نام پژوهشگر: حسین کرباسچی
حسین کرباسچی محمد حسین توکلی
گرمای القایی یکی از پرکاربردترین فرآیندها در عملیات حرارتی است. این فرآیند دارای مزیت های زیادی است که از جمله می توان از: پاک، سریع، بازده بالا و کنترل خودکار نام برد. از این فرآیند در گرمادهی به طور مستقیم در گستره زیادی از مواد رسانا استفاده می شود که می توان به جامد رسانا (فلزات)، مایع رسانا(مذاب فلزات و الکترولیت ها) و گازهای رسانا (پلاسما) اشاره کرد. به علاوه در روش غیرمستقیم می توان گرما را در یک بوته رسانا ایجاد نمود و سپس گرما را به روشهای مختلف انتقال گرما به ماده مورد نظر انتقال داد. گرمای القایی ترکیب پیچیده ای از الکترومغناطیس، انتقال گرما و پدیده های متالوژیکی است. در این پایان نامه قسمت الکترومغناطیسی این فرآیند مطالعه شده است. بدین منظور در ابتدا یک مدل ریاضی برای این فرآیند شرح داده شده است. در مرحله بعد برای بررسی صحت این مدل، شرایط مرزی معادلات ماکسول روی سطوح پیکربندی سیستم محاسبه می گردد. در مراحل بعدی نیز پارامترهای مختلف سیستم از جمله چگالی جریان القایی و گرمای القایی، برای یک پیکربندی نمونه محاسبه می شود. در نهایت تاثیر تغییر برخی پارامترهای سیستم از جمله ضخامت و ارتفاع قطعه کار و فرکانس جریان ورودی در این فرآیند بررسی می شود.