از زمان های دور انسان از الیاف های کامپوزیت در شکل های مختلف استفاده کرده است. با شروع قرن ( 20 ) بتن های مسلح با فولاد فرم جدید کامپوزیت های سازه ای را درآوردند. در میانه صده پیشرفت کامپوزیت های پلاستیک به عنوان الیاف های کامپوزیت جدید و موثری دیده شدند که frp خوانده می شوند، این مصالح جدید رشد یافته به طور برجسته ای با نسبت مقاومت به وزن بالا و دوام در محیط های خوردگی را توصیف می کنند، که آن ها را به خصوص در سازه های فضایی و صنایع دریایی جذب می کنند. این سیستم های جدید با علامت اختصاری cfft (concrete filled frp tubes) شامل تیوپ های به هم بافته شده ای از مصالح frp می باشند که در دو جهت طولی و عرضی به هم دورپیچ شده اند که قادر به تحمل بار هم در جهت طولی و هم عرضی همانند آرماتورهای طولی و عرضی در سازه های بتنی مسلح با فولاد می باشند. امروزه استفاده از cfft ها به عنوان پایه پل ها و شمع ها عملی و رو به فزونی است. cfft ها به خاطر قالب بندی های دائمی و مسلح نمودن بتن در همان لحظه توسط خود مصالح، بسیار سودمند هستند و نیاز به آرماتور های داخلی را تا حد زیادی از بین برده اند، نیاز به استفاده از قالب بندی های موقت نیز نمی باشد. در این پایان نامه سعی شده رفتار برشی تیوپ های frp پر شده یا بتن توسط نرم افزار abaqus در دو نسبت طول دهانه برشی به قطر 1 و 2 مدل و نتایج مورد بررسی قرار گیرد و با نتایج آزمایشگاهی مشابه مقایسه و کنترل شود. در ادامه پس از تائید صحت نتایج نرم افزاری با نتایج آزمایشگاهی سعی شده است که سایر رفتار های نمونه ها نیز بررسی و پیش بینی شوند. در ادامه رفتار این نمونه ها در صورت عدم حضور آرماتورهای طولی با نرم افزار ذکر شده مورد بحث و بررسی قرار می گیرند. در نهایت پس از بررسی نمونه های بدون آرماتور طولی دیده می شود که رفتار نمونه ها به سمت گسیختگی خمشی پیش می روند و در غیاب آرماتورهای طولی ظرفیت خمشی به شدت کاهش می یابد. همچنین احتمال گسیختگی برشی برای نمونه های بدون آرماتور طولی برای نسبت های پایین تر از 1 پیش بینی می شود. به نظر بهترین حالت استفاده از حداکثر ظرفیت این نوع سازه ها استفاده از تیوپ های frp به صورت همزمان با آرماتورهای طولی می باشد.