احداث تقاطع های غیرهمسطح در شبکه خیابان های شریانی فشرده شهری با هدف جداسازی مکانی جریانهای ترافیکی و ایجاد جریان ترافیک پیوسته و کم شدن زمان تاخیر و افزایش ظرفیت تقاطع ها صورت میگیرد. ولی تجربه نشان داده است احداث یک تقاطع غیر همسطح می تواند باعث افزایش زمان سفر و تاخیر در شبکه خیابانهای شریانی فشرده شهری و تقاطع های مجاور آن شود که این عمل مغایر با هدف اصلی احداث تقاطع غیرهمسطح و ضرورت وجود آن می باشد. در این پایان نامه به بررسی نحوه تاثیر پذیری شاخصهای ترافیکی شبکه خیابان های شریانی فشرده شهری در اثر احداث تقاطعهای غیر همسطح پرداخته شده است. بدین منظور با استفاده از نتایج شبیه سازی ریز نگر ترافیک در یک شبکه فرضی حساسیت شاخص های جریان ترافیکی شبکه خیابانهای شریانی فشرده شهری و روابط آنها بر اساس تئوری دو سیال مورد بررسی قرار گرفته است. مدل دوسیال توصیف وسایل نقلیه متحرک و متوقف در سیستم را شامل می شود. این تئوری روابط نسبتاً ساده ای ما بین زمان حرکت متوسط و زمان ایستادن متوسط در شبکه ایجاد میکند. مدل شبیه سازی ریز نگر با استفاده از نرم افزار corsim صورت گرفته است. نتایج با مقایسه دو وضعیت شبکه در حالت تقاطع چراغ دار و تقاطع غیرهمسطح تحت شرایط مختلف هندسی و ترافیکی فرضی در دو بخش جداگانه بیان شده است. نتایج حاصل از این دو بخش نشان می دهد با احداث تقاطع غیرهمسطح میزان تاخیر کل و پارامتر fs در شبکه افزایش و میزان سرعت متوسط و جریان عبوری کاهش می یابد.