هدف این پژوهش « بررسی ارتباط بین عوامل اجتماعی با نگرش دینی جوانان » بود. سوالات تحقیق با در نظر گرفتن چگونگی ارتباط بین عوامل اجتماعی (خانواده، گروه همسالان ، محیط آموزشی و رسانه های ارتباط جمعی) با نگرش دینی جوانان بررسی شدند. در این پژوهش از روش توصیفی از نوع همبستگی استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه الزهراء (س) می باشد که تعداد آنها در سال تحصیلی 88-87، 6675 بود، و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی 365 نفر به عنوان گروه نمونه از بین آنها انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری استفاده شده در این پژوهش شامل دو پرسشنامه محقق ساخته( سنجش نگرش دینی و سنجش عوامل اجتماعی) بود، که اعتبار و روایی آن به دست آمده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی( جدول توزیع فراوانی، نمودار، شاخص های مرکزی و پراکندگی) و آمار استنباطی(آزمون های پارامتری مانند: آزمون معنی دار بودن ضریب همبستگی trو رگرسیون چند متغیره؛ و آزمون های ناپارامتری مانند: یومن وایت نی و کروسکال – والیس) استفاده شد. براساس تقسیم بندی نمره ی نگرش دینی در سه سطح پایین، متوسط و بالا، این تحقیق نشان می دهد که 86 درصد کل آزمودنی ها نمره ی نگرش دینی متوسط به بالا دارند. نتایج این تحقیق همچنان نشان می دهد که بین نمره ی نگرش دینی دانشجویان و مجموعه ی عوامل (خانواده، گروه همسالان، محیط آموزشی و رسانه های ارتباط جمعی) 74 صدم رابطه ی معنی دار وجود دارد. در پایان می توان گفت: بیشترین نقش را به ترتیب خانواده، گروه همسالان، محیط آموزشی و رسانه های ارتباط جمعی در نگرش دینی جوانان دارند.