هدف از انجام این تحقیق بررسی روابطِ کارکردهای یادگیری مشاهده ای با عملکرد ورزشی انفرادی و گروهی دانشجویان تربیت بدنیِ دانشگاه شهید چمران بود. روش تحقیق حاضر توصیفی- همبستگی است و جامعه آماری آن شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر تربیت بدنی ورودی 84 و 85 می باشد (120n=) که در بین آنها پرسشنامه کارکردهای یادگیری مشاهده ای به صورت تصادفی بین 85 نفر به عنوان نمونه آماری توزیع گردید (37 دختر و 48 پسر) (85n=). این پرسشنامه توسط کامینگ و همکاران (2005) ساخته شده است که پایایی پرسشنامه را برای خرده مقیاس های مهارت، استراتژی و عملکرد به ترتیب 79/0، 77/0 و 88/0 گزارش کرده اند. همچنین برای بدست آوردن روایی این پرسشنامه از تحلیل عاملی استفاده شد. نتایج 80/0kmo= و آزمون بارتلت در سطح 001/0 معنی دار بود. همچنین پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ برابر 90/0 می باشد که بیانگر پایایی بالای این پرسشنامه می باشد. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، ارتباط داده های حاصل با نمره عملکرد ورزشیِ آزمودنی ها در ورزش انفرادی (شنا) و ورزش گروهی (والیبال)، به وسیله آزمون ضریب همبستگی پیرسون تعیین شد. یافته های توصیفی نشان داد که در بین سه کارکرد یادگیری مشاهده ای، کارکرد مهارت، بیشترین و کارکرد استراتژی، کمترین کاربرد را در بین دانشجویان دختر در هر دو ورزش انفرادی و گروهی دارد. و در آزمودنی های پسر، کارکرد عملکرد، بیشترین و کارکرد استراتژی، کمترین کاربرد را در هر دو ورزش انفرادی و گروهی دارد. همچنین یافته های استنباطی بیانگر این بود که کارکرد "عملکرد" و "مهارت" یادگیری مشاهده ای با عملکرد ورزشی انفرادی دانشجویان دختر تربیت بدنی رابطه معنی دار دارد. به علاوه، کارکرد "مهارت" یادگیری مشاهده ای با عملکرد ورزشی انفرادی دانشجویان پسر تربیت بدنی رابطه معنی دار دارد.