چکیده ی پایان نامه بلاغت به معنی شیوا سخن گفتن است و در اصطلاح به مجموعه ی علوم معانی و بیان و بدیع اطلاق می شود. این علم که موضوع آن زیبایی و شیوایی سخن و خالی بودن آن ، از عیب است. از اوایل قرن سوم هجری با کتاب « البدیع » ابن معتز وارد تفکر جهان اسلام شد واز آن موقع تاکنون رساله ها وکتاب های فراوانی در این مورد نوشته شده است . رساله ی حاضر نیز در واقع یکی از آن کتاب ها است که دراین زمینه در قرن 13هـ . توسط علی اکبر نوّاب شیرازی که از علمای بزرگ عصر قاجاریه بود در بیان و بدیع،در سه فصل، در بندر بوشهر برای فرزندش ابوطالب نگاشته است. و ما برای استفاده ی هر چه بهتر از این کتاب مفید، پس از تصحیح کردن آن، تعلیقات و فهرست های لازم را بدان افزوده ایم. باشد که برای جویندگان علم و علاقمندان مفید باشد . کلمات کلیدی : علی اکبر نوّاب شیرازی– صنایع ادبی – معانی – بیان – بدیع