این پژوهش به بررسی چگونگی تاثیر اعتقادات شیعی بر هنر و معماری مازندران با تاکید بر برج های آرامگاهی این منطقه تا انتهای دوره قاجار می پردازد. روش گردآوری اطلاعات، تلفیقی از شیوه کتابخانه ای و میدانی بوده و از عکاسی و نویسه برداری برای این کار استفاده شده است. تعداد نمونه هایی که بصورت میدانی مورد بررسی قرار گرفته اند، 290 مورد بود که از میان آنها، 10 مورد بعنوان نمونه های دارای ارزش های فرهنگی و زیبایی شناسانه معرفی شده اند. نتایج پژوهش نشان می دهد اندیشه های مذهبی تشیع، تاثیری عمیق هم در صورت و هم در باطن آثار و بناهای مورد پژوهش داشته است. این تأثیر به دو صورت در آفریده های مردمی بومی منطقه تأثیر گذاشته است که عبارتند از نقش آفرینندگی در ایجاد و تغییر کاربری بنا ها و دیگری الهام بخشی در مضامین مورد استفاده به جهت آذین گری بنا ها و آثار مرتبط. بعلت فرسایش ناشی از شرایط آب و هوایی و نیز صدمات ناشی از سرقت های سودجویان، آثار باقی مانده اندک و مخدوش می باشند که می باید اقدامات علمی جهت نگهداری از این گنجینه ها صورت پذیرد. فصول مختلف این پژوهش، به بررسی مختصر تاریخ و جغرافیای مازندران، مختصر تاریخ سیاسی تشیع در تبرستان، نمادهای مذهبی تشیع، اعداد و اشکال مقدس، رنگ ها و نمودهای قرآنی آنها، ساختار فیزیکی برج ها، مواد و مصالح، پیشینه برج سازی، و در نهایت بررسی و ارائه اسناد بدست آمده در جریان پیگیری فرضیه های پژوهش در قالب تصاویر می پردازد.

در این پایان نامه به بررسی سبک های معماری و سبک شناسی معماری پرداخته شده است و برج مقبره های مازندران بعنوان یک بخش قابل توجه در معماری ایران بطور تطبیقی و تحلیلی با خود و دیگر مناطق مورد مطالعه قرار گرفته اند.