به منظور مطالعه سنگ شناسی و فسیل شناسی روزنبران پرمین در ناحیه بوکان، برش چینه شناسی سرچاوه در شرق شهرستان بوکان، آذربایجان غربی انتخاب شده است. ضمن مطالعه سنگ شناسی و ویژگیهای تکتونیکی توالی پرمین در برش مذکور، 83 نمونه جهت مطالعه میکروپالئونتولوژی برداشت شده است. ردیف رسوبی پرمین در برش چینه شناسی سرچاوه با ضخامت واقعی 820 متر از پایین به بالا شامل 3 واحد سنگ چینه ای دورود به ضخامت 200 متر، روته به ضخامت 533 متر و سازند نسن 66 متر می باشد. توالی مذکور به طور همشیب اما ناپیوسته توسط نهشته های سازند الیکا به سن تریاس پیشین و میانی پوشیده می شود و مرز زیرین فاقد رخنمون می باشد. بررسی مقاطع نازک تهیه شده از سنگهای دریایی پرمین منجر به شناسایی 36 جنس و 26 گونه مربوط به 14 خانواده از روزنبران، 3 گونه وابسته به 5 جنس از جلبکهای سبز و قرمز شده است. براساس پراکندگی جامعه روزنبران شناسایی شده و مقایسه این مجموعه با روزنبران ردیف های دریایی پرمین در البرز و آذربایجان و همچنین باتوجه به موقعیت چینه شناسی، سن سازند دورود آسیلین- ساکمارین، سازند روته کوبرگندین - مورگابین (پرمین میانی) و سازند نسن، جلفین از پرمین پسین تعیین شده است. این مطالعه بیانگر سن اشکوب میدین از اواخر پرمین میانی برای نهشته های بوکسیتی - لاتریتی می باشد. بررسی مقاطع نازک نشان می دهد که همانند البرز، توالی پرمین در این بخش نیز فاقد تنوع روزنبران فوزولینیدی بوده و جامعه شاخص روزنبران مورد مطالعه شامل روزنبران تک ردیفی، روزنبران وابسته به خانواده palaeotextulariidae و روزنبران وابسته به خانواده globivalvulinidae می باشد. از جامعه روزنبران شاخص کوبرگندین - مورگابین می توان به جنس های climacammina، globivalvulina، cribrogenerina، palaeotextularia، deckerella، pachyphlioa، geinitzina، frondinodosaria، staffella، sphaerulina ، nankinella و از جامعه روزنبران شاخص جلفین نیز به جنسهای شاخص rectostipulina، dagmarita، frondina، baisalina، chusenella و paraglobivalvulinoides septulifera اشاره کرد. پراکندگی عمودی جامعه روزنبران شناسایی شده در برش چینه شناسی سرچاوه منجر به معرفی 3 بایوزون تجمعی به نامهای langella – climacammina و neoendothyra – globivalvulina به سن کوبرگندین - مورگابین و بایوزون تجمعی rectostipulina – dagmarita مربوط به جلفین شده است.

جهت زیست چینه شناسی کربونیفر زیرین برش چینه شناسی دره جیرود در شمال شرق تهران انتخاب گردید. ردیف رسوبی کربونیفر زیرین در دره جیرود با ضخامت واقعی 220 متر به صورت غیرهمشیب اما ناپیوسته بر روی سازند جیرود به سن دونین و زیر سازند دورود به سن پرمین قرار دارد. همراه با مطالعه سنگ شناسی و وی‍ژگیهای تکتونیکی 35 نمونه جهت مطالعه کنودونت و 50 نمونه جهت مطالعه میکروپالئونتولوژی برداشت شد. با بررسی نمونه های کنودونت 5 جنس و گونه شناسایی شد و با بررسی مقاطع نازک از سنگهای کربونیفر زیرین 15 جنس و گونه از فرامینیفرها متعلق به 11 خانواده شناسایی شده است. همچنین چند جنس از بقایای ماهیها، 2 جنس از بریوزوآها، 1جنس از براکیوپودها، دو نمونه پربلماتیک و 1جنس از مرجان ها در این مطالعه شناسایی شده اند. بر اساس مطالعات انجام شده به خصوص مطالعات مربوط به پراکندگی جامعه کنودونت ها و فرامینیفرها و با عنایت به موقعیت چینه شناسی سازند مبارک در دره جیرود را به سن کربونیفر پیشین (تورنزین تا ویزئن) میتوان نسبت داد. از جامعه فرامینیفرهای شاخص تورنزین به جنس های زیر میتوان اشاره کرد: archaesphaera، bisphaera، paleospiroplectammina، neobrunsiina جنس های فرامینیفرهای شاخص ویزئن عبارتند از: banffella، dainella، darjella دو بایوزون تجمعی بر اساس پراکندگی عمودی جامعه فرامینیفرها در برش دره جیرود معرفی گردید: 1) earlandia – bisphaera- archaesphaera assemblage zone 2) septabrunsia – dainella – endothyra assemblage biozone کنودونتهای شاخص یافت شده در سازند مبارک در دره جیرود شامل جنس های زیر می باشد: polygnathus inornata rostrata, polygnathus longiposticus , polygnathus communis communis , polygnathus symmetricus, pseudopolygnathus primus که همگی سنی معادل کربونیفر زیرین را به سازند مورد مطالعه نسبت می دهند. بر اساس کنودونتهای به دست آمده 2 بیوزون کنودونتی به شرح زیر وجود دارد. lower duplicata zone1- بیوزون کنودونتی polygnathus. inornatus rostratus بر اساس گونه شاخص sandbergi- l.crenulata zone2 - بیوزون کنودونتی pseudopolygnathus primus بر اساس گونه شاخص واژگان کلیدی: کربونیفر- سازندمبارک- زیست چینه نگاری- کنودونت- فرامینیفر- البرزمرکزی

دراین مطالعه یک مقطع چینه شناسی از نهشته های سازند قم در برش چینه شناسی کهک در جنوب قم واقع در شمال باختری ایران اندازه گیری شده است. ضخامت رخنمون سازند قم درمقطع کهک 141.2 متر بوده و عمدتاً متشکل از سنگ آهک، آهک ماسه ای و ماسه سنگ است. در برش مذکور74 نمونه جهت مطالعه میکروپالئونتولوژی برداشت شده است. بررسی مقاطع نازک تهیه شده از سنگهای رسوبی الیگوسن– میوسن منجربه شناسایی14جنس و26 گونه مربوط به روزنبران بنتیک و3 جنس وگونه ازخانواده ی جلبک های کورالیناسه آ و1جنس وگونه ازمرجان ها و1جنس وگونه از بریوزوآها گردید. برش چینه شناسی مورد پژوهش براساس مطالعات دقیق دیرینه شناسی شامل عضو بی نام ، c1، f ، از برش الگوی سازند قم بوده و سنی معادل روپلین- شاتین وآکیتانین– بوردیگالین دارد. دربرش کهک مرز زیرین سازند قم بصورت پوشیده است ومرز فوقانی این واحد با سازند قرمز فوقانی بصورت هم شیب است. براساس روزنبران شاخص شناسایی شده، از قاعده به سمت رأس 4 زون زیستی تجمعی در برش کهک شناسایی شده است. به علت شباهت مجموعه روزنبران کف زی سازند قم و سازند آسماری و نبود یک زون بندی زیستی رسمی برای سازند قم، از زون بندی زیستی( laursen et al., (2009 که برای سازند آسماری ارائه شده است، جهت مطالعات زیست چینه شناسی و تعیین سن نسبی نهشته های سازند قم درمقطع مورد مطالعه استفاده شده است. همچنین مطالعات انجام شده برروی ریزرخساره ها وتجمعات فسیلی نهشته های سازند قم درمقطع مورد مطالعه منجر به بازسازی مدل رسوبی سازند قم در این ناحیه گردیده است. براساس مطالعات چنین به نظر می رسد که سازند قم دربرش کهک در یک رمپ کربناته نهشته شده است. میکروفاسیس های ارائه شده در این برش در بخش های ، میانی ودرونی از رمپ کربناته نهشته شده اند.از لحاظ ریز رخساره ای جمعاً 7 ریز رخساره کربناته در 74 مقطع نازک مورد مطالعه قرار گرفته است که معادل با کمربندهای رخسارهای 7 و 8 ازطبقه بندی ویلسون و کمربندهای رخساره ای2و5و7 از طبقه بندی باکستون و پدلی می باشند: lepidocyclinds bioiclastic packstone(رمپ میانی) /coral boundstone /(رمپ میانی) میانی)algal wackstone- packstone /(رمپ میانی)miliolid bioclastic wackestone- packestone) رمپ داخلی (/miliolid denritina bioclastic wackstone – packston) رمپ داخلی ( / milliolid borelis wackestone - packstone) رمپ داخلی

چینه شناسی و فسیل شناسی سازند دلیچای با 111 متر ستبرا متشکل از تناوب سنگ آهک چرتی و مارنی و مارن سبزرنگ در برش بشم در باختر دامغان (محدوده ساختاری البرز خاوری) مورد مطالعه قرار گرفته است. ردیف های رسوبی سازند دلیچای در این برش از لحاظ تغییرات لیتولوژیکی، به 4 عضو غیر رسمی قابل تقسیم می باشند. مرز زیرین سازند دلیچای با یک ناپیوستگی موازی بر روی سازند شمشک قرار دارند و در مرز بالایی بطور هم شیب و با گذر تدریجی توسط سنگ آهک های ستبرلایه سازند لار پوشیده شده اند. نمونه های فسیلی جمع آوری شده از بخش های مختلف سازند دلیچای در این برش عبارتند از آمونیت ها، بلمنیت ها، اسفنج ها، بازوپایان و خارپوست. مطالعات زیستی در این برش براساس فونای آمونیتی انجام شده است و براین اساس درحدود 600 عدد آمونیت از بخش های مختلف این سازند جمع آوری شده است که 268 نمونه دارای وضوح کافی و قابل شناسایی بوده اند و متعلق به خانواده های زیر می باشند : phylloceratidae , oppeliidae , stephanoceratidae , morphoceratidae , prisphinctidae , reineckiidae براساس مطالعات انجام شده بر روی فونای آمونیتی قابل شناسایی، برای سازند دلیچای در منطقه باختر دامغان (برش بشم)، 6 خانواده، 15 جنس، 29 گونه و 5 بیوزون شناسایی شده اند و بر این اساس، سن باژوسین پسین ؟ – کالووین پسین، معادل بیوزون های استاندارد zigzag zone، anceps zone ، jason zone ، coronatum zone، athleta zone در نظر گرفته شده است. فونای آمونیتی در این برش، ارتباط نزدیکی با فونای شناخته شده در شمال باختری اروپا و مدیترانه دارد و و از نظر زیست جغرافیایی به استان زیستی ساب مدیترانه تعلق دارد.

مطالعه چینه شناسی رسوبات پرمین کوه لاکفتری در شمال شرق اصفهان 70 متر ضخامت دارند و شامل تناوبی از سنگ آهک های متوسط تا ضخیم لایه و ماسه سنگ و آهک خاکستری رنگ همراه با میان لایه ماسه ای می باشد.مطالعات زیست چینه نگاری تعداد 21 جنس و 35 گونه از فرامینیفرها را مشخص می کند که در 4 تجمع فسیلی مورد مطالعه قرار گرفته اند: 1. globivalvulina vonderschmitti, pachyphloia sp., langella conica, protonodosaria sp., geinitzina taurica, neoendothyra sp., geinitzina uralica, endothyra sp., langella sp., nankinella sp. 1, neoendothyra sp., nankinella sp., neoendothyra reicheli 2. cribrogenerina sp., deckerella sp.,paleotextularia sp, geinitzina reperta, geinitzina postcarbonica, langella perforata, pachyphloia sp. 1, geinitzina sp., pachyphloia schwageri, pachyphloia cukurkoyi, baisalina sp.,pachyphloia iranica, pseudolangella fragilis, climacammina sphaerica,climacammina valvulinoides 3. dagmarita chanakchiensis, climacammina sp., deckerella composita, agathamina pusilla, geinitzina taurica, neodiscus sp., 4. langella acantha , langella cukurkoyi, climacammina moelleri, از لحاظ ریز رخساره ای جمعاً 10 ریز رخساره کربناته در 62 مقطع نازک مورد مطالعه دقیق قرار گرفته است : مادستون بیوکلاستی/ وکستون بیوکلاستی / پکستون بیوکلاستی فرامینیفرا و خارپوست دار/ پکستون - گرینستون بیوکلاستی/ گرینستون بیوکلاستی فرامینیفرا و خارپوست دار/ گرینستون بیوکلاستی اینتراکلاست دار/پکستون بیوکلاستی جلبک و گاستروپود دار/ وکستون بیوکلاستی جلبک و فرامینیفر/ مادستون بیوکلاستی استراکددار/ پلوئیدال گرینستون فسیل های مطالعه شده سن مرغابین پسین – جلفین زیرین را برای این رسوبات نشان می دهند

چکیده ندارد.