این پژوهش با هدف شناسایی تاثیر یک جلسه فعالیت شدید استقامتی بر برخی شاخص های آسیب قلبی (ctnt ، ctni، ck وck-mb ) در وزرشکاران زن برتر رشته سه گانه پرداخته است.به همین منظور تعداد ۱۰زن برتر رشته سه گانه به صورت هدفدار انتخاب شدند.آزمودنیها مسابقه واقعی شامل ۵کیلومتردو، ۲٠کیلومتر دوچرخه سواری ،٥/۲کیلومتر دو را به اتمام رساندند. نمونه های خونی در سه مرحله قبل، بلافاصله وسه ساعت بعداز فعالیت انجام گرفت. تجزیه وتحلیل داده ها در سطح توصیفی از شاخصهایی نظیر میانگین و انحراف معیار و از آمار استنباطی از آنالیز واریانس با اندازه گیریهای تکراری و آزمون (t-test)زوجی برای مقایسه تفاوتها و برای اندازه گیری رابطه بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج پژوهش افزایش معنی داری در میزان ctnt سرمی نشان نداد .ا فزایش معنی داری در میزان ctniسرمی سه ساعت بعد از فعالیت مشاهده شد(۱./.>p). رابطه بین میزانctnt و ctni در هر سه مرحله معنی دار نبود.ا فزایش معنی دار در میزان ck-mb مشاهده شد(۱../.=p) .هر چند این افزایش ناپایدار بود و سه ساعت بعد از فعالیت به میزان پایه نزدیک شد.بین میزانctnt و ck-mb رابطه معنی دار نبود اما بین میزان ctniو ck-mb رابطه معنی داری وجودداشت(٦٦٩/۰=r و۰۳٤/۰=p) .افزایش معنی داری نیز در میزان ck در تمام ورزشکاران مشاهده شد (۱./.>p). این افزایش سه ساعت بعد از فعالیت همچنان با سرعت کمتری ادامه داشت. بین میزان ckو ck-mb بعد از فعالیت رابطه معنی داری وجودداشت (٧۰٧/۰=rو۲۲./.=p). افزایش ckاحتمالا در پاسخ به آسیب عضله اسکلتی بوجود می آید. افزایش معنی دار ctniبا توجه به افزایش اندک و ناپایدارctnt و افزایش ناپایدار ck-mb می تواند در پاسخ به فشارهای همودینامیکی و فیزیولوژیکی قلب تحت شرایط ویژه و در ورزشکاران سالم بدون اهمیت پاتولوژیکی و یا خستگی قلبی به هنگام چنین فعالیت استقامتی باشد.