یکی از مسایلی که امروزه علاوه بر مقاومت در بتن بدان توجه ویژه می شود، دوام بتن در مقابل عوامل خارجی می باشد که این عوامل خارجی می توانند، از طریق منافذ بتن و بیشتر از طریق محلول در آب به بتن راه یابند. لذا دانستن مقدار نفوذپذیری می تواند یک دید کلی نسبت به عمر سازه به ما بدهد. یکی از دلایل انتخاب این موضوع وجود داده های به نسبت کم در این زمینه و اهمیّت نفوذپذیری در سازه های مجاور عوامل خورنده می باشد. هدف اساسی که در این پایان نامه مورد بررسی قرار می گیرد، مقایسه نفوذپذیری دو نوع بتن (عادی و خودتراکم) می باشد. لذا برای دستیابی به این مطلب می بایستی که ابتدا با توجه به آیین نامه های موجود دست به ساخت این دو نوع بتن زده شود. در این تحقیق علمی، ابتدا با استفاده از آیین نامه aci دست به ساخت بتن زده شد که پس از ساخت اولین طرح اختلاط و نمونه، اشکالات موجود در طرح ها که اعم از اصلاح دانه بندی، اصلاح سیمان مصرفی و شیوه های اختلاط بود، مرتفع گردید و برای این کار نمونه های پیش آزمایشی ساخته شد. برای اصلاح دانه بندی از نمودار دانه بندی power 45 استفاده گردیده و اصلاح سیمان و شیوه های اختلاط نیز با استفاده از تجربه عملی در کارهای موجود بدست آمد. پس از ساخت نمونه های پیش آزمایشی ساخت نمونه های شاهد بتن عادی با نسبت آب به سیمان یکسان انجام پذیرفت و در شرایط آزمایش گاهی تا روز آزمایش تحت عمل آوری قرار گرفتند. یکی از اهدافی که برای بهتر انجام شدن مقایسه بین این دو نوع بتن انجام گرفت. انتخاب نسبت آب به سیمان یکسان جهت مقایسه ای مناسب تر بود و در طی مراحل ساخت تمامی فاکتورها ثابت و تنها یک فاکتور تغییر داده می شد تا از چگونگی تغییر این عامل بدرستی آگاهی پیدا شود. پس از ساخت نمونه های بتن عادی جهت مقایسه با بتن خودتراکم، این نوع بتن نیز با توجه به آیین نامه aci و تجارب کاری ساخته، و از دو نوع افزودنی معدنی نیز استفاده گردید. این نمونه ها علاوه بر آنکه از نظر مقاومتی (مقاومت فشاری و کششی) با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفته اند از نظر دوامی (نفوذپذیری) نیز مورد مقایسه قرار گرفتند، که هدف از این پایان نامه فقط رسیدن به مقایسه ای بین این دو نوع بتن می باشد.

امروزه استفاده از میانقاب های مصالح بنایی در قاب های بتن مسلح در بسیاری از سازه های بتنی در حال افزایش می باشد. این امر، حساسیت بررسی دقیق تر و شناخت کافی از رفتار این میانقاب ها و تاثیر آنها بر عملکرد قابهای بتن مسلح را آشکار می سازد. با توجه به اهمیت این موضوع ، در تحقیق حاضر، عملکرد قابهای بتن مسلح دارای میانقاب های بنایی بدون بازشوو دارای بازشو و مدلسازی اثر بازشو در این قابها ، مورد مطالعه قرار گرفته است. در این رابطه ، رفتار دینامیکی غیرخطی قاب ها و نیز رفتار پلاستیک مصالح در تحلیل قاب ها در حالت های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، مدلسازی و تحلیل قابها به روش اجزاء محدود با استفاده از نرم افزار abaqus انجام شد و چندین مدل شامل قاب بدون میانقاب، قاب دارای میانقاب کامل و قاب با میانقاب دارای بازشو با مساحت های 15، 25، 50 و 75% ساخته شده و تحلیل گردید. بارهای جانبی و لرزه ای به قابها اعمال گردید و نتایج بدست آمده از تحلیل ها شامل تنش ها، تغییرمکان ها و نمودارهای بار-تغییرمکان مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان دادند که بیشترین سختی و کمترین تغییر مکان متعلق به قاب دارای میانقاب بدون بازشو بوده و با افزایش مساحت بازشو، تغییرمکان ها افزایش می یابد. حالت بحرانی تر تنش ها در گوشه های بازشوها نیز قابل توجه می باشد.

مدل سازی خرپایی یکی از روش های تحلیل سازه های بتن مسلح معمولی و پیش تنیده است که با تبدیل حالات پیچیده تنش به مجموعه ای از مسیرهای ساده تنش باعث ساده سازی انواع سازه های پیچیده بتنی می-گردد. این مسیرهای انتقال به صورت اعضای دو نیروییِ همراستا با جهت مسیر تنش ها مدل می گردد. مجموعه این اعضای دو نیرویی یک عمل کرد خرپایی را تشکیل می دهد. از جمله اعضای سازه ای که بر اساس این مدل تحلیل و طرّاحی می شوند می توان کربل ها، تیرهای عمیق، نواحی اتّصال تیر-ستون، تیرهای انتقالی، سرپوش شمع ها، دیوار پی ها، سازه های دریایی و دیوارهای برشی کوتاه را نام برد. که از این میان تیرهای عمیق دارای کاربردهای متنوّع تر و گسترده تری هستند. در این پژوهش مدل مزبور به عنوان موضوع اصلی مورد بررسی قرار گرفته که به این منظور چند نمونه تیر عمیق با استفاده از نرم افزار abaqus مدل سازی و با روش المان محدود آنالیز شدند. 12 نمونه تیر عمیق با نسبت دهانه برشی به ارتفاع موثر مقطع که از 1 تا 5/1 متغییر است تحلیل شده اند. در مدل سازی از بتن با مقاوم mpa 24 و درصدهای متنوّع آرماتورهای برشی عرضی استفاده شده است، همچنین در این مدل ها اثر دو نوع بارگذاریِ متمرکز دو نقطه ای استاتیکی و بارگذاری دینامیکی ضربه ای مورد ارزیابی قرار گرفته اند. با توجه به نتایجِ تحلیل، مساحت آرماتورهای برشی عرضی در افزایش ظرفیّت برشی مدل خرپایی موثّر بوده و کاهش نسبت دهانه برشی به ارتفاع موثّر مقطع باعث کاهش اثر نرم شدگی بتن می شود، همچنین تحت اثر بارهای دینامیکی ضربه ای، ضریب کاهش مقاومت بتن نسبت به حالت بارگذاری استاتیکی، کمتر است.

چکیده ندارد.