بارداری دارای خطر قابل توجهی از حوادث ترومبوآمبولیسم وریدی می باشد. بسیاری از تغییرات مهم در سیستم انعقادی و عروقی، در طی دوران بارداری اتفاق می افتد، بنابر این نادرست نیست که گفته شود، بارداری یک وضعیت با قابلیت افزایش انعقادی می باشد. سندرم تخمدان پلی کیستیک (pcos) نیز به دلیل افزایش مهار کننده فعال کننده پلاسمینوژن=pai-1 (القا شده در اثر انسولین) دارای بیشترین قابلیت مهار فیبرینولایزیس می باشد. بعلاوه هایپوفیبرینولایزیس (در اثر افزایش pai-1)، با از دست دادن بارداری و دیگرعوارض بارداری، که احتمالاً همه در نتیجه اثرات پروترومبوتیک ترومبوفیلی هستند، در بیماران با سندرم تخمدانهای پلی کیستیک وجود دارد. هدف از این مطالعه، بررسی تستهای ترومبوفیلی در خانم های نابارور با سندرم تخمدان پلی کیستیک می باشد، تا در صورت لزوم درمان مطلوب در این بیماران جهت محافظت آنان در مقابل عوارض احتمالی ترومبوتیک در بارداری انجام گیرد. این مطالعه تحلیلی همگروهی بر روی 123 زن نابارور با سندرم تخمدان پلی کیستیک (pcos) به عنوان گروه مورد و 73 زن نابارور با علت نازائی همسر (male factor) به عنوان گروه شاهد انجام شده است که جهت درمان نازایی اقدام کرده بودند. تستهای ترومبوفیلی شامل پروتئینs و apc-resistance در هر دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد: از نظر کمبود پروتئین s، بین گروه مورد و گروه شاهد اختلاف معنی داری وجود ندارد (752/0p= )، و همچنین از نظر مقاومت نسبت به پروتئین c فعال (apc-r)، بین گروه مورد و گروه شاهد اختلاف معنی داری وجود ندارد (603/0p= ). نتیجه گیری: در این پژوهش کمبود فاکتورهای ترومبوفیلی در زنان نابارور با pcos، بیشتر از گروه زنان m.f مشاهده گردید، ولی از نظر آماری این اختلاف معنی داری نبود. 1