هدف پایان نام? حاضر این است که تأثیر پذیری متون اخلاقی فارسی از سد? سوم تا هفتم هجری را در چهار اثرمنتخب (قابوسنامه، کیمیای سعادت، کلیله و دمنه و گلستان) از کلام حضرت علی(ع) در نهج البلاغه مورد بررسی قرار دهد. با توجه به اینکه ازهمان ادوار نخستین ادب فارسی، سخنوران و ادیبان اثرخودرا با سخنان حضرت آراسته اند و جهت حرمت بخشی به آثار خود و جاویدان ساختن آنها به دامن قرآن و حدیث آویخته اند، هرچهار اثر نامبرده به نوعی از سخنان علی (ع) تأثیر پذیرفته اند، گاه عین کلام حضرت را در اثر خویش نقل کرده اندو گاه مفهوم سخن را عنوان ساخته اند. البته این تأثیر پذیری بیش از هر چیز از مفهوم است تا منطوق.میزان این تأثیرپذیری به نظر می رسد در کیمیای سعادت بیشتر باشد چرا که دایر? مباحث اخلاقی در این اثرگسترده تر است و به جزئیات بیشتری توجه دارد. این تأثیر در گلستان سعدی به علت آمیختگی نظم و نثر و بهر? ادبی بیشتر دشوارتر حس می شود، اما به صورت ترجمه، تفسیرومضمون برداری و برآیند سازی مشهود است.

این رساله نقد و بررسی تطبیقی شروحی است که بر منظومه هفت پیکر نوشته شده است. از شروحی که بر این مثنوی نوشته شده، می توان به شرح و توضیح استادانی همچون حسن وحید دستگردی، بهروز ثروتیان، عبدالمحمد آیتی و برات زنجانی اشاره کرد. با اینکه شروح نامبرده از اهمیت و ارزش بسیاری برخوردارند، اما باید اذعان داشت که در بخشی از آنها ابهاماتی راه یافته که باعث بدفهمی و گاه دور شدن خواننده از معنی درست بیت گردیده است. با توجه به اینکه نقد و بررسی یک اثر گامی موثر در شکوفایی آن است؛ لذا در این رساله ضمن قدردانی از زحمات شارحان محترم، به نقد و بازبینی این شروح پرداخته، برخی از این اشکالات و کاستی ها را مورد بررسی قرار می دهیم، تا شاید هدف والای شارحان که همانا ایضاح مطالب و شرح دشواریهای متون است به نحو احسن محقق شده، زمینه ای برای بسط موضوع نقد ادبی در عرصه ادب فارسی گردد.

درگستره ی زبان و ادب فارسی، در زمینه ی بلاغت، آثار فراوانی پدید آمده است . اگر چه آثاری چون ترجمان البلاغه، حدائق السحر، المعجم، کنزالفواید، معیار جمالی ، حقایق الحدایق و... مجموعه ای از رساله هایی را تشکیل می دهند که در این زمینه، برای ما بازمانده است -علی رغم تلاش های مولفان- تحول جدی در این فن روی نداده است در نیم قرن اخیر، در این باب، مطالبی جسته وگریخته نوشته شده، که البتّه تغییری در اصول آنها مشاهده نمی شود. هیچکدام از این کتاب ها در تدوین و تبویب و اصول مطالب، طرح نو و ابتکاری از خود نشان نداده اند. در بعضی از کتابها نیز اشتباهات بسیاری که نتیجه عدم دقت و توجه در ارائه مفاهیم و معانی است مشهود است، تاجایی که غلط های فاحش زیباشناسی عیناً تکرار شده است . بعلاوه مقایسه ی اجمالی کتاب های بلاغی نظرخواننده رابه تناقض واختلاف نظر درتعاریف وارائه ی شواهد ونیز ایستایی وتقلید معطوف می دارد . برهمین اساس تطبیق ونقد کتابهای بلاغی امری بسیار ضروری است تاهم بلاغت دوستان را سودمند افتد و هم بلاغت پژوهان را از سردرگمی برهاند. ازمیان کتاب ها یی که در دوران اخیر در باب بلاغت و صور خیال تألیف شده است می توان به کتاب های معانی بیان همایی ، تجلیل، کزازی، شمیسا، علوی مقدم و اشرف زاده اشاره کرد که همراه با کتاب های، هنجار گفتار و معالم البلاغه در این رساله به تطبیق و نقد و بررسی بخش« بیان » آنها خواهیم پرداخت .

کتاب ذخیره خوارزمشاهی (نگاشته سید اسماعیل جرجانی)، از بنیان های گران سنگ طب سنتی ایران و دانشنامه ای کمابیش بی کاست و نقصان، از دانستنی های پزشکی تا زمان مولف است که به زبان پارسی شیوا و به گونه ای آسان یاب نگاشته شده است. نگارنده این کتاب، سید اسماعیل جرجانی، پزشک و داروشناس نام آشنا (ف.531 ق) و صاحب «تصانیف دانش افزا» چون الاغراض الطبّیه و المباحث العلائیه، خُفّی علایی و یادگار است. ذخیره خوارزمشاهی به نام قطب الدین محمد خوارزمشاه به نگارش درآمده است و بر بنیاد تبویب قدیم، دربردارنده نه کتاب اصلی و دو کتاب افزوده است؛ هر کتاب دارای چندین گفتار و هرگفتار، حاوی چند باب است. نسخه پاکیزه و کاملی که به سال 603 هجری کتابت شده و در اندازه اصلی، به صورت عکسی به چاپ رسیده است، 745 صفحه (در قطع رحلی) دارد. پارسی گویی و پارسی گُزینی اسماعیل جرجانی در روزگاری که زبان تازی، زبان دانش و ابزار پیوند با جهان دانش بود، شایسته تامل است. او کوشیده است تا برای واژگان و مصطلحات طبی و دارویی از برابرهای فارسی استفاده کند؛ اما برای آن که این پارسی نویسی، کارکرد و دلالت زبان را خدشه دار نکند، در بیشتر موارد ابتدا واژه عربی را که در آن روزگار مرسوم تر بوده به دست داده و سپس برابرِ پارسی آن را ذکر کرده است. این برابر نهاده های فارسی در آثار جرجانی، به ویژه در کتاب «ذخیره» پرشمار است؛ در این رساله ما شماری از لغات دشوار، تعبیرات و مصطلحات طبی و دارویی را معنا کردیم و برابرهای فارسیِ کتاب را با توضیحات و شواهدی از متون نظم و نثر آورد یم؛ ابتدا جمله را از کتاب ذخیره نقل کردیم و سپس توضیحات و شواهد آن را از متون نظم و نثر به دست دادیم.

هر چهار اثر مورد بررسی در پایان نامه به نحوی از نهج البلاغه اثر پذیرفته اند برخی از ساختار کلام مولا تاثیر گرفته اند مانند گاست هدف پایان نام? حاضر این است که تأثیر پذیری متون اخلاقی فارسی از سد? سوم تا هفتم هجری را در چهار اثرمنتخب (قابوسنامه، کیمیای سعادت، کلیله و دمنه و گلستان) از کلام حضرت علی(ع) در نهج البلاغه مورد بررسی قرار دهد. با توجه به اینکه ازهمان ادوار نخستین ادب فارسی، سخنوران و ادیبان اثرخودرا با سخنان حضرت آراسته اند و جهت حرمت بخشی به آثار خود و جاویدان ساختن آنها به دامن قرآن و حدیث آویخته اند، هرچهار اثر نامبرده به نوعی از سخنان علی (ع) تأثیر پذیرفته اند، گاه عین کلام حضرت را در اثر خویش نقل کرده اندو گاه مفهوم سخن را عنوان ساخته اند. البته این تأثیر پذیری بیش از هر چیز از مفهوم است تا منطوق.میزان این تأثیرپذیری به نظر می رسد در کیمیای سعادت بیشتر باشد چرا که دایر? مباحث اخلاقی در این اثرگسترده تر است و به جزئیات بیشتری توجه دارد. این تأثیر در گلستان سعدی به علت آمیختگی نظم و نثر و بهر? ادبی بیشتر دشوارتر حس می شود، اما به صورت ترجمه، تفسیرومضمون برداری و برآیند سازی مشهود.لستان برخی محتوا را گرفته اند مانند کیمیای سعادت و کلیله و دمنه به هر حال رمز ماند گار ی شان تاثیر از کلام مولاست

هدف پایان نام? حاضر این است که تأثیر پذیری متون اخلاقی فارسی از سد? سوم تا هفتم هجری را در چهار اثرمنتخب (قابوسنامه، کیمیای سعادت، کلیله و دمنه و گلستان) از کلام حضرت علی(ع) در نهج البلاغه مورد بررسی قرار دهد. با توجه به اینکه ازهمان ادوار نخستین ادب فارسی، سخنوران و ادیبان اثرخودرا با سخنان حضرت آراسته اند و جهت حرمت بخشی به آثار خود و جاویدان ساختن آنها به دامن قرآن و حدیث آویخته اند، هرچهار اثر نامبرده به نوعی از سخنان علی (ع) تأثیر پذیرفته اند، گاه عین کلام حضرت را در اثر خویش نقل کرده اندو گاه مفهوم سخن را عنوان ساخته اند. البته این تأثیر پذیری بیش از هر چیز از مفهوم است تا منطوق.میزان این تأثیرپذیری به نظر می رسد در کیمیای سعادت بیشتر باشد چرا که دایر? مباحث اخلاقی در این اثرگسترده تر است و به جزئیات بیشتری توجه دارد. این تأثیر در گلستان سعدی به علت آمیختگی نظم و نثر و بهر? ادبی بیشتر دشوارتر حس می شود، اما به صورت ترجمه، تفسیرومضمون برداری و برآیند سازی مشهود است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

از آنجا که غایت و نهایت و مقصد همه صوفیان و عارفان از آن همه ورع و زهد و تحمل سختیها، رسیدن به حقیقت مطلقه و ارتباط با مبدا هستی بوده، و تحقق این امر جز از طریق شهود و درون بینی و اشراق امکانپذیر نبوده است . در طول قرون گذشته عرفان و تصوف به عنوان شاخه ای از معرفت بشری صحنه تعاطی افکار و تعارضهایی بوده است که منجر به پیدایش تعاریف و اصطلاحات گوناگون در این قلمرو گردیده است ، زمینه های فکری، مذهبی، فرهنگی، عرفانی و اعتقادی صوفیان مبنی بر پوشیده داشتن افکار و عقاید خود، در پیدایش این اصطلاحات رمزآلود موثر بوده است . تعاریف و اصطلاحاتی که متصوفه در سخنان خود به کار برده اند ترجمان احوال و مقامات و مراتب هر یک از آنان می باشد، و اگر چه ظاهرا گفته های آنها با یکدیگر مغایر و حتی متناقض است ، اصل و پایه اعتقادات آنها یکی است ، و این اختلاف ناشی از دیدگاه آنهاست ، مولوی می گوید: "از نظر گاه است که مغز وجود اختلاف مومن و گبر و جهود" (مثنویˆدفتر سوم) در این مجموعه که تحقیقی در زمینه اصطلاحات عرفانی و صوفیانه کتابهای "شرح گلشن راز، کیمیای سعادت ، مرصادالعباد و مصباح الهدایه" می باشد: سعی گردیده تا با استخراج کلیه اصطلاحات عرفانی چهار اثر و مقایسه نظریات مولفان آن آثار، دیدگاههای گوناگون آنان در زمینه اصول و مبانی عرفان و تصوف مورد بررسی قرار گیرد.