آندومتریوز یکی از شایع ترین بیماری های خوش خیم زنان در سنین باروری است، بگونه ای که 7-10% زنان در سنین باروری و 30-50% زنان نابارور به آن مبتلا می باشند. این بیماری با قرارگیری غدد و استرومای آندومتر در بافت خارج رحم بویژه در سطح تخمدان ها و ارگان های لگنی شناخته می شود. آندومتریوز با الگوی وراثتی پلی ژنیک و مولتی فاکتوریال به ارث می رسد. نقش kras در ایجاد بیماری از آن جهت حائز اهمیت است که منجر به شکل گیری ضایعات آندومتریوتیک بصورت de novo در موش گردیده است. به تازگی وجود آلل واریانت در جایگاه اتصال let-7 mirna (lcs6) در ناحیه 3utr ژن kras، در 31% از زنان مبتلا به آندومتریوز گزارش شده است. از آنجایی که معمولا تشخیص آندومتریوز وابسته به مداخلات تهاجمی بوده و شناسایی مبتلایان پس از ایجاد عوارض ثانویه بیماری صورت می گیرد لذا نیاز به یک مارکر تشخیصی زودرس بعنوان یک ضرورت احساس می شود. در این پروژه ارتباط آلل واریانت lcs6 ژن kras با بیماری آندومتریوز در یک مطالعه شاهد-کنترل در جمعیت ایرانی بررسی شد. همچنین برای بررسی جهش های احتمالی سوماتیک در ضایعات آندومتریوتیک بیماران، همین آلل واریانت در dna آزاد پلاسمایی آنها مورد آنالیز مولکولی قرار گرفت. در ادامه تحقیق، ایزوفرم های بیان شونده kras در بافت یوتوپیک آندومتر با روش rt-pcr تعیین گردید، بیان kras mrna نمونه های مورد مطالعه با تکنیک real time pcr مورد سنجش قرار گرفت و آنالیز آماری با روش ??ct انجام گردید. با انجام آزمایشات مولکولی عدم همراهی آلل واریانت lcs6 ژن kras با بیماری آندومتریوز در جمعیت زنان ایرانی ثابت شد و در بررسی dna آزاد پلاسمایی بیماران، تغییر سوماتیک مشاهده نگردید. هر دو رونوشتkras-4a و kras-4b در بافت یوتوپیک آندومتر مشاهده گردید. از طرفی بیان افزایش یافته ی 7/1 برابری kras-4b mrna و 7/2 برابری kras-4a mrna در افراد مبتلا به آندومتریوز نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد اگرچه lcs6 snp ژن kras بعنوان یک مارکر ژنتیکی یا سوماتیکی در آندومتریوز مطرح نیست ولی بیان بالای kras mrna احتمالا در جای گیری بافت آندومتر در خارج رحم نقش دارد.