ارزشیابی به جهت کنترل کیفیت یادگیری صورت می گیرد، به همین جهت بنا بر نظر متخصصین? یک ارزشیابی خوب باید میزان کیفیت یادگیری را نشان دهد. اما تنها ملاک ارزشیابی دانشجویان در ایران میزان اطلاعات منتقل شده بر روی برگه امتحان پایان ترم می باشد. بنابراین مقایسه تطبیقی نظام ارزشیابی در ایران و کشورهای موفق می تواند راهی برای حل این مشکل باشد. ارزشیابی اهداف متعددی را دنبال میکند که میتوان به رتبهبندی دانشجویان، پی بردن به مشکلات آموزشی آنان، ارزیابی روشهای آموزشی به کار گرفته شده و میزان موفقیت در دروس یا دوره مربوطه اشاره نمود. باید توجه کرد که ارزشیابی، بخشی جدا نشدنی از آموزش است. عملکرد فرد باید در راستای اهداف آموزشی ارزیابی شود، روشهای ارزشیابی باید با اهداف آموزشی هماهنگ باشد و ارزیابی باید پدیدهای مستمر بوده، با بازخورد به دانشجو همراه باشد. این موضوع نشان دهنده نقش و اهمیت بالای ارزشیابی است. ارزشیابی در هر کشور ملاک های خاص خود را دارد که این ملاک ها تعیین کننده شیوه ارزشیابی در آن کشور می باشد، بنابراین گام نخست شناخت این ملاک ها می باشد. امروزه یکی از مهمترین کارکردهای ارزشیابی بالا بردن کیفیت است، اما متاسفانه نظام ارزشیابی در ایران نه تنها کیفیت یادگیری را بالا نمی برد بلکه تبدیل به مانعی بر سر راه یادگیری شده است. در نتیجه برای اصلاح این نقص باید به دنبال راهکاری اساسی بود و با توجه به اهمیت این قضیه سریع ترین راه یعنی بهره بردن از تجربیات دیگر کشورها ارجح می باشد. از آنجائی که نظام ارزشیابی در هر کشور بخشی از نظام آموزشی است، در این تحقیق ابتدا سعی شده به معرفی ویژگی های نظام های متناسب با روش ارزیابی در آن کشورپرداخته شود و سپس با یک نگاه تحلیلی بر تشابهات و همچنین تفاوتهای موجود، راه حل هایی برای بهبود کیفیت ارائه شود.