هدف: در این مطالعه به بررسی میزان شیوع فلج اعصاب خارج چشمی (3 و 4 و 6) در افراد دیابتی پرداختیم. روش مطالعه: این مطالعه به صورت یک بررسی مشاهده ای (observational) توصیفی - تحلیلی (descriptive-analytical) مقطعی (cross-sectional) انجام گردیده است. جامعه مورد بررسی شامل 100 بیمار دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان های امیرالمومنین، بوعلی و طرفه طی سالهای 88 و 89 بود که آنها را با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده (simple random) انتخاب نمودیم. نتایج: 4 بیمار (4 درصد) مبتلا به فلج اعصاب خارج چشمی بودند که 2 مورد عصب شش، 1 مورد عصب چهار و یک مورد در عصب 3 درگیری دیده شد که کلیه بیماران پس از درمان با کورتیکواسترویید بهبود یافته بودند. هیچ یک از فاکتورهای سن، جنسیت و طول مدت ابتلا به دیابت ارتباطی با ابتلای بیماران به فلج اعصاب خارج چشمی نداشتند (p > 0.05).نتیجه گیری: در مجموع، بر اساس نتایج به دست آمده در این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که میزان شیوع فلج اعصاب خارج چشمی در بیماران دیابتی کمتر از 5 درصد است؛ اما از آنجایی که نشان دهنده عدم کنترل بیماری می باشد، نیاز به تشخیص و درمان به موقع آن می باشد.

مقدمه : هتروکرومی یا تفاوت در رنگ معمولا برای عنبیه یا iris تعریف می شود و ناشی از تفاوت در پراکندگی ملانین در قسمتهای مختلف چشم بوده و می تواند بصورت ارثی، ناشی از موزائیسم ژنتیکی یا بیماریهای اکتسابی و تروما ایجاد می شود. شایعترین فرم هتروکرومی آیریس فرم اسپورادیک و ساده آن بوده که بصورت مادرزادی در چشم برخی کودکان دیده می شود. در این مطالعه بر آن شدیم میزان شیوع این پدیده را بررسی کرده و بیماریهای احتمالی همراه با آن را نیز در صورت وجود گزارش کنیم. مواد و روشها : با مراجعه به مدارس مختلف سطح تهران 1900 دانش آموزان بین 12 تا 18 سال را مورد معاینه چشم با نور مزوپیک (غیر مستقیم) قرار داده و رنگ عنبیه چشم ایشان را با چشم طرف دیگر مقایسه کردیم. هر گونه تفاوت رنگی گزارش شده و فرد مبتلا به هتروکرومی آیریس مورد معاینات کامل پزشکی قرار گرفت تا احتمال وجود بیماریهای همراه در ایشان بررسی شود. نتایج : از میان این 1900 دانش آموز 17 نفر به هتروکرومی آیریس مبتلا بودند (89/0%) 10 نفر ایشان پسر بوده (8/58%) و از میان این 17 کودک، 13 نفر مبتلا به فرم کامل هتروکرومی بوده (5/76%) و 4 نفر هتروکرومی sectoral داشتند.(5/23%) در پاسخ به سابقه وجود هتروکرومی آیریس در خانواده درجه اول، 11 کودک پاسخ مثبت دادند (7/64%) . 15 کودک بطور مادرزادی دچار هتروکرومی آیریس بوده (2/88%) و تنها دو کودک بطور اکتسابی دچار هتروکرومی شده بودند که یکی از ایشان در اثر ترومای به چشم دچار این حالت شده و دومی مبتلا به گلوکوم بوده که بدنبال آن بیماری هتروکرومی آیریس نیز برایش ایجاد شده بود. بحث : در نهایت بر اساس نتایج مطالعه حاضر باید گفت هتروکرومی آیریس یک یافته بسیار نادر در جمعیت عادی دانش آموزان می باشد و در اکثر موارد بصورت اسپورادیک ، مادرزادی و خوش خیم تظاهر کرده و به ندرت ناشی از علل اکتسابی می باشد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.