یکی از اهداف سیستم های نسل جدید مخابراتی استفاده بهینه از طیف فرکانسی می باشد. از آن جایی که تعداد متقاضیان طیف فرکانسی رو به افزایش است، یکی از مسائلی که سیستم های مخابراتی با آن مواجه هستند، کمبود طیف فرکانسی می باشد. با توجه به این واقعیت، مسأله استفاده هرچه بهتر از طیف فرکانسی مورد بررسی قرار گرفته و ایده سیستم های رادیویی هوشمند ، برای اولین بار در سال 1999 توسط جوزف میتولا مطرح شده است. یکی از مهم ترین قابلیت های یک سیستم رادیویی هوشمند، حس کردن طیف ، جهت آشکارسازی حفره های طیفی می باشد. در این پایان نامه، به حل مسأله حس کردن طیف در یک سیستم رادیویی هوشمند پرداخته شده است. برای انجام این کار، ابتدا روش های متداول آشکارسازی بررسی شده و سپس برای تشخیص حفره های طیفی در یک محدوده وسیع از باند فرکانسی توسط سنسورهای محلی، با استفاده از روش glr یک آشکارساز مناسب، ارایه شده است و با استفاده از شبیه سازی کارایی این آشکارساز بررسی شده است. با توجه به این که در مرحله آشکارسازی در سنسورهای محلی، به دلیل پدیده هایی همچون فیدینگ و سایه افکنی ، ممکن است آشکارسازی با کارایی مناسب، انجام نشود و در نتیجه محدوده هایی از طیف فرکانسی که کاربر اولیه در آن حضور دارد به اشتباه به عنوان حفره طیفی تلقی گردد و باعث ایجاد تداخل برای کاربران اولیه گردد; برای بهبود عملکرد سیستم، پس از آشکارسازی در سنسورهای محلی، بایستی از آشکار سازی مشارکتی استفاده گردد که این مرحله در یک مرکز ادغام انجام می شود. بنابراین در بخش بعدی پایان نامه، روش های آشکارسازی مشارکتی مورد بررسی قرار گرفته اند و سپس با استفاده از روش glr یک آشکارساز در مرکز ادغام ارایه گردیده است و کارایی این آشکارساز با روشهای متداول آشکارسازی در مرکز ادغام مقایسه گردیده است.