یک اندازه مشارکت داشتند. همچنین ماده ها و نر ها یک سهم یکسانی در دفع مزاحم از لانه و دفاع از آن داشتند. نتایج حاصل از آزمایش فرضیه ها نشان داد که یک تقسیم وظایف یکسانی بین هر یک از اعضای جفت در این رفتار وجود دارد.

تغذیه نقش مهمی در رشد خیار دریایی دارد. استفاده از ذرات موجود در رسوبات توسط خیار دریایی ناشی از تعامل عوامل زیستی و غیرزیستی می¬باشد و دستیابی به اطلاعات بیشتر درباره فعالیت های تغذیه¬ای خیار دریایی می¬تواند گام مهمی برای توسعه آبزی پروری آن باشد. بدین منظور، در تحقیق حاضر تأثیر تغییرات نوری ، شوری و درجه حرارت بر روی فعالیت های تغذیه¬ای و سیکل نقب¬زدن روزانه خیار دریایی holothuria parva با نام علمی (holothuria (selenkothuria) parva krauss in lampert, 1885) مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین پارامترهای تغذیه¬ای (شاخص روده¬ای، مواد آلی، بازده جذب) در سه تیمار نوری (روشنایی مطلق، تاریکی مطلق، سیکل طبیعی نور)، دو تیمار شوری (40 و 35 قسمت در هزار) و دو تیمار دمایی (30 و کمتر از 30 درجه سانتیگراد) محاسبه گردید، تا بتوان شرایط مناسب از نظر نور، شوری و دما را برای پرورش خیار دریایی h. parva تعیین نمود. نتایج نشان داد، سیکل نقب¬زدن روزانه خیار دریایی h. parva با تغییرات نوری، شوری و دمایی تحت تأثیر قرار گرفت. همچنین تفاوت معنی¬داری در میزان شاخص روده¬ای و مواد آلی در بین تیمارهای نوری مختلف مشاهده گردید. به طوریکه بیشترین میزان شاخص روده¬ای در بخش¬های ابتدایی (016/0±052/0)، میانی (021/0±086/0) و انتهایی (02/0± 084/0)، بیشترین میزان مواد آلی در بخش¬های ابتدایی (98/0±18/4)، میانی (41/0±07/5) روده خیار دریایی و همچنین بیشترین بازده جذب (08/10± 03/47) در دوره روشنایی مطلق مشاهده گردید. نتایج بررسی تیمار شوری و دمایی نشان داد، بیشترین میزان شاخص روده¬ای در بخش¬های ابتدایی (009/0±092/0)، میانی (006/0±085/0) ، بیشترین میزان مواد آلی در بخش-های ابتدایی (68/0±03/7)، میانی (02/1±25/5) و انتهایی (39/0±57/8) روده خیار دریایی و همچنین بیشترین بازده جذب (02/13±91/40) برای شوری 40 قسمت در هزار و دمای 30 درجه سانتیگراد محاسبه گردید. برآیند کلی نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد، خیار دریایی h. parva در شرایط نوری روشنایی مطلق ، شوری 40 قسمت در هزار و دمای 30 درجه سانتیگراد دارای تغذیه بهتری می¬باشد.